In haar nieuwste boek (Camping) zegt Maartje Wortel (alfabetisch blijft ze nét voor onze schrijvende rechtsback James): Spel is per definitie gelijkwaardig, anders wordt het vechten.
En hoewel in de eerste helft AFC veel sterker was, werd het pas in de tweede helft een gevecht, toen Roda inderdaad soms wel en soms niet de overhand had.
Op het zonnige, en keiharde veld 5 (Wanneer komen die sproeiers nu eindelijk ook op de bijvelden?) combineerden de 45+ers vlotweg recht op het doel af.
Na 17 minuten was het raak toen Boudewijn -hij weer- in een scrimmage de bal op de pantoffel nam en de keeper passeerde.
Even dachten we dat de buit al binnen was, maar bij een counter was tot tweemaal toe Roda gevaarlijk en bij de tweede keer was het een doelpunt. Even werd er gesuggereerd dat er hands gemaakt zou zijn, maar de VAR, Mario, had niets gezien, dus stond het 1-1.
Daarna werd het een eenzijdige wedstrijd, waar Amit steeds weer uithaalde, maar geen doel trof. GAlex deed dat beter, want die schoot van buiten de 16 en de bal zeilde over de iets te kleine keeper heen. Toen daarna Jan-Hein door Raymond prachtig in de diepte werd gelanceerd was het 3-1 en leek het voor de rust beslist.
Ontspannen werd er gewisseld, Boudewijn ging fluiten en het wachten was op meer doelpunten. En die kwamen er. Roda had ook gewisseld en was daardoor sterker geworden.
Eerst viel de 3-2, en vervolgens de 3-3. Het zou toch niet… ?
Gelukkig was Amit nu beter op schot en een tactische omzetting -Eddy in de spits- zorgde voor volop kansen. Dus werd het 4-3 toen Amit de bal binnentikte. Maar net zo snel viel de 4-4, door slordig uitverdedigen. Het zou toch niet …?
Vijf minuten voor het einde wist Amit weer een bal binnen te prikken, waardoor het 5-4 werd. Dat zorgde bepaald niet voor rust in onze achterhoede, want de ene hachelijke situatie na de andere ontstond voor het doel van Eefseef, maar – het werd het niet.
Want met veel inzet werd de driepunter over de lijn gesleurd. De neutrale toeschouwer had een geweldige wedstrijd kunnen zien, maar ja, op de vrouw van Ugur na, die zich veiligheidshalve achter de hekken ophield, was het publiek weer naar het verkeerde veld getrokken, waar ons eerste nog net op tijd een punt veroverde.
Nee, voor het echte gevecht én de gunstige afloop, moet je bij de Veteranen zijn.
Anton