Momentje Marko

Alsof we al niet inmiddels twee complete elftallen kunnen opstellen, zat er opeens weer een nieuwe speler in de kleedkamer: het was Tima, de blonde tweelingbroer van Amit, die wel heel erg op hem leek.

GeuzenM had bedacht om andere shirts aan te trekken, en niet in het roodzwart te spelen, wat een slim plan was, als AFC niet inmiddels de witte shirts had opgehaald bij Marianne: kortom, om verder verwarring te voorkomen, werd toch het roodzwart aangetrokken.

Deze onrust, gecombineerd met weer een nieuwe opstelling, leverde voor rust weliswaar een eenzijdig beeld waarin AFC de GeuzenM onder druk hield, maar ook een 0-2 achterstand, omdat elke aanval (2) van hen een tegendoelpunt opleverde.

JanHein riep de dolende veteranen tot de orde en gaf zelf het goede voorbeeld. Eerst scoorde Boudewijn uit zijn haarscherpe voorzet, en daarna schatte Alex ook fraaie pass van JanHein op waarde en stond het toch 2-2 bij rust.

Na een groot aantal wissels en ook een aantal niet-wissels (coach Peter en Eddie waren de enigen die niet het veld in wilden), zette JanHein zijn opmars in het assistlijstje voort en gaf een voorzet die door een GeusM dan maar zelf in het doel werd geknald. Toen ontsnapte Twan via Menno en stond het 4-2.
Wedstrijd gespeeld, dachten ook de GeuzenM. Mario had hun bonkige spits (GeusXL) behoorlijk in de zak, en Eduardo corrigeerde waar nodig, of Evert was er rap genoeg uit om in te grijpen. Hun spelverdeler liep zich de longen uit het lijf, maar werd door JanHein en Elja steeds afdoende opgevangen. Opeens echter was daar toch de 4-3, een fraaie lob over drie van onze spelers heen en was de spanning terug, of in ieder geval veel strijd in het veld.

Of het nu door de aanwezigheid van oudleider en -scheids Marko op de bank kwam of niet, maar daar was daar het Marko-momentje van de scheids. Hij droeg niet alleen het gevreesde gele jack van Marko maar ging ook geheel in diens geest op eigen waarneming af. Zodat hij dus niet op het late vlagsignaal van de grensrechter reageerde, terwijl de GeuzenM bleven staan. Twan was ervandoor en gaf een strakke voorzet op Menno, die deze echt niet kon missen. Uiteraard deelden de GeuzenM hun ongenoegen met veel misbaar, maar het doelpunt bleef staan, en toen Tima, of Amit, of toch Twan, nee toch Tima -of Amit er 6-3 van maakte, was de wedstrijd gespeeld en kabbelde rustig naar het einde en naar het clubhuis, waar het leed van de GeuzenM met kannen bier werd verzacht zoals ook de vreugde van de 45+ers werd vergroot.

@F