De beste stuurlui staan aan wal. Ook bij AFC. En zeker degenen achter het doel van de tegenpartij. Zo’n trouwe supporter daar is sinds jaar en dag Michiel van Ommeren (47). Ook bij alle uitwedstrijden, ja. De jongere broer van Nicolaas, AFC’s penningmeester, miste maar één wedstrijd dit seizoen. Want te aangeslagen, na het overlijden de dag ervoor van Ronny Susan. Dat potje in Harderwijk ging onterecht met 1-0 verloren. Vandaag de revanche, thuis tegen HHC.
Gaan we vandaag terecht winnen? ‘’Nog 3 punten hebben we nodig om veilig te zijn, is mijn inschatting. Daarvoor hebben we nog drie wedstrijden. Het zou mooi zijn om ze vandaag al binnen te halen. Die kans bestaat, gezien HHC’s positie op de een na onderste plaats. Maar makkelijk wordt zo’n wedstrijd nooit. Veel hangt ook af van wie terugkeren van blessures. Danny Goedkoop’s rode kaart vorige week was daarnaast heel sneu en te zwaar gestraft.’’
Hoelang ben je lid van AFC en hoe lang heb je er gevoetbald – en kon je er wat van?‘’ Al 40 jaar. Vanaf mijn 7e ging ik al mee naar wedstrijden van het eerste met mijn vader en soms met mijn opa, Otto van Rijn (was 25 jaar penningmeester en Erelid van AFC-MvO), die nooit ontbrak. Door hem ben ik AFC’er geworden. Ik heb Henk Bijlsma, Kees Gehring en Edwin Geluk nog zien spelen in het eerste en nu zie ik ze langs de lijn en zijn ze nog steeds actief voor de club. IJdele hoop misschien, maar ik hoop dat er ook in de huidige tijd nog eerste elftalspelers zijn die de club lang trouw blijven. Zelf moest ik helaas al vroeg met voetballen stoppen vanwege een tijdens het skiën opgelopen knieblessure. Op mijn 14e was dat. Ik was linksback en kon aardig voetballen, maar het eerste elftal zat er niet in hoor. Ik ben toen gaan tennissen, naast kijken naar AFC1 zondag en zaterdag, en dat doe ik nog steeds.’’
Wat zijn twee hele speciale momenten achter de goal die je je altijd zult herinneren? ‘’Een heel treurige was toen, in 1998, uit tegen OSV in Oostzaan, Sal van Gelder een beroerte kreeg, bijna naast mij. Een speler van OSV, ambulancebroeder, sprong over het hek, om hem te redden, maar het was al te laat. Een totaal ander moment was die spannendste wedstrijd ooit, 4 jaar geleden, uit tegen EVV. AFC stond toen ook slecht. In blessuretijd werd van beide teams een goal afgekeurd. Magid Jansen moest in de laatste seconde van de wedstrijd een penalty nemen, en knalde ‘m erin, 1-2 gewonnen.’’
Hoe sta jij tegenover een mogelijke degradatie van AFC naar de derde divisie en het effect voor de club? ‘’Ik blijf optimistisch en vind dat we zo hoog mogelijk moeten spelen. Of we ons op termijn ook in de tweede divisie kunnen handhaven valt te bezien, maar daar moeten we wel naar streven. Overigens zitten we als club in een moeilijk parket, nu de scheidslijn tussen amateur- en profvoetbal is verdwenen en zal AFC daarin zijn plek moeten zien te vinden. Dat daarover in alle rangen en standen verschillend wordt gedacht verbaast mij niet. Heel lastig allemaal.’’
door Michael van Os