In het programmaboekje 'AFC-Thuis' dat bij iedere thuiswedstrijd van AFC 1 wordt aangeboden, wordt een speler of iemand van de technische staf geinterviewd. Bij de thuiswedstrijd tegen EVV was dit middenvelder Laurens Samsom. Dit interview is hieronder weergegeven.
Helemaal back in town is Laurens Samsom (27), die ooit als jongetje van 14 bij AFC aanklopte. Hij verbleef als journalist de laatste 2 jaar in het roerige Midden-Oosten en eenmaal terug dit jaar belandde-ie al snel weer als middenvelder in de basis. Vorige week uit tegen WKE deelde hij het eervolle predicaat 'Man of the Match' met aanvaller Enrico Patrick. Laurens maakt zich ook anderszins nuttig voor de club als nieuwbakken lid van de Commissie Pers & Publiciteit.
Heel tevreden over de seizoenstart zeker? Voorspellinkje wagen? ''Ja, formidabel, van het hele team. Maar we hebben nog 60% van de competitie voor de boeg en ik houd niet van voorspellen. Maar je kunt het nog een keer proberen als we op dezelfde positie staan bij het begin van de winterstop, na de laatste wedstrijd thuis tegen De Treffers. Dan zijn we wijzer en misschien wel wat de Duitsers Herbstmeister noemen.''
Toen Daan Sutorius in deze rubriek werd gevraagd of AFC beter met jong talent om moest gaan en dus minder ex-profs van buiten moest halen zei hij volmondig 'ja.' Wat zeg jij, eveneens als ras-AFC'er? ''Ik ook, Maar, zo zit ik in nou eenmaal in elkaar, met een nuancering. Je moet niet alleen maar kijken naar de jeugd bij de club, maar ook altijd naar gelouterde AFC'ers- in de hogere elftallen. En bedenk dat spelers als bv. Marien Willemsen en Geoffrey Galata ons team een kwaliteitsimpuls hebben gegeven en AFC mede hebben gebracht waar we nu staan. Je moet dus een balans zoeken. Maar wat meer voorrang voor goeie jonge spelers van de eigen club moet toch kunnen.''
Waar ben je goed in, wat kan nog beter? ''De rol die ik de laatste seizoenen heb, die van controlerende middenvelder, meer verdedigend, 'met de punt naar achteren' in het jargon, past mij goed. De echte nummer 6, dus. In het verleden was ik meer manus van alles op het middenveld en trok ook vaak naar voren.'' Lachend: ''Tuurlijk zou ik wat explosiever willen zijn, snerpend uithalen met mijn linkerbeen en drie spelers willen passeren, maar dat zit niet in mijn spel en ik denk niet dat dat nu nog gaat komen.''
Als favoriete voetballer noemde je verrassend Clarence Seedorf in AFC's Persmap. Waarom? ''De meesten van ons noemen Messi of Ronaldo, dus ik dacht: wat saai, doe ik maar eens niet. Voor Oranje is hij altijd erg onderschat. Maar ik bewonder Seedorf niet alleen om zijn voetbalsuccessen bij zoveel topclubs in zoveel belangrijke competities, maar ook wat hij buiten het veld doet in de charitatieve sfeer. Bij voorbeeld in Suriname.''
Je studeerde geschiedenis en daarna journalistiek, ook aan de UVA en schreef twee jaar vanuit Tel Aviv en Ramallah over het Midden-Oosten voor Trouw en de Belgische Standaard. Als ik zo vrij mag zijn: hoe verdien je nu je boterham? ''Met documentaires maken samen met een maat, Frederick Mansell, met wie ik journalistiek studeerde. Voor de VPRO maakte we een docu over oervoetbal dat zou zijn ontstaan ergens in Schotland ('The Ba'-MvO) en we hebben series in bewerking. Verder schrijf ik een boek met interviews waarin Israëliërs en Palestijnen nu eens niet kritisch naar elkaar kijken, maar naar hun eigen maatschappij.''
Door Michael van Os