In AFC-Thuis, het programmablad dat bij iedere thuiswedstrijd wordt uitgegeven, laten wij in de rubriek "In de schijnwerper" een speler, staflid of supporter van AFC 1 aan het woord. Bij AFC – Barendrecht was dit André Wetzel
Het cruciale kwartet laatste wedstrijden start vandaag voor invaller-coach André Wetzel, de man die AFC 1 in de Divisie 2 moet zien te behouden. ‘’Van een degradatieplaats af is al bereikt, nu nog de nacompetitie zien te vermijden.’’ Daarover zegt hij ‘voorzichtig optimistisch’ te zijn.
AFC 1-Barendrecht voorspellen doe je niet. Iedereen kan immers van iedereen winnen, zei je hier medio-januari. Zeker nu. ‘’De situatie is wel anders dan toen we uit werden afgedroogd. De selectie is fitter, de discipline verbeterd en we spelen noodgedwongen een ander spel om te kunnen overleven. Dus vol pressie spelen tot de 16 is er niet bij. Het is toch al niet makkelijk want we missen enkele belangrijke spelers en doen het achterin met centrale verdedigers die in wezen middenvelders zijn. Al heeft iemand als Jonathan Richard dat heel goed opgepakt. En met Raily Ignacio voorin wordt weer gescoord.’’
En toch gaat nog wel eens mis, zoals tegen Kon. HFC uit na de rust en de week erop thuis tegen HHC Hardenberg. ‘’De verrassingen zitten ‘m niet zozeer in het spel van de tegenstander als wel in dat van onszelf. De verschillen zijn soms erg groot, het is soms nog steeds worstelen met jezelf. Deze ploeg telt een aantal karakters, namen noem ik uiteraard niet, bij wie je er constant op moet hameren om steeds 100% te geven. Met 80-90% redden we het niet. Maar de mindset van elftallen die nergens meer voor spelen is toch anders, en daarvan moeten we profiteren. Daarom ben ik voorzichtig optimistisch over het vermijden van de play-offs.’’
Dan ben je de derde inval-coach die AFC 1 in korte tijd van de degradatie redt, na invallers Menzo en Stekelenburg. Lachend: ‘’Niet iets voor een club om trots op te zijn, dan moet je je wel even achter de oren krabben.’’ Zo schreeuwen langs de lijn doe hij ze trouwens niet na. ‘’Nee, zo eentje ben ik zeker niet. Ik zeg dingen liever in de kleedkamer of één-op-één. Bovendien: als je zo moet schreeuwen heb je vooraf misschien iets niet goed gedaan.’’
Veel namen van AFC 1-spelers die volgend seizoen blijven zijn al gepubliceerd. Handig? ‘’Nou, daar moet je heel omzichtig mee omgaan. Ik wil het eigenlijk ook niet weten, en als ik wat weet hou ik er geen rekening mee. Ik kijk naar kwaliteit en inzet, ook op de training. Niet of iemand wel of niet op een lijstje staat. Of erop staat en toch twijfelt. Zou zo’n lijst en de namen van nieuwkomers voor sommigen niet demotiverend kunnen werken? Los daarvan: als AFC 1 voor het linker rijtje op het hoogste niveau wil gaan, moeten spelers bereid zijn om minimaal drie keer per week te trainen. Als je ze wijst op de mogelijkheid om hun voetbal te combineren met een baan of een studie/bijbaan ga je niet voor topsport.’’
Hot issue: AFC 1 zo hoog mogelijk, AFC Zaterdag ook. ‘’Los van mogelijke ongewenste concurrentie binnen je club verwacht ik dat uiteindelijk alle clubs hun beste elftal op zaterdag zullen laten spelen. De jeugd wil dat nou eenmaal liever. Die zaterdagavond is belangrijk voor heel andere dingen.’’
door Michael van Os