In het programmaboekje 'AFC-Thuis' dat bij iedere thuiswedstrijd van AFC 1 wordt aangeboden, wordt een speler of iemand van de technische staf geinterviewd. Bij de thuiswedstrijd tegen WKE was dit Sjoerd Jens. Dit interview is hieronder weergegeven,
Het seizoen van onze sympathieke aanvoerder Sjoerd Jens ging niet over een leien dakje, mede door blessures. Maar de 31-jarige spits, die in 2007 bij AFC kwam te spelen, is er volgens eigen zeggen er helemaal klaar voor om The Reds te helpen aan het kampioenschap. ''Ik heb me sinds jaren niet zo lekker gevoeld,'' zegt hij. Dankzij een injectie in zijn knie, dat wel.
De champagne staat in de koelkast, met 11 punten voorsprong. Mag 't er al uit, vanmiddag? ''Zou zomaar eens kunnen, als wij winnen en onze vier concurrenten, die tegen elkaar spelen, gelijk spelen. Moeten we wel winnen van WKE en ze dus niet onderschatten, want dat team wil nog wel eens verrassen.''
Geef je je mannen nog een speciale boodschap mee? ''Ja, op basis van onze vorige wedstrijd bij HSC'21, waar we moeizaam wonnen van tien man. We moeten waken voor gemakzucht. Die boodschap is dus: weet waarvoor we spelen! Met een uitroepteken.''
Je speelt zelden in de basis dit seizoen, als voormalige topscorer in de Topklasse. Heb je daar een verklaring voor? ''Verschillende. Onze coach heeft mij vorig jaar niet zien spelen, maar zette mij aan het begin van het seizoen toch in de basis. Ik leverde niet wat van mij verwacht mocht worden, doelpunten. Daarop word ik terecht afgerekend. Verder was er meer concurrentie dan vorig jaar, met Tim er vast bij, en Pepijn, die ging scoren. En de broertjes Patrick. Tenslotte speelde mijn knie op, waardoor ik scherpte miste en geluk ook ontbrak. Maar vanwege deze spannende fase heb ik mijn knie laten injecteren en voel ik me nu lekkerder dan ooit in de laatste vier jaar.''
Eind september zei je dat er wel een top-5 positie inzat en je hoopte op de top-3. Wat pessimistisch ingeschat, achteraf gezien. Wat is er sindsdien veranderd? ''WKE en De Treffers werden het vaakst genoemd als kampioenspretendenten. Zoals ik het zie zijn wij onder onze coach gaandeweg veel meer een collectief geworden dan de meeste andere teams. We knokken voor elkaar. En we hebben natuurlijk een brede, kwalitatief goede selectie, al hadden we dat toen ook, met dank aan de Technische Commissie. Maar dan ben je er nog niet. Nu draait iedere invaller schijnbaar moeiteloos mee. Dat is onze kracht.''
Ouder of jonger, dezelfde standaard vraag: waar ben je goed in, wat kan beter? ''Ik kan goed mijn momenten kiezen voor de goal, uit de rug van de verdediging lopend. Beter kan mijn balvastheid en overzicht. (Lachend) Koppen, wat zowat iedereen noemt? Nou, vergeleken met Ronny van Es wel, ja.''
Een kampioenschap is wel een mijlpaal voor je. Weet je al wat je gaat doen volgend seizoen, stoppen of gewoon doorgaan? ''Ben in dubio, maar ik kan zomaar ineens een besluit nemen. Mijn hart zegt: gewoon dóórvoetballen. Maar rationeel gezien heb ik een veeleisende nieuwe baan (Sjoerd is sinds 1 april j.l. arts in opleiding tot specialist/AIOS op de afdeling Radiologie in het AMC, deed eerder promotieonderzoek op die afdeling -MvO), drukke sociale contacten en ben ik niet meer de jongste.'
door Michael van Os