Voor de wellicht alles beslissende topper tegen AMVJ was het hele team (+Jair) voltallig aanwezig, zodat we aan een enkele bank niet genoeg hadden. Toen iedereen uiteindelijk zat, hadden we nauwelijks tijd om de geblesseerden te bespreken, hoewel DJoost zijn gaatjes maar al te graag wilde laten zien.
Na zijn masterclass van de vorige week stond Menno opnieuw linksback, om onze vaste linksbacks, Ugur en Hein, nog een keer te laten zien hoe het moest.
AMVJ zette AFC meteen onder druk, een beetje zoals Vitesse NEC probeerde te bespelen, duels opzoeken, druk op het middenveld houden en passes naar voren er zoveel mogelijk uithalen.
Helaas moest Menno al na 15 minuten geheel onverwacht opgeven, dus de vraag of Hein of Ugur zou gaan – onee, daar flitste Jair opeens langs en ging de verdediging helpen.
Uitgerekend deze wedstrijd speelden we met een voorhoede op halve kracht, omdat Amit eigenlijk te geblesseerd was om te starten. Hij probeerde het wel, maar kon voor het eerst sinds weken het verschil niet maken. Te weinig rust op het middenveld, te weinig gevaar voorin dus AFC was veroordeeld tot verdedigen, waarbij Eefsafe steeds in het uiterste geval op de goede plek stond. Een fantastische actie van Sander (een achterwaarse omhaal) had meer verdiend, maar belandde op de lat.
Het verdedigingsblok Mario en Eduardo had de handen vol aan de lastig te verdedigen spitsen, maar ze groeiden in de wedstrijd en waren -met Eefsafe- de uitblinkers van de middag.
In de rust werd een en ander omgezet, Jair ging naar het middenveld, dus moest er een nieuwe linksback komen, dus de vraag of Hein of Ugur -o nee, daar stond nu Alex B. Voor het evenwicht waarschijnlijk, want Alex G stond aan de rechterkant.
Het spelbeeld veranderde niet, AMVJ viel aan, AFC verdedigde met alle mogelijke middelen, Eefsafe hield de meest onmogelijke ballen uit het doel, Mario stopte de spits af, Eduardo ruimde op en Alex B moest opgeven, dus de linksback werd gewisseld, Zou dan nu Hein of Ugur … maar nee, Ton werd van de bank het veld ingestuurd.
Tien minuten voor tijd leek het wonder dan toch te gaan gebeuren, toen PJoost een bal in de diepte speelde, Twan op het juiste moment vertrok en de bal scherp voorzette op Sander, die beheerst scoorde. 0-1. Tegen de verhouding in, weliswaar, maar geen AFC-er die er om maalde. Een beetje zoals NEC Vitesse liet uitrazen om er vervolgens overheen te klappen.
Toch liep het hier anders af.
AMVJ zette nog een tandje bij en het onvermijdelijke geschiedde: het lukte niet om de bal nog van onze helft af te krijgen en een goede actie van AMVJ zorgde ervoor dat de spits dan toch nog Eefsafe kon passeren. Hoe jammer ook, het was ook wel verdiend, zelf konden we niet zoals in andere wedstrijden ons spel spelen en van daaruit kansen creëren. Maar Eefsafe kreeg hiermee te weinig.
Met nog vier wedstrijden te gaan hebben we het niet meer in eigen hand en moeten hopen dat AMVJ nog ergens punten laat liggen. En zelf natuurlijk winnen, dat helpt ook.
Voor de stand klik hier
@f