Toespraak van AFC-voorzitter Ad Westerhof tijdens de rouwdienst voor Rein Akkerman sr. op 20 augustus 2014 in Uithoorn.
Beste Rein, Jasper, Manon en Mies, en familie en vrienden van Rein sr.
Als nieuwbakken voorzitter van AFC richt ik het woord tot u allen.
Het overlijden van Rein was niet helemaal onverwacht maar toch ben ik, net als velen van u, er door geschrokken.
Misschien is het wel beter zo hoorde ik van een aantal clubgenoten.
Hij heeft toch een prachtig leven gehad en zoals we net hoorden alleen de laatste 4 maanden waren wat problematisch.
Met de warmte van zijn familie en vrienden is er een eind gekomen aan een schitterend leven.
Als je voorzitter wordt van een voetbalclub weet je dat de kans erin zit dat je ooit een toespraak moet houden bij het afscheid van een AFC-er, of zoals nu , een heel belangrijke AFC-er. Helaas hebben we het moment van afscheid nemen niet voor het kiezen en eerlijk gezegd voor mij had dat nog wel even uitgesteld mogen worden.
De herinneringen aan Rein zijn talrijk. Niet alleen van mij maar zeker voor diegenen binnen, maar ook buiten AFC die al zo lang met Rein teruggaan.
Rein werd lid van AFC op zijn 11de in 1943. Het was oorlog en de omstandigheden verslechterde. Rein speelde zijn hele jeugd in de hoogste teams en na zijn overgang naar de senioren werd hij een vaste kracht in ons tweede elftal, waar hij jarenlang de aanvoerder was.
Incidenteel werd hij opgeroepen voor wedstrijden van ons eerste. Na zijn prestatieve periode ging hij spelen in het destijds roemruchte dertiende team dat op zondag uitkwam.
Naast deze sportieve prestaties werd Rein steeds actiever in de organisatie van AFC.
In de jaren 60 van de vorige eeuw haalden de meeste voetbalclubs extra inkomsten binnen door mee te doen aan het verspreiden en ophalen van Toto en later Lotto formulieren. Heel Nederland gokte mee op de voetbaluitslagen in de eredivisie of de juiste nummers van de balletjes die op televisie in een koker vielen.
Voor een voetbalclub en dus ook voor AFC waren dit serieuze inkomsten.
Rein organiseerde samen met zijn mede commissieleden deze activiteit. Op vrijdagavond werden de formulieren opgehaald bij de Sigarenwinkeliers en daarna naar de KNVB gebracht. De hoofdprijs was een enorm bedrag waarvan je zo ongeveer van stil kon gaan leven.
Het leven was toen nog vrij overzichtelijk.
Voor zijn grote inspanningen met de Toto/Lotto kreeg Rein al in 1964 de Nobelprijs. Het organisatorische werk nam een vlucht en in de jaren 70 was Rein voorzitter van de Stichting Goed Genoeg waarin naast AFC destijds verenigd waren de Amsterdamsche Baseball Club ABC, de Amsterdamsche Tennisvereniging ATC en de Amsterdamsche Cricket Club ACC.
Stichting Goed genoeg bestaat nog steeds en gisteren hebben we, tijdens onze halfjaarlijkse vergadering, stil gestaan bij Rein en zijn verdiensten voor al deze verenigingen.
Vanwege zijn 50-jarig lidmaatschap van AFC in 1993 werd Rein benoemd tot Ridder .Daarvoor ,in 1968 was hij al toegetreden tot de zilveren ploeg waar allen die 25 jaar of langer lid zijn toe behoren. Op de jaarlijkse bijeenkomst van de zilveren ploeg haalde Rein vele jaren geld op bij zijn medeploegers voor de lief en leed pot.
Zijn bestuurlijke carrière kwam in een stroomversnelling, al vond hij zelf van niet.
In 1983 trad Rein, als vice-voorziter, toe tot het AFC bestuur om in 1985 Jan van Dijk op te volgen als voorzitter van AFC. Zijn voorzitterschap duurde tot 1991.
In datzelfde jaar werd Rein voor al deze verdiensten benoemd tot erelid.
Behalve bestuurder was Rein vooral supporter en een ras AFC-er.
Als de gezondheid niet tegen zat was hij bij de wedstrijden van ons eerste elftal, maar ook op zaterdag kon je hem bijna altijd tegenkomen, langs de lijn bij de jongste jeugd of bij een van de recreatie elftallen.
In de pauze en na afloop bij zijn clubvrienden rond het biljart. Altijd goed gemutst en altijd geïnteresseerd in wat er zich zoal afspeelde binnen de club. Natuurlijk een borreltje en prachtige gesprekken.
Bij de Amsterdamsche Baseballclub, populair gezegd de honkbalafdeling van AFC was Rein actief als penningmeester en manager van het 1ste negental in de hoofdklasseperiode. Na het beëindigen van dit hoofdstuk werd Rein ook hier benoemd tot erelid.
Tenslotte was Rein ook een actief cricketer. Lid geworden ook in 1943 speelde hij bij ACC zijn wedstrijden met zijn vriend Karel van Stuyvenberg en vele jaren later o.a. met Hans Woudstra. In 2010 Heeft het ACC bestuur Rein benoemd tot ACC lid 50-not out.
Als het voetbalseizoen stil lag in de zomer kon je Rein met zijn echtgenote Truus bijna wekelijks treffen op de velden van ACC.
Hoewel ik mij had voorgenomen deze toespraak niet al te lang te maken zijn de vele verdiensten van een groot clubman te belangrijk om niet uitgebreid bij stil te staan.
Rein was altijd bescheiden, maar zijn daden spreken boekdelen.
Hij was – en dat klinkt raar voor iemand die 71 jaar lid is geweest – een kind van de club.
Een clubman, bestuurder, supporter en voor velen een clubvriend.
Dat ik uiteindelijk in zijn voetsporen ben getreden als voorzitter van AFC is mij niet alleen een eer en genoegen maar zal vooral een leidraad zijn en richting geven aan het besturen van onze club.
Een groot AFC-er is niet meer bij ons en zal nog heel lang gemist worden.
Namens alle AFC-ers wens ik iedereen heel veel sterkte met dit verlies en in het bijzonder de naaste familie en vrienden.
Ad Westerhof
Voorzitter AFC