Gewonnen en toch ook verloren

Na de wedstrijd ging het er over welk doelpunt nu uiteindelijk het mooiste was: de knal van Sander in de bovenhoek van buiten de zestien, het openingsdoelpunt van Jan Hein, de stift van Raymond vanaf een meter over de kleine keeper heen, die dan toch niet lukte of het kopdoelpunt van Ton – dat zich wat moeilijker laat beschrijven. Dat is ook wel logisch als er met knap voetbal een monsterscore wordt bereikt tegen een vooraf gevreesde tegenstander. Maar ook ging het over Amit, onze dribbelkoning en topschutter, die al na 10 minuten zijn knie verdraaide en niet verder kon en waarvan gevreesd wordt dat het dit seizoen niet meer goed komt.

We begonnen voorzichtig aan de wedstrijd waarbij we meteen bij Roda onze oud-speler Tarmo aan de aftrap zagen.

Tot de blessure van Amit ging het spel aardig op en neer, met kansen voor AFC, zelfs buitenspeldoelpunten, maar de score werd pas echt geopend toen Elja met een prachtige strakke pass door het midden Jan-Hein bereikte die simpel afrondde (0-1). Dat deed hij daarna nog eens (0-2) op een voorzet van Sander, die zelf vlak daarop de bal van grote afstand in de bovenhoek krulde (0-3). Twan, vanaf het middenveld dit keer, bereikte Raymond die simpel binnenschoot (0-4). Het slotakkoord was weer voor Sander die een voorzet van Alex G afrondde (0-5).

De verdediging onder leiding van DickOpDrie (bij deze voor hem thuiswedstrijd was zelfs Pauline komen kijken), had de zaken goed op orde, zelfs het scheermes van Boskamp kon in de achterzak blijven en op doel was het meer EefLeefjenog, zo rustig had hij het.

Na rust met onder andere Eduardo als Defensor Livre was het weer even zoeken naar de juiste speelwijze, waarvan Tarmo profiteerde door ook van buiten het strafschopgebied in de kruising te schieten (1-5). EefBleefstaan verklaarde achteraf dat hij niet meer van de grond kon komen door te lang niks doen. Bovendien was het dus eigenlijk een AFC-doelpunt.

Maar toen werd Raymond weggestuurd, met zijn stiftje over het keepertje- die in tweede instantie toch doel trof (1-6) en gaf Roda het op. Raymond gooide ook nog een voorzet voor de pot, waar Ton vrij stond, de bal op zijn hoofd kreeg en ervan af liet rollen. De bal huppelde vervolgens over de keeper heen die op meer stootkracht had gerekend en al op de grond lag (1-7).

Tot slot joeg GAlex nog een pass van Twan in het doel (1-8), en toen was het ook wel mooi genoeg geweest. We mochten van het veld af, met de scheidsrechter, die bekaam floot en graag uitlegde dat het geen penalty kon zijn als een speler de intentie had om de bal te spelen.

Weer wat geleerd.

Een superieure overwinning dus, maar ja… We zullen de komende weken waarschijnlijk de onnavolgbare dribbels en de onwaarschijnlijke doelpunten van Amit moeten missen, en dat is een behoorlijke domper, voor ons, maar vooral voor Amit zelf, die als geen ander het voetbal met grote intensiteit beleeft.

@f