Het was koud, beetje mistig, vroeg donker dus het is december.
Heerlijk, de tijd van de jaarlijkse Pietendiscussie (zou al niet meer zonder kunnen), het zoveelste record voor POST NL (de nationale hulp Piet) en de tijd van de lijstjes.
Lijstjes over van alles en nog wat. Beste sporter, mooiste moment, leukste Twitterbericht, top 2000 en nog meer onzin waar je niets aan hebt, maar die je wel door de maand heen helpen. Doe ik ook een lijstje, eerlijk is eerlijk, ingegeven door de tegenstander van vandaag; Argon.
Daar speelt Patrick Lokken, al 38 en volgens velen (hij zelf ook denk ik) met een haat-liefde verhouding met AFC.
Dat mag, maar ik vind dat wel mooi. 38 en dan nog gewoon 2X45 minuten aan de bak. Op een koude zaterdagmiddag. Geen handschoentjes en – dat kwam ons wel mooi uit – dit keer ook geen doelpunten. Dat laatste is een uitzondering overigens. Ook al scoort Argon weinig, Patrick heeft er al een paar in liggen.
Op het lijstje hoort ook Pedro Limeira Lima, scoorde zijn eerste doelpunt als prof (een penalty) toen hij 58 was. En wat te denken van Roger Milla (42), scoorde tegen Rusland op het WK van 1994 en bekroonde dat met een dansje. Hij was de uitvinder van die dansjes die nu zo gewoon zijn.
Ik heb wat met dat soort voetballers. Als liefde voor een sport ergens uit blijkt dan is het wel dat je op hoge (sport)leeftijd er nog van alles voor over hebt.
Op het wedstrijdformulier van deze week stonden er twee boven de dertig. Lokken dus. En onze eigen keeper Jort. Nog zo’n liefhebber.
Argon en AFC hebben heel wat derby’s uitgevochten die niet allemaal in het voordeel van AFC eindigden. Meestal niet zelfs. Je hebt van die tegenstanders.
Vandaag moest het wel gebeuren voor AFC.
Argon had hetzelfde gevoel, een plek als rode lantaarndrager is niet echt de ambitie in Mijdrecht.
Na een eerste grote kans voor AFC lag de bal al vrij snel aan de andere kant in het doel. Een snoeiharde vrije trap verdween via de lat achter Jort.
Gek genoeg leek dit wel het startsein voor AFC. Resulterend in een doelpunt van Floris nadat de Mijdrechtse keeper een schot van Pepijn niet klem had.
Een gelijke stand bij rust waar helemaal niemand iets aan had.
In de tweede helft was AFC veel op de helft van Argon te vinden. Op zoek naar de gewenste winst.Een attente Daan Sutorius zorgde voor de voorsprong, die meteen werd gevolgd door zijn publiekswissel. Zelden een trainer zo snel zien reageren.
Het verslag van Argon liet lezen dat het daarna niet meer spannend werd. Dat heb ik toch anders beleefd. De laatste minuten pompte Argon de bal steeds naar voren, maar de 5 minuten blessuretijd waren niet genoeg om nog verandering in de stand aan te brengen.
Het was koud en donker en in de kleedkamer van AFC brak het zonnetje door. Heerlijke overwinning.
Volgende week gaat de bus naar Ridderkerk, RVVH. Dan hopen we weer een naam toe te voegen aan dat andere lijstje, die met overwinningen.
Het wedstrijdverslag staat onder zaterdag 1 of klik hier