Dag 3
Na een zware dag van vrijdag met een training en een oefenwedstrijd (1-4 winst), stond de dag vandaag in het teken van herstellen.
De gebruikelijke ochtendwandeling naar het traingsveld voorspelde niet veel goeds, de lucht werd met de seconde donkerder en het begon een beetje te regenen. Voor de training daadwerkelijk begonnen was regende het al pijpenstelen, waardoor het veld bijna niet bespeelbaar was. De technische staf speelde hier feilloos op in door verschillende voetvolley veldjes uit te zetten, waar het veld nog niet bezaaid was met plassen. We waren nog niet klaar met de warming-up of de eerste bliksem en donderslagen waren te zien en ook zeker goed te horen. Het onweer bleef redelijk ver weg, dus kon er gewoon begonnen worden met het voetvolley toernooi. Degene die het best met de omstandigheden konden omgaan, zouden het toernooi winnen en dat was het team bestaande uit: Daan, Marien en Wout! Gefeliciteerd.
In de middag stond een bezoek aan de plaatselijke golfclub gepland, maar door het verschrikkelijke weer viel dit letterlijk in het water. Als alternatief zijn een aantal spelers gaan relaxen in het zwembad en de sauna, anderen zijn een roadtrip gaan maken en hebben een drankje gedaan in een van de bergplaatsjes die zij onderweg tegenkwamen en de overige spelers zijn in het hotel gebleven.
Voor het diner kwamen de spelers samen met de technische staf bijeen om het komende seizoen te bespreken. Het is namelijk moeilijk om kampioen te worden, maar het is veel moeilijker om kampioen te blijven. Gelukkig is onze doelstelling om bij de eerste 5 te eindigen en zo lang mogelijk mee te doen om de bovenste plek, maar ook om dat te realiseren moeten alle neuzen dezelfde kant op staan. Tijdens dit gesprek zijn er duidelijke afspraken gemaakt om de doelstelling te behalen.
Na het wederom overheerlijke diner stond de zogenaamde 'bonte avond' op het programma. Doordat wij vooraf niet wisten welke attributen cq. hulpmiddelen beschikbaar waren om deze avond een succes te maken, werd er veel gevraagd van ons inlevingsvermogen. Onze gastheer Dé had in ieder geval een heuse zangeres meegebracht die luistert naar de prachtige naam Luigiana. Zij trapte de avond af en bracht onder meer een leuk duet met rasentertainer Hans van Rossum ten gehore.
Pepijn Kluin en Wout Meulemans lieten zich van hun beste kant zien met het prachtige 'Let's stay together' van Al Green. De sfeer kwam er steeds beter in te zitten en zo waagde Guido Moelee zich aan 'Buona Sera' van André Hazes. Dit allemaal met Magid Jansen als DJ. Toen vervolgens Jendro Halman, Jonathan Richard, Randel Shakison en Youssef el Abdallaoui een tafel omtoverden tot een drumstel werd de zaal, waar ook zo'n vijftien Italiaanse bekenden van Dé aanwezig waren, helemaal enthousiast. Er werd volop gedanst en gelachen. Maar er miste nog iets. De inzegening door de Indiaan, een inmiddels welbekende traditie binnen de selectie van AFC 1, ontbrak nog. Zoals altijd had Hans van Rossum hier weer wat moois voor bedacht. Met een inleiding à la Louis van Gaal had Hans de lachers op zijn hand. Zijn transformatie tot Indiaan was wederom zéér geslaagd en ook de Italiaanse gasten konden het zichtbaar waarderen. Maar helaas komen ook aan zulke avonden een eind. Langzaam verlieten de gasten het hotel en ook zochten steeds meer spelers het bed op. Enkele staf- of ereleden kozen er voor om nog een drankje even verderop te doen en ongetwijfeld na te genieten van een zeer spontane en geslaagde avond. Wát een creativiteit hebben we in deze mooie selectie.
Jasper & Guido