In AFC-Thuis, het programmablad dat bij iedere thuiswedstrijd wordt uitgegeven, laten wij in de rubriek "In de schijnwerper" een speler, staflid of supporter van AFC 1 aan het woord. Bij AFC ASWH was dit Milan Hoek.
Net één van The Reds, nu al aanvoerder. De sympathieke middenvelder Milan Hoek (28), die bij AFC1 aantrad in seizoen 2017-18 na vier jaar Quick Boys (daarvoor o.m. Jong AZ, Telstar en AFC’34) , is vanaf dit seizoen captain. Eervol dus, als opvolger van Magid Jansen (36), vele jaren aanvoerder en een clubicoon met 260 wedstrijden in AFC 1.
Hoe ging dat eigenlijk, die benoeming? Ik werd gebeld door Jonathan Richard, die al verschillende malen als tweede aanvoerder achter Magid had geacteerd. Jona besprak zijn twijfels over het aanvoerderschap, vanwege een druk werk- en privéleven. Vond mij wel geschikt en ik toonde interesse. Toen ik later gevraagd werd door de Technische Commissie heb ik natuurlijk ‘ja’ gezegd.
En, is er veel veranderd in je rol? Nou, om eerlijk te zijn: niet superveel. Je geeft dingen door aan de groep, je wordt aangesproken op zaken die spelen. Verder spreek ik op dezelfde manier met iedereen, coach ik net zoals voorheen. Mijn houding is onveranderd gebleven.
Ambieer je niet meer verantwoordelijkheid? Nee, niet nuttig ook. Meerdere jongens in het team zouden aanvoerder kunnen zijn, jongens waarnaar wordt geluisterd. Er zit veel voetbalervaring in de groep, we zijn niet voor niets landskampioen geworden.
Begin december 2017 stond je ook in De Schijnwerper. Je sprak van een gemoedelijke sfeer bij AFC, een amateurclub waar de professionalisering van de Tweede Divisie niet was doorgeschoten. Nog steeds niet? Nou, sinds die uitspraak is er nogal wat veranderd. Maar doorgeschoten, nee. Anders, ja. De kwaliteit van de selectie is omhoog, het trainingsniveau ook, evenals de zakelijke aanpak van randvoorwaarden. Ik heb nog steeds plezier in het voetbal, maar als je, zoals ik, ook nog eens 40 uur per week werkt (Milan is sales intercedent bij Randstad-MvO), is het best heftig. Zeker ook als je vriendin eens een weekendje weg wil.
Je recenseerde desgevraagd ook je coaches Ton du Chatinier en André Wetzel. Samengevat: Ton, meer een people manager, André: kort erop, veeleisend. En Uli? Ook meer een people manager. Hij wil dat we elkaar erop aanspreken als iets niet goed gaat, maar zoekt een goede balans daarin, want er moet ook lol zijn. Hij kijkt naar de grote lijnen. Spelen we volgens het systeem (doorgaans 4-3-3 – MvO)? Ja, doen we dus. Tactisch zit hij er niet erg diep in, want hij beseft dat hij deze groep, met nogal wat persoonlijkheden met veel ervaring, ook wat vrijheid moet laten.
Maar het gaat wel minder goed dan vorig jaar. Logisch wel. Andere clubs hebben zich versterkt. Tegenstanders stellen zich anders in, wapenen zich beter tegen ons. Daarom ben ik heel blij dat we tegen Katwijk uit, de nummer 2, hebben laten zien dat we het gewoon kunnen.
Raily riep na de afstraffing bij nr 1 uit, IJsselmeervogels, dat AFC geen kampioensploeg is. Uli corrigeerde dat na de winst op Katwijk. We zijn dat wèl. Wat zeg jij? Dat we mee moeten kunnen doen in de top-5. En dan is weer kampioen worden een mogelijkheid. Als groep moet je toch naar het hoogste streven.
door Michael van Os