Hans Honsdrecht in de schijnwerper

In de 65 jaar dat hij lid is van AFC heeft Hans Honsdrecht nooit een bestuursfunctie gehad. Maar draagt heel veel bij, en nog steeds, als vrijwilliger. Te veel om op te noemen. In januari kreeg de bijna 80-jarige daarvoor de Mr Henne Boskamp Nobelprijs. En ook, samen met Frank Bouman, Edwin Geluk en, postuum, Ronny Susan, de Goed Genoeg Award. Als ‘Poortwachter.’ Bij thuiswedstrijden bemant Hans -vader van Benno en opa van Sam- nu al vijf jaar Het Hokje bij de entree van Goed Genoeg.

 Je verwachting vandaag? ‘’Voor wedstrijden tegen ons heeft VVSB om de een of andere reden een speciale rivaliteit ontwikkeld. Gezien de afwezigheid van ons scorend vermogen na de winterstop ben ik daarom blij met een gelijkspelletje. In alle stilte hoop ik wel, als stuurman aan wal, dat er in deze situatie ruimte ontstaat om eens een andere speler voorin te proberen als experimentje. Als is het maar tijdelijk, als verrassing. Je weet maar nooit.’’

Wat verwacht je van de rest van het seizoen? ‘’Ik ben wel wat pessimistisch gestemd, maar we handhaven ons wel. Misschien helpt het ons wat, als we tegen clubs spelen die minder gemotiveerd zijn omdat er niets meer op het spel staat voor ze. Hoop ik maar. Of ik degradatie naar de Derde Divisie heel erg zou vinden? Nee hoor, dan ben je van dat gedoe af van soms zaterdag, soms zondag spelen en zijn de uitwedstrijden nog enigszins in de buurt.’’

Nog iets op je verlanglijstje? ‘’Het zal mijn leeftijd zijn, maar wat meer gezelligheid in de club, zoals die we vroeger kenden, mag voor mij wel weer. We zijn een heel grote vereniging en dat wordt ook steeds benadrukt, maar wat kleiner is ook best. Zo word je een fabriek die niet meer te bemannen is door vrijwilligers.’’

Ik ken je ook als oud-cricketer en erelid van zusterclub ACC, maar je hebt hier vast ook een balletje getrapt vroeger. En wat deed je toen goed, wat kon beter? ‘’Ik begon bij AFC in de Aspiranten 5, en eindigde in de Junioren 1. Toen kwam de dienstplicht en een verblijf van twee jaar in het buitenland, waarna ik helaas vanwege knieproblemen werd afgekeurd voor voetbal. Ik speelde doorgaans rechtshalf, soms rechtsbinnen. Zoals dat toen heette. Wel een bijtertje was ik, goed met koppen en met rechts, maar niet in het bezit van een goed linkerbeen.’’

De Poortwachter die nooit nat wordt ben je. Hoeveel betaalde bezoekers zie je langs komen op de zondag en hoeveel als zaterdagclubs te gast zijn? ‘’Gemiddeld zo’n 85-100 man, vooral 60-plussers, waarvan veel trouwe bezoekers uit de buurt. Op zaterdag komen er al gauw 100 meer, bij het bezoek van een van de grotere zaterdagclubs.’’

Speciale ervaringen? ‘’Heel apart is het verhaal van meneer Römers, die elke thuiswedstrijd kwam kijken, met de trein, helemaal vanuit Stein in Zuid-Limburg. Zonder verdere betrokkenheid bij de club, jaren achtereen. Had onze velden ooit zien liggen op bezoek aan de hoofdstad. Ineens kwam vorig jaar het bericht van zijn plotselinge overlijden, aan een hartstilstand. Van zijn familie volgde het verzoek voor een AFC-shirt voor op zijn kist. Hebben we natuurlijk gedaan.’’                                                                                           

door Michael van Os