Tenslotte
'Hij had drie hobby's: zijn werk, zijn familie en AFC.'
Rein Akkerman (1931-2014)
Hij was een echte no-nonsense man, zeer behulpzaam, maar ook recht door zee. Dat beeld loopt als een rode draad door de kaarten die de zoon van Rein Akkerman ontving na het overlijden van zijn vader. "Hij had het niet hoog in zijn bol, hoewel hij 24 jaar directeur van sanitairbedrijf Plieger was en zes jaar voorzitter van voetbalclub AFC," zegt Rein Akkerman jr. (54).
Hij was een sportman in hart en nieren en werd lid van AFC op zijn elfde. Daarna werkte hij zich op tot het tweede elftal van de club, waarvan hij een tijdje aanvoerder was. "Als hij niet speelde, was hij toch altijd op de club.
Hij was actief in commissies en toen ik klein was, miste hij geen enkele wedstrijd die ik speelde," zegt Akkerman jr. "Een postzegelverzameling had hij niet. Hij had drie hobby's: zijn werk, zijn familie en AFC."
De huidige voorzitter van AFC, Adriaan Westerhof, herinnert zich nog goed wat Akkerman betekende voor de club in de jaren zestig. "Destijds haalden veel voetbalclubs extra inkomsten binnen door mee te doen de Toto en later de Lotto. Akkerman organiseerde dat samen met zijn commissie. Op vrijdagavond haalde hij de formulieren op bij de sigarenwinkeltjes en bracht hij ze naar de KNVB," zegt Westerhof. Hij werd al snel erelid.
Akkerman werd geboren in Gouda en verhuisde als kind naar Amsterdam. Volgens beste vriend en mede-AFC'er Johan de Bie (77) was hij altijd al een echte Amsterdammer.
Toen hij uit militaire dienst kwam, begon hij zijn carrière bij de Technische Unie. Daar werkte hij een aantal jaren als vertegenwoordiger, waarna hij ging werken bij concurrent Plieger. "Hij kon nog geen schroef in de muur draaien, " zegt Akkerman jr. "Maar hij is doorgegroeid tot directeur van één van de grootste sanitair- en klusbedrijven van Europa."
Hij trouwde met Truus uit de Jordaan en hetzelfde jaar werd Rein jr. geboren. Zij was huismoeder en deed niet aan sport, maar ze was wel altijd bij AFC aanwezig. Ook als ze op vakantie gingen, was dat met leden van de club, van zonnen op de Canarische Eilanden tot wintersporten in Zwitserland.
Hij stond altijd klaar voor anderen, volgens zijn zoon: "Toen we een keer op skivakantie waren, was één van mijn vriendjes voor het eerst mee. Dan trok mijn vader gerust drie dagen uit om hem te leren skieen. "
Ondanks zijn drang om te bewegen had hij een hekel aan dansen. "Hij was met geen stok de dansvloer op te krijgen," zegt De Bie. Maar toen hij 25 jaar getrouwd was, kreeg hij van zijn vrienden danslessen cadeau. "Daar zag hij dan ook wel weer de humor van in."
Na zijn prestatiegerichte periode bij AFC ging hij spelen in het destijds roemruchte dertiende team. "Ze waren een stel oude knarren bij elkaar," zegt De Bie.
Zijn enige slechte gewoonte was dat hij vroeger twee pakjes sigaretten per dag rookte. Hij overleed aan de complicaties van een longziekte, net als zijn vrouw twee jaar geleden.
Marianne Eggink
Bron: Het Parool van woensdag 27 augustus 2014