Je zou het niet verwachten, maar in tegenstelling tot de legende waarin Martinus royaal uitdeelt, hielden de afstammelingen van Sint Maarten de gelederen zuinig gesloten. Terwijl het toch echt november is. Over de middellijn kwamen ze bijna niet, en de bus die in de zestien was geparkeerd vertrok pas na het laatste fluitsignaal onder luid gejuich naar de sociëteit.
Nu speelden de AFC’ers ook als kinderen die telkens bedelend deur na deur bezochten en steeds weer tot de bittere conclusie moesten komen dat er niet werd opengedaan. Laat staan dat er iets werd uitgedeeld.
Met de wind in de mantel joegen de veteranen vanaf het begin de Martinussen op, en toch ontsnapte er één, die een lange bal voor EefSeef gooide, die vervolgens erin geklungeld werd (de bal, niet EefSeef).
De storm nam toe, evenals de koude die zo bij het verhaal van de manteldeler hoort. Schoten van Amit, Jan-Hein, Sander en Twan werden door de keeper tot zijn eigen verbazing tegengehouden en ook de terugstuiterende bal wilde er niet in. Zelfs niet toen Sander in één keer uit de lucht binnen probeerde te schieten en er weer ergens vandaan een keepersbeen tegenaan kwam.
Je zou er moedeloos van worden, maar zo niet de AFC-ers, die onvermoeibaar bleven combineren en kansen creëren. Het was vlak voor de rust dan toch nog Sander die een balletje listig in de hoek plaatste.
De tweede helft zette het spel zich voort als in de eerste: AFC domineerde tot de overvolle zestien, waar alle aanvallen smoorden in een woud van benen, misverstanden, foute keuzes en goede bedoelingen. Wéér werden de mooiste kansen gemist en ja hoor, een Martinusser sprong op zijn paard en galoppeerde door de uitgedunde verdediging heen: 1-2.
AFC bleef erin geloven, er werd gewisseld, verplaatst, tactiek werd aangepast, er werd geschoten, een reeks vrije trappen op de rand van het strafschopgebied, nou ja, volop inzet en helaas weinig vernuft. Er werd aangebeld, maar niet opengedaan. De zo fraaie reeks van wedstrijden waarin we ongeslagen bleven was teneinde. De lampionnen en de slingers kunnen even opgeborgen worden. De voorsprong is geslonken en de competitie is weer spannend geworden. Ach je krijgt ook niet altijd wat, soms moet je gewoon uitdelen.
@f