AFC – SCPB 7-2 (5-1)
De meest succesvolle doelman in de historie van Ajax is Heinz Stuy, alias Heinz Kroket. Die bijnaam – waarom hebben keepers zo vaak bijnamen? – dankte hij aan de gewoonte om hoge ballen eerst los te laten en dan pas klem te pakken. “Zijn de kroketten weer heet?” zeiden Amsterdammers dan.
Maar wat een daverende start hadden de AFC-veteranen! Na 4 minuten stond het al 2-0, twee keer Sander, die lekker binnenschoot, terwijl de PB’ers de bal welgeteld 3 x hadden aangeraakt. Waarvan twee keer bij een aftrap.
Dit stormachtig begin kwamen ze ook niet meer te boven. Na een minuut of tien, passte James een diepe bal op De Peek, die subtiel zijn man passeerde en binnentikte. Daarna een vrije trap van Alex, voor de verandering eens hoog voor, en daar zweefde Sander alweer door de lucht en kopte strak binnen.
De superieur leidende Boudewijn moest even uitleggen dat het geen buitenspel is als je achter je man vandaan komt, maar daarna werd het rustig, te rustig van de kant van de AFC-veteranen en zeker te rommelig. Weer werd de fout gemaakt alles meteen diep te spelen in plaats van het pass-en-beweeg-door dat we óók beheersen. Even dreigden de PB’ers iets terug te doen toen ze via een niet te volgen aanval op de achterlijn op 4-1 kwamen,
James wist de 4-2 te voorkomen door een bal van de lijn te trappen (keurig met de armen op de rug), toen EefSeef al gepasseerd was. Maar even later was daar dan toch weer Sander die een voorzet van Twan afrondde. Of van De Peek. Of van Peter. Of van Jan-Hein. Want bij zoveel doelpunten is dat ook niet allemaal bij te houden.
Na de rust werd dynamiek vervangen door positiespel (Ton door Arjan).
Toen ooit mijn vader, de man die ooit UVS bijna naar de 1e klasse bracht, op hoge leeftijd (50) in het 6de van Orion Boys voetbalde, zocht hij ook altijd een mooi stukje gras uit, waarop hij de enkele aanwezige toeschouwers zijn onnavolgbare techniek liet zien. Van die vierkante meter kwam hij dan ook nauwelijks af.
Maar goed, na een nieuwe wisselronde kwamen Elja en Jan-Hein orde op zaken stellen, en liep de score op tot 7-1. Eerst een kunststukje van Jan-Hein in de zestien, en een balletje achter het standbeen om van dezelfde speler na een strakke voorzet van Mario.
Maurice werd nog ingebracht om de doelpuntenproductie op te voeren, zoals hij Jeroen had beloofd, maar helaas kon hij niet loskomen van de zijlijn, waar hij met borst en bil de bal controleerde. Het bleef dus 7-1.
Tot de Kroket, dus.
Eindstand: 7-2.
@f