In AFC-Thuis, het programmablad dat bij iedere thuiswedstrijd wordt uitgegeven, laten wij in de rubriek "In de schijnwerper" een speler of staflid van AFC 1 aan het woord. Bij AFC – EVV was dit Matthijs Jesse.
Pas 19 jaar, Matthijs Jesse. En al sinds 2001 lid van AFC, onderbroken door een uitstapje van twee jaar naar Ajax. Zijn opa, Wim Jesse, geniet bekendheid als voormalig voetballer van Ajax en daarna als sportverslaggever. ''Verder zijn we meer een hockeyfamilie.'' De snelle, 1.83 m. lange linksbenige linkerspits zit nog maar kort bij de selectie, maar heeft al zeven korte optredens in de tas, inclusief voor de beker, waarin hij 2 keer scoorde. Daarnaast is Matthijs in zijn 4e seizoen als jeugdtrainer, nu van het Onder 14-2-elftal.
In welk elftal zat je eerder, hoe kwam je bij selectie terecht en hoe bevalt het? ''Dit seizoen speelde ik voor het eerst in de senioren, in zondag 2, na de zaterdag A1 en een paar jaar geen selectievoetbal. Ik kwam erin als gevolg van blessures en een goed voorseizoen. Het was een flinke stap omhoog qua voetbal, maar de onderlinge chemie is goed, net als de coaching in het veld. Ik werd goed opgevangen.''
Bij Ajax redde je het niet. Wat zijn je voetbalambities nu? ''Blessures speelden ook een rol bij Ajax, waar ik bovendien helaas vaak achterin op links moest spelen. Als speler kwam ik tekort. Ik kon via Ajax terecht bij het toenmalige FC Haarlem, maar dat wilde ik niet, waarna ik terugkeerde naar AFC. Ik was toen 10. Waarna ik een aantal jaren best lastig was, ook voor de coach. Altijd vragen waarom ik iets moest doen. Gewoon, om het beter te begrijpen hoor. Echt waar. Ambitieus ben ik nog steeds. Ik wil zo hoog mogelijk spelen bij AFC, en zo lang mogelijk. Op termijn hoop ik natuurlijk een basisplek in het eerste te krijgen.''
En je ambities buiten het veld? Je volgt de ROC-opleiding Sport en Bewegen Nivo 4. ''Ik zit in het laatste jaar. Misschien daarna naar het HBO, ik weet het nog niet eigenlijk.''
Waarin ben je goed, wat kan nog beter? ''Mijn snelheid, het een-tegen-een werk, ook binnen de 16, en ik heb een goeie voorzet. En fanatiek ben ik genoeg. Soms zelfs te, met de mond dan, wat vervelend kan overkomen. Meeverdedigen kan beter, maar daarmee ben ik tot voor kort nooit erg bezig geweest. Ik was vaak één van de betere spelers bij de zondagteams in de jeugd, dus had achterin niets te zoeken vond ik. Naar het doel wil ik. Nu je het vraagt: mijn rechterbeen kan ook beter, evenals, ik geef het maar toe, koppen.'' Lachend: ''Ik pluk de bal liever van de grond af bij corners.''
Je kwam er de laatste vier minuten in in de verloren wedstrijd tegen HBS uit vorige week. AFC's stuurlui langs de kant vonden unaniem dat je er veel eerder had in gemoeten. Wat vind je zelf van die wedstrijd? ''Het was een beetje zoals tegen HFC uit. De passie leek weer te ontbreken. Geen idee waarom. Maar we kunnen echt veel beter. Op die opmerkingen van langs de kant ga ik niet in; de trainer beslist.''
door Michael van Os