Ronnie Prins werd 66 jaar geleden in het jaar 1954 op 10-jarige leeftijd lid van AFC. Hij startte bij de pupillen onder elftalleiders Jip Vogel en Duco Ohm met spelertjes als Jacques Kohler jr., van Waesberghe, Nol Kulkens, Roel Ridderikhoff, Hans Geluk e.a. en speelde daarna in de jeugd in alle standaard jeugdelftallen. Bij de senioren werd hij een veel scorende spits in AFC 2 en in de loop van het seizoen 1966-1967 werd hij op 23-jarige leeftijd toegevoegd aan- en teamgenoot van ondergetekenden bij de selectie van AFC's eerste elftal. Dat seizoen behaalde AFC het Kampioenschap in de KNVB Eerste Klasse en in de kampioenswedstrijd tegen en in Hillegom maakte Ron Prins de winnende goal, waarna AFC wedstrijden speelde om het Kampioenschap van Nederland en daarbij als tweede achter v.v. Middelburg eindigde.
Neerlandicus Prins "ging" vanaf de middelbare school met zijn vriendin Elly met wie hij in 1968 in het huwelijk trad, waaruit zij twee kinderen kregen, dochter Anna en zoon Niels die met hun vader alle thuiswedstrijden van AFC 1 trouw bezochten. Anna's zoon, de 10-jarige Maxwell Purperhart speelt in de AFC-pupillen en Dr. Niels Prins is directeur van het Brain Research Centrum in Amsterdam, gespecialiseerd in de ziekte van Alzheimer.
Ron Prins was een voetbal- liefhebber van het zuiverste water, speelde jarenlang in de lagere senioren teams en eindigde in 1996 uiteindelijk in het AFC-Veteranen 1 team. Tevens was hij in de 80-tiger jaren bij AFC’s dochterclub ATC een fanatiek tennisser en de singles tegen zijn vriend Frank Kramer waren legendarisch.
Een aantal jaren geleden werd bij AFC-Ridder Ron Prins de ziekte van Alzheimer geconstateerd, waarbij het wrange feit zich voordeed dat zoon Niels, vooraanstaand neuroloog, zijn vader geen geneesmiddel kon voorschrijven. Maar ondanks zijn ernstige ziekte bleef hij AFC op de voet volgen. Als Opa Ron soms zijn kleinzoon naar bed bracht dan riep hij, zo vertelde ons dochter Anna, ‘’ we hebben een A “’ en vervolgde de kleine Maxwell ‘’ we hebben een F, we hebben een C , AFC! ‘’.
Ron werd liefdevol verzorgd door zijn Elly, bezocht ook vorig seizoen onder begeleiding nog diverse thuiswedstrijden van AFC 1, maar moest enkele maanden geleden toch in een verzorgingshuis worden opgenomen. Daar ging hij snel achteruit en is hij op woensdagmiddag 29 juli 2020 ingeslapen.
Wij condoleren Elly, Anna en Niels en overige familie met dit voor hen onvervangbare verlies.
Beste Ronnie, wij hebben jou in al die jaren als een bijzondere gozer en een trotse AFC'er leren kennen en waarderen en je zult als zodanig altijd in onze herinneringen en die van vele andere AFC'ers blijven voortleven.
Kees Gehring – Jos Kemna.
Met dank aan Edwin Geluk van AFC’s Archiefcommissie voor de foto’s.