In AFC-Thuis, het programmablad dat bij iedere thuiswedstrijd wordt uitgegeven, laten wij in de rubriek "In de schijnwerper" een speler of staflid van AFC 1 aan het woord.
Bij AFC – JVC Cuijk waren dit al langere tijd vier geblesseerde spelers
Het zit The Reds niet mee, maar daarin komt vast verandering. Op 't veld kun je bijdragen, langs de kant, in De Ziekenboeg -al geruime tijd omvangrijk- is het vooral kniezen en knarssentanden. En hopen op een snelle genezing. Wij stelden vijf ziekenboegers dé clichévraag: wat gaat er zoal door je heen daar? En: wanneer weer tussen de lijnen? Tenslotte: nog 'adviezen' voor de coach?
Youssef el Abdallaoui (gebroken pink): ''Erg jammer, want ik wil natuurlijk spelen. Ik kende deze situatie ook niet, want ik heb nog nooit wat gebroken. Maar mijn gips is eraf en ik hoop volgende week aan te sluiten bij de groep en misschien over een paar weken te spelen. Ben al voorzichtig begonnen met wat oefeningen. Mijn advies voor de coach, maar eigenlijk voor de hele groep: blijf vertrouwen houden in je mensen, ook als een speler zijn niveau even niet haalt. En blijf hard werken, dan komt het wel goed.''
Pepijn Kluin (gescheurde voorste kruisband, binnen en buiten meniscus gehecht en kraakbeen beschadiging): ''Ik heb het heel moeilijk, en al helemaal omdat ik bijna zeker weet dat ik er het hele seizoen niet bij ben. Advies aan de coach? We scoren te weinig, het is eerder gezegd. Niet dat we te verdedigend spelen. Zoveel anders dan vorig seizoen spelen we trouwens niet. Het vertrouwen moet terug bij de aanvallers en dat komt weer terug na doelpunten. De vicieuze cirkel waaraan de coach weinig kan doen. Als team raken we pas veel later in het seizoen goed ingespeeld door al die geblesseerden.''
Laurens Samsom (blessure: chronisch ontstoken kniepees): ''Heel betrokken ben ik. Na 5 minuten word ik alweer fanatieker dan menig supporter. Niet iedereen wil naast mij zitten, vanwege die harde kreten. Je voelt je ook zo machteloos. Omdat ik echt helemaal fit moet zijn is mijn terugkeer wel na de winterstop. Advies aan de coach? Doe een beetje rustig langs de lijn, als het tegenzit. Maar nu merk ik zelf hoe moeilijk dat is. En probeer langere tijd zoveel mogelijk met een vaste opstelling te spelen, lastig natuurlijk door al die blessures.'' ''
Daan Sutorius (linker enkelband ingescheurd): ''Begon wel makkelijk, effe brommen op de tribune. Daarna hoe langer hoe vervelender, vooral vanwege de mindere fase van het team. Het kriebelt, je wilt zo snel mogelijk weer meedoen. Ik zit al veel in de gym. Misschien de volgende uitwedstrijd tegen HBS; misschien geen hele wedstrijd. Mijn advies? Dat geef ik de coach liever zelf. Meer algemeen: iets meer gedisciplineerd spelen en voorin meer kansen creëren. Dat laatste komt vanzelf goed als de spelerskwaliteit weer toeneemt.''
Rogier Wissink (problemen met eerder geopereerde enkel): ''Mentaal heb ik het moeilijk gehad na die blessure aan dezelfde enkel, maar geheel onverwachts was het niet. Tegen beter weten in zegt mijn gevoel dat ik spoedig weer kan spelen; we moeten de situatie maar eens goed bekijken tijdens de winterstop. Adviezen? Achterin loopt het nu goed, maar kansen creëren hapert. Daarop valt wel op te trainen. We moeten terug naar de basis, naar hoe 't het vorig seizoen goed ging. En geloven in de kracht van het team; niet te veel kijken naar de individuele klasse van spelers. Maar nu de ziekenboeg uitdunt ben ik ben er 100% zeker van dat we de weg naar boven gaan hervinden.''
door Michael van Os