In AFC-Thuis, het programmablad dat bij iedere thuiswedstrijd wordt uitgegeven, laten wij in de rubriek "In de schijnwerper" een speler, staflid of supporter van AFC 1 aan het woord. Bij AFC – Kozakken Boys was dit André Wetzel.
Slotinterview dit seizoen. Met een speler die al na één seizoen vertrekt: Ilias Zaimi (25), de sympathieke, in Den Bosch geboren en getogen middenvelder met Marokkaanse roots. Mede dankzij blessures van spelers staat hij weer in de basis van AFC1 en scoorde recent twee maal plus een assist. Teamgenoten en TC betreuren zijn vertrek, waartoe hij had besloten na eerder op de reservebank te zijn beland na de trainerswissel en blessures.
Jeetje, gelijk tegen Achilles ’29. Onderschatting? En nu tegen kampioenskandidaat Kozakken Boys… ‘’Nee, misschien vanwege de druk doordat we wisten hoe goed de concurrentie het had gedaan. Maar we hebben het in eigen hand en we doen het vaak beter tegen de sterke teams en mindere tegen de zwakkere. Daar hoop ik dan maar weer op.’’
Clublieden hebben je wel aan het twijfelen gebracht, maar je blijft bij je beslissing. Wellicht ook in ‘t besef dat de nieuwe coach volgend seizoen misschien wéér andere keuzes maakt. ‘’Ja, zelfs eentje die doorgaat kan dat doen. Garanties bestaan niet. Er is op mij ingepraat, ja, maar ik verhuis terug naar Den Bosch. Daar krijg ik een betaalde baan indirect bij de gemeente, om, heel leuk, jongerenwerk te doen. Dat maakt het combineren van werken en voetballen in Amsterdam lastig. Ik zei dat ik alles zou geven om te helpen om deze bijzondere club in deze divisie te houden. Dat verdienen club en spelers. En die mensen om AFC1 heen, die je verwennen waardoor je je niet met randzaken bezig hoeft te houden.’’
Nieuwe club gevonden? Je kwam van Cuijk, waar je teamgenoot was van Sam Nijpels. Daarvoor Rosmalen en daar weer voor FC Den Bosch, waar je kort in het eerste speelde na de jeugdopleiding daar. ‘’Ik ben wel benaderd door clubs, er spelen wat dingen, maar ik zet nu alles op een rijtje en verschaf op korte termijn duidelijkheid.’’
Profcarrière helemaal uit je hoofd gezet, ondanks je nog jonge leeftijd? Bij Den Bosch werd je, als speler van de A1, verkozen tot beste speler van de landelijk A-jeugd Eredivisie. Boven Davy Klaassen en Hakim Ziyech. ‘’Maar ik heb het niet gered, hè? Al ben ik er natuurlijk wel trots op. Ja, ik train al enkele jaren geen vijf keer per week meer en besloot na Den Bosch, toen ik even klaar was met de voetbalwereld, om voor een maatschappelijke carrière te gaan. Gecombineerd met het voetbal.’’
Toch maar: waarin ben je goed, wat kan nog beter? ‘’Mijn inzet is altijd 100%, ook op training. Ik probeer bepalend te zijn met assists en doelpunten, wat helaas maar beperkt lukte dit seizoen. Mijn spel kan constanter zijn, soms neem ik wat veel risico’s. Maar als je te behoudend bent scoor je ook niet.’’
Spijt van je korte periode bij AFC? ‘’Nee hoor, wel gemengde gevoelens. Het is superleuk met de jongens. Vervelend hoe het is gelopen, maar ik ben een ervaring rijker en zie het niet als een verspild jaar, bij deze grote club, in deze grote stad. Dat is bij zo’n dorpsclub toch heel anders.’’
door Michael van Os