In AFC-Thuis, het programmablad dat bij iedere thuiswedstrijd wordt uitgegeven, laten wij in de rubriek "In de schijnwerper" een speler of staflid van AFC 1 aan het woord. Bij AFC – GVVV was dit Daan Sutorius.
‘Kind van de club’ Daan Sutorius (25), AFC’er sinds 2006, zit in de lappenmand: verrekte kruisband. Onze lange linkermiddenvelder onderging donderdag een mri-scan -resultaat pas na onze deadline bekend- om te zien wat er precies mis is met zijn knie. Begin november 2013 stond Daan al eens ‘In de schijnwerper’.
Je keek toe bij Jong Sparta (3-1). Je mening? En wat verwacht je vandaag van de thuiswedstrijd tegen GVVV, de nummer 2? ‘’In Rotterdam kregen we te weinig, maar de tegengoals kwamen wel door fouten in de verdediging. Over GVVV las ik dat ze niet zo van uitwedstrijden houden, en helemaal niet uit op gras. Dat, plus de noodzaak dat we de punten hard nodig hebben, moet toch genoeg zijn voor een goed resultaat.’’
Somber gestemd over play-offs? ‘’Nee, komt wel goed. We hebben zeker zes punten nodig in zes wedstrijden. Moet toch lukken. Een verklaring voor de enorme dip na de winterstop heb ik niet. Behalve dat ik wel vond, en toen ook heb gezegd, dat we eigenlijk wat boven onze stand leefden en ook wel wat zouden zakken. Maar niet zoveel. Heel vaak geluk hebben werd gevolgd door veel pech en blessures.’’
Er zijn nieuwkomers in de selectie, maar ook vertrekkers. Jijzelf zou een wereldreis maken volgend seizoen. ‘Van oktober t/m februari of maart volgend jaar bezoek ik enkele landen in Zuid-Amerika. De maanden voor, en eventueel na mijn reis ga ik spelen bij Zaterdag 1, hebben we afgesproken. Mijn ambitie ligt bij Zondag 1, maar ook als ik niet op reis was gegaan was ik er misschien niet in teruggekeerd.’’
Waarom niet? Vertel … ‘’De sfeer rond AFC 1 wordt steeds zakelijker en professioneler en dat vind ik jammer. Verdiensten en overige randzaken worden geleidelijk aan belangrijker dan de attractie van de gezelligheid van spelers onderling. Eigenlijk begint zo de cultuur van de club, de identiteit, af te brokkelen. Dat heb ik intern ook kenbaar gemaakt. En juist de mix van gezonde ambitie en gezelligheid trok mij altijd aan in de Zondag-selectie.’’
Is dat niet onvermijdelijk gezien het vermaledijde KNVB-beleid, waartegen AFC zich consequent verzet, en de wens om desondanks zo hoog mogelijk te spelen – en eindigen? ‘’Dat zie ik dus anders, al is er natuurlijk wel een spanningsveld tussen zo goed mogelijk presteren en het behouden van de typische AFC-cultuur. In dat vorige interview pleitte ik al voor meer kansen voor de eigen AFC-jeugd door niet alleen minder, maar ook meer gericht spelers van buiten te halen. Je weet dat je niet nr 1 wil eindigen omdat je niet naar de Jupiler League wil, dus zou je tevreden moeten zijn met 'zo hoog mogelijk.’ Wat dat dan precies is, is elk jaar lastig in te schatten. Dat harde doorselecteren is niet altijd nodig. Nu haken jongere AFC’ers uit de selectie af en gaan naar een andere club. Jongens zoals Danny Goedkoop zijn ontzettend belangrijk voor de club, en ik vind dat je die moet willen behouden. Ik weet zeker dat er in Amsterdam genoeg spelers, of oud-Amsterdammers zijn die wel in ons eerste zouden willen komen spelen voor een passende vergoeding, jongens die zich door onze vanouds bekende sfeer aangetrokken voelen. En dan handhaven we ons ook, zelfs in het linker rijtje. Weet ik zeker.’’ door Michael van Os