Ooit speelden de Veteranen tegen Badhoevedorp én tegen Pancratius. Van de een wisten we te winnen, van de andere (royaal) te verliezen, dus dachten de tegenstanders: als we samengaan en de besten selecteren, dan winnen we zeker van AFC.
Maar ja de vraag is dan, bij zo’n samenwerking: van wie is de club. Grote spandoeken achter de doelen leken te zeggen dat de club werd geclaimd door SuriToGo, maar nee, midden op het veld hing een duidelijk bord, waar in witte letters op een felroze achtergrond stond: “Dit is mijn club!! Lisa”.
Niet geschrokken begonnen de veteranen voortvarend aan de wedstrijd door om de 5 minuten te scoren. Twan (0-1), JanHein (0-2) en Twan (0-3) openden hun doelpuntenboekjes, opmerkelijk genoeg 3 keer met een assist van Amit, die op inventieve wijze de bal bij een medespeler wist te brengen, al dan niet via een tegenstander, de keeper of -de mooiste- via de lat.
Daarmee leek even het vuur gedoofd, de eerste helft had AFC een groot overwicht maar leek tot het einde niet meer te scoren, tot in de laatste twee minuten eerst Elja (0-4) een pass van Raymond promoveerde en daarna JanHein (0-5) opnieuw op aangeven van de koning van de assist Amit..
In de rust had Boudewijn een aantal voetbaltechnische tips, die helaas moesten worden onderbroken voor de tweede helft.
Ton erin, Theo, Menno, en terwijl de tussenstand langzaam opliep, Sander het uit alle hoeken en standen bleef proberen, kwam Boudewijn in het veld, die -nadat AmitAssist eerst zichzelf (0-6) en daarna Twan (0-7) aan een doelpunt had geholpen-, Raymond in staat stelde óók te scoren (0-8). SCPB wist even te profiteren van enige zelfoverschatting en passeerde de in slaap gesukkelde EefSafe (1-8).
Het publiek dat zich op een stoeltje aan de rand van het veld had gevestigd wilde meer. Zou dit dan Lisa zijn ? Of zou het de vrouw van Ugur zijn die na het een keer voorzichtig proberen opnieuw kwam kijken? Nee, het was de vrouw van James, die tevens toezicht hield op de twee J’s (Jari en JamesVI) naast het veld, die alvast oefenden voor de verre toekomst in dit elftal.
Toen werden de laatste twee troeven uitgespeeld: Maurice werd weggehaald bij naamgenoot en vaste supporter Marcel en in de spits gezet, met daarachter Eddy Raketti. Maurice bleef keurig op zijn plaats staan terwijl Eddy eroverheen vlamde. Daar hadden ze niet op gerekend, bij SCPB, zeker niet toen Mario ineens diepging, de bal kreeg en met een Chinese Triangle de keeper dwong om de bal tegen het hoofd van Eddy te boksen. Daarmee was het 1-9 en een mooie afsluiting.
Lang geleden dat de Veteranen zo uithaalden: tegen de Volewijckers werd het op 15 oktober 2011 13-2. Waarna die club ging fuseren, maar uiteindelijk toch weer een eigen club bleef. Hoe het met SCPB verder zal gaan, weten we niet. Maar ja, misschien weet Lisa het. Het is tenslotte háár club.
@f