In AFC-Thuis, het programmablad dat bij iedere thuiswedstrijd wordt uitgegeven, laten wij in de rubriek "In de schijnwerper" een speler of staflid van AFC 1 aan het woord. Bij AFC – HHC Hardenberg was dit Jeroen Brussee.
Volgend jaar is Jeroen Brussee (56) 10 jaar lid van AFC, waar hij volgens sommigen zo ongeveer ook woont. Nu voor het derde seizoen teammanager van The Reds en daarnaast trainer van Zaterdag 2 en Zaterdag 5. Schopt soms nog 'n balletje bij Lugdunum in Leiden, de club waarvan hij al 37 jaar lid is. Maar als Severin Nederland-directeur Jeroen over AFC praat wordt hij lyrisch.
Ook nog lid geworden van AFC's nieuwe Kiencommissie. Zeker vrijgezel, hè? ''Haha, nee, al 27 jaar gelukkig getrouwd. En vader van twee jongens die niet voetballen. Zeker de genen van mijn vrouw. Die vindt alles echt prima, hoor, maar keek wel even op toen ik ook nog ging kienen. Bij AFC.''
Hoe kwam je er terecht en hoe vind je 't er? ''Een fantastische club met een echt hart, eentje van grote vriendschappen, een club die je een warm gevoel geeft. Ik deelde kantoorruimte met Hans Hulst en sprak hem wel. Toen ik meldde dat ik bij Lugdunum, waar ik Zaterdag 1 trainde, een jaar sabbatical ging nemen om meer aandacht aan mijn gezin te besteden, polste hij mij voor de vacature van coach van AFC's Zaterdag 1. De kandidaat had afgezegd. Na een audiëntie bij clubleden in café 1890 kon ik met hangende pootjes terug naar mijn vrouw.''
Je zit altijd op de bank bij The Reds, samen met coach Ton du Chatinier en assistent Said Moumane. Waar je je graag met de coaching bemoeit. Wat doet een teammanager verder? Lacht: ''Ja, dat coachen kan ik niet goed laten, maar die elleboogstoot van Ton is nog steeds even krachtig als vroeger hoor. Mijn taken. Heb je ruimte? Verzorgen van de administratie: wedstrijdformulieren en spelerspasjes, mede organiseren van trainingskampen, even thuis langs gaan met fruitmand bij zwaar geblesseerde spelers, zorgen dat de spelersbus op tijd is. En, nu als grootafnemer, bananen halen bij de plaatselijke Jumbo. En natuurlijk deel ik af en toe even een schouderklopje uit aan de jongens.''
Na je verhuizing uit Aalsmeer naar Oegstgeest speelde je liefst 14 jaar in Lugdunum 1. Eerste klasse ook, als verdedigende middenvelder. Waar was je goed in, wat kon beter? ''Ze noemden mij daar een Jan Wouters. Een goed schot had ik, maar een ratje. Irritante voetballer, een schoffelaar. En nooit opgeven. Het type voetballer dat we bij AFC soms weleens missen. Vaak geel? Ja, abonnement erop, maar wel verjaard.''
Je bent enthousiast over AFC, maar heb je nog wensen? ''Ja, meer publiek bij de thuiswedstrijden van ons eerste. Goed voetbal zie je op Goed Genoeg, op een prachtig complex met een gezellig clubhuis dat gastvrijheid uitstraalt. En 2000 leden. Dat gebrek aan belangstelling gaat me zeer aan 't hart.''
Wat is je verwachting voor het seizoen en voor Barendrecht? ''Je hoort weleens dat AFC boven haar stand speelde zo bovenin. Niet zo volgens andere clubs. Bij Hardenberg vonden ze AFC zelfs hun beste tegenstander. We doen goed mee in de Tweede Divisie, mooi als we voor een plek in de top 5, 6 blijven strijden. Vanmiddag winnen we met 3-1 en zullen we Ronny Susan enorm missen.''
door Michael van Os