Waarom ben je op voetballen gegaan, als jongetje of meisje? Toch vooral omdat je het leuk vindt om met een bal te rennen, te spelen, tegenstanders te passeren, misschien een doelpuntje te maken of tenminste een mooie actie. Je kijkt vol bewondering naar wedstrijden en kiest je favorieten: Robben, Van Persie, Ronaldinho, de dikke Ronaldo, Messi, Miedema, Brugts, of Kvaratskhelia of Lamal. De spelers die kunnen toveren met de bal. Als je dan ouder wordt, veel ouder, veteraan bijvoorbeeld, worden de ledematen strammer, de acties trager, de passeerbewegingen niet meer op snelheid maar op onnavolgbare techniek uitgevoerd (Denk aan het Schaartje van Maurice), maar het grote doel blijft toch wel om doelpunten te scoren, liefst meer dan de tegenstander en zo terug te kunnen kijken op een voor iedereen leuke, spannende wedstrijden, met een score die recht doet aan het spelbeeld tijdens de wedstrijd. Wedstrijden met korfbaluitslagen zijn eerder regel dan uitzondering.
Niets van dit alles speelt een rol bij de veteranen 45+ van Martinus. Overtuigd van eigen onkunde in het maken van een doelpunt, trekken zij zich massaal terug voor hun keeper, die al molenwiekend de meeste ballen weet weg te boksen, waarbij ze na afloop van de wedstrijd tevreden weten dat zij zowel aanvallend als verdedigend de 0 hebben weten te houden. Waarom? Voor hun eigen plezier of om de tegenstander zoveel mogelijk te frustreren? Angst om te verliezen in plaats van het plezier om te winnen? Wie weet, het antwoord ligt in Amstelveen.
Want opnieuw wisten de AFC-veteranen de maximale punten niet op te halen tegen deze tegenstander, die de bus parkeert en hoopt om in een zeldzame uitbraak te scoren. Dat lukte ze op Goed Genoeg, maar niet in hun thuiswedstrijd, ondanks hun lachwekkende pogingen, alleen voor EefSeef, waarbij ze bal in de struiken schoten.
Veelzeggend was dat de verdedigers van AFC, BAlex en PJoost de beste spelers waren aan de kant van AFC, en wie nog geen Fan van Mario was zou na deze wedstrijd Fan moeten zijn, als je zag hoe hij blokte, verdedigde, opbouwde en altijd op tijd weer terug was.
AFC was sterker, speelde beter, had kansen, maar steeds stond daar de Molenwiek in de weg.
De tweede helft was nog eenzijdiger. Martinbus blokkeerde het eigen strafschopgebied en AFC viel aan met alles wat mogelijk was. Het ontbrak soms aan raffinement, soms aan ruimte en verder hadden de veteranen ook pech. Steeds meer aanvallers verschenen op het veld, er kon ruim geput worden uit het grote aantal reservisten langs het veld, maar het mocht niet baten. De bal wilde er vandaag niet in. Ook dus niet bij EefSeef, die op superieure wijze de bal in de struiken keek, toen er tot twee keer toe een tegenstander alleen voor hem stond.
Het slotakkoord was voor Het Scheermes, die met een karakteristieke tackle ook nog de bal raakte, maar iets te laat. Hij mocht alvast de trap op naar de kleedkamer. Daarna was het snel afgelopen en zal AGB Martinus dankbaar zijn voor de dienst die ze hen hebben bewezen. Ach, we hoeven nu geen vier, maar slechts drie wedstrijden te winnen. Dat maakt het ook wel gemakkelijker, dus.
@f