Stel je voor. Een frisse, maar niet te koude zaterdagmiddag op Goed Genoeg. Mooi veldje, nog even opruimen want de jeugd van AFC heeft net een aantal wedstrijdjes gespeeld: “Mogen we nog de penalty’s nemen?”. Natuurlijk, dat is het hoogtepunt van elke kleine voetballer: de kans om zelf een doelpunt te maken…
Dan moeten de veteranen het veld op. Spelers van de 45+, gemiddelde leeftijd zo’n beetje rond de zestig (en dan tellen we de Kosters niet mee), die voor hun plezier nog actief zijn met trainingen en wedstrijden.
Het is de laagste klasse van de voetbalpiramide, er wordt gestreden om het kampioenschap, maar behalve de eer, levert dat niets op. Promoveren bestaat niet en degraderen is onmogelijk, want er zit niets onder…
De tegenstander heeft een andere opvatting en wil nog wel eens de hand lichten met leeftijden of spelers opstellen die zelfs in de reguliere competitie in het eerste elftal spelen.
Als dan de scheidsrechter de pasjes wil controleren blijken de eerste vijf spelers op het formulier niet aanwezig te zijn. De zesde weet zijn eigen geboortedatum niet. De meespelende secretaris van deze vereniging belooft het in de rust in orde te maken.
Dan begint toch de wedstrijd. Wat zich vervolgens anderhalf uur afspeelt, tart elke verbeelding. Agressief zowel fysiek als verbaal wordt op AFC gejaagd, met een inzet die steeds op het randje is -en als de scheidsrechter het niet ziet, erover.
Intimidatie, permanente verontwaardiging die opgestookt wordt door een aantal spelers en omgezet in felheid en fanatisme. Valpartijen na een duel, met geschreeuw of alle botten gebroken zijn, en daarna gebedel om gele kaarten. Een bepaalde Portugese trainer zou er nog wat van kunnen leren.
Elke beslissing wordt aangevochten, de correct vlaggende grensrechter wordt na een kwartier vervangen door een seingever die met de vlag maar één richting kent: omhoog!
Het is bewonderingswaardig om te zien hoe AFC zich beheerst, blijft voetballen en er tenslotte een gelijkspel uit weet te halen -en zelfs op het einde bijna nog wint.
Twan rondt af na een corner van GAlex, Michel scoort na fraai doorzetten van Mario, Sander benut een voorzet van Michel en Sander maakt ook de vierde na een prachtige pass van Hassan. Slordig verdedigen zorgt voor de eindstand van 4-4.
Maar eigenlijk moet je vaststellen dat je dit soort wedstrijden helemaal niet wil spelen.
Dat is dan ook onze conclusie: hier zien we voortaan van af.