Hoedje af bij 45+2

Wie naar de wedstrijd NEC-Heerenveen keek werd al na twee minuten aangenaam verrast toen een knal van Hoedemakers slecht werd verwerkt en tot een doelpunt leidde.

Daarna verzandde de wedstrijd in een weinig enerverende vertoning, waarbij de verdediging van NEC als een Hoedt standhield. Ze wisten van de hoed en de rand en zo werden we voor een gelijkmaker behoed.

In de tweede helft werd behoedzaam gespeeld, totdat Nuytink voor Noppert opdook, die zich uiteraard een hoedje schrok (2-0) en daarna was de verdediging niet meer op zijn hoede en kon de 3-0 worden aangetekend.

Geheel anders ging het bij de Veteranen van de 45+2. (Even ter verduidelijking: het zijn niet eigenlijk (45 + 2=) 47 Veteranen -wat sommigen schijnen te denken, zoals ooit in het Nijmeegse amusementscircuit The Impossible Four optraden. Toen een zangeres aan dit herencombo werd toegevoegd, noemden ze het nieuwe gezelschap The Impossible Four+1. Onduidelijk is of het was omdat ze niet tot vijf konden tellen, of omdat ze om marketingtechnische redenen vast wilden houden aan een deel van hun oude naam. Maar de 45+2, gaat dus om het tweede team Veteranen van 45+) want daar stond het al na 39 minuten 3-0, door Amit (ass. JanHein), Amit (ass. Elja) en Amit (ass. Mario). Hoedje af dus, voor deze onvervalste Hoedentruc.

Om de tegenstander te sparen werd Amit in de rust gewisseld, maar net toen ze hoop begonnen te krijgen kogelde Sander (ass. Elja) de bal tegen de touwen. En korte tijd later schoot Twan de 5-0 binnen, na een aanval die bij EefSeef begon en via een aantal schijven, waarvan Raymond de laatste was, weergaloos werd uitgespeeld. Zelfs Jeroen Brussee, de succescoach van Lugdunum, stond te smullen langs de zijlijn.

Raymond gaf daarna nog een assist op zichzelf en probeerde de keeper listig te verschalken, maar deze selfpass smoorde in schoonheid.

De enkele plaagstootjes van het sportieve Geinburgia zorgden nauwelijks voor werk voor EefSeef, en het werd dus 6-0 door Peter, die een voorzet van Twan stuiterend en struikelend over de keeper heen binnen wist te werken.

Inmiddels werd volop gewisseld, waardoor niet iedereen meer wist waar hij moest staan (gevolg: 6-1). Weer een fraaie aanval verder bediende Theo Peter, die JanHein voor de keeper zette en dan weten we het wel: 7-1.

Vlak voor tijd (inmiddels draafde Maurice als laatste wissel op de rechtervleugel) werd het nog 7-2, toen iedereen al met zijn hoofd in de sociëteit zat. Toe we daar ook lijfelijk waren aangeland, was goed te zien dat we met wisselspelers, fans en de harde kern, toch aan bijna 47 man kwamen. En dan was James’ supportersschare er nog niet eens bij…

@f