Het werd al snel krap op de bank: De Peek geblesseerd, Alex geblesseerd, nog een Alex in het buitenland, Hassan geblesseerd, Mario geblesseerd, Theo diervriendelijk bezig, James viert zijn vader, Dick moet afzeggen, Boudewijn geblesseerd, Sjoerd nog niet wedstrijdfit, Nick niet beschikbaar, tja en als dan onze laatste hoop Maurice zich ook nog moet afmelden, dan begrijp je dat er meer kijkers dan spelers op de bank zitten. Alleen Ward en Eddy zaten in voetbalkleding naast de vele belangstellenden. En toen SanderAjax als klap op de vuurpijl (sorry, Sander) ook nog uitviel terwijl hij zo lekker stond te verdedigen, werd de bank wel erg dunbevolkt.
Want verdedigen was nodig tegen Wartburgia, dat flink verjongd en fit aan de start verscheen.
Het werd een behoorlijk evenwichtige wedstrijd, waarbij beide ploegen vooral defensief goed in elkaar zaten, het middenveld het meeste werk moest verrichten en de eenzame spitsen zelden goed werden aangespeeld. Hoewel na een half uur Eefevennietseef een assist op maat in huis had en zo voor de 1-0 kon zorgen. AFC gaf echter niet op, had ook wel wat kansen, maar slaagde er niet in de ruimtes die er soms lag goed uit te spelen.
Na rust speelden we een Volendammer variant, met de drie J’s in het veld (Joost, Joost en Joost) en hadden we iets meer grip op het spel, ook al omdat Twan niet alleen als rechtsback veel aanvallen onschadelijk wist te maken, maar ook offensief nog voor de nodige dreiging kon zorgen. Bovendien bleek EefSeef nu weer onpasseerbaar en oogstte hij bewondering met zijn rol- en valtechniek.
En ja, toen kwam het langverwachte moment dat Kento de Witt van AFC warm kon gaan lopen, de supersub die een voorbeeld heeft genomen aan zijn Japanse evenknie, die altijd wel weet te scoren in zijn invalbeurt. En ja hoor, nog nauwelijks in het veld, kreeg hij aan bal voor zijn voeten en met een dubbele trekstoot via twee tegenstanders – een echte driebander dus-, zeilde de bal in de bovenhoek! Ward deed Wartburgia flink pijn!
Kort daarna leek het alweer 2-1 te worden voor de Wartburgers, maar omdat Mario, als gediplomeerd scheids- en grensrechter kon uitleggen wat buitenspel was, werd het doelpunt door de eigen scheidsrechter afgekeurd. Een zeldzaam staaltje van sportiviteit, dat je te weinig ziet.
Coach Elja joeg de ploeg nog naar voren, maar ondanks een driedubbele axel van Eddy Raketti in het strafschopgebied en wat verdwaalde schoten werd het niet gevaarlijk meer, en waar Wartburgia aandrong was er altijd Twan of het Blok Joosten in de verdediging.
Een wedstrijd die met grote intensiteit werd gespeeld, en misschien terecht geen winnaar kende, zozeer waren de ploegen aan elkaar gewaagd. De goede sfeer na afloop was er een om te koesteren, want het is ook wel eens anders…
@F