AFC zag dinsdagavond met het 3-0 verlies van Willem II een einde komen aan zijn opmars in de KNVB-beker. Toch blijft het een mooi jaar. Een reportage vanuit de bus en in het uitvak.
DOOR: FRANK HETTINGA 19 DECEMBER 2018, 08:59
"Ik kom mijn lunchpakketje ophalen," zegt erelid Hans Elias lachend als hij de tafels in het AFC-clubhuis bezaaid ziet liggen met volgepakte witte tasjes. 400 stuks. Voor 400 voetbalpupillen die meereizen naar Tilburg voor het treffen met Willem II in de achtste finale van de KNVB-beker.
"Kijk, hier is over nagedacht," zegt Hans Veldkamp, de commissaris jeugdzaken van AFC, trots. "Die kinderen komen net uit school en hebben natuurlijk altijd honger."
Naast een muts en sjaal haalt hij een krentenbol, een bolletje kaas, twee flesjes drinken, een Liga en een Mars uit een tasje tevoorschijn.
'Dit is een schoolreisje'
Het is dinsdagmiddag, bijna 16.00 uur. Twaalf bussen staan klaar op Sportpark Goed Genoeg om AFC-aanhangers naar het Koning Willem II Stadion te brengen. Een bijzondere gebeurtenis voor de club uit Zuid en het Amsterdamse amateurvoetbal, vindt Ad Westerhof. De voorzitter rekent op een overwinning. "Anders zou ik geen goede voorzitter zijn." Je moet altijd achter je club blijven staan, hè.
En mocht dat niet lukken? "Dit is een mooi schoolreisje. Wij kunnen niet verliezen. We hebben een fantastisch jaar achter de rug: vorig seizoen de derde periode gewonnen, nu wéér de eerste periode. Telstar en TOP Oss uitgeschakeld in de beker én we staan als koploper vijf punten los in de tweede divisie."
Solidair stapt hij met andere bestuursleden, ereleden en sponsoren in bus twaalf. "Ik ben niet te groot voor de bus. Het kan niet zo zijn dat ik mijn auto lekker om de hoek parkeer bij het stadion. Maar het mooie is…" Hij grijnst. "Niemand had van mij verwacht dat ik mee zou gaan. Ik ga nooit met de bus. Nee, nooit."
Mariëtte Niënhaus verdeelt onderweg blikjes cola, bier en glazen wijn. Daarna is er ook nog kaas en ossenworst. "Heren, pak er maar twee, hoor. Ik heb nog twee van zulke schalen," zegt de sponsor- en eventmanager. "Laat de file maar duren!" roept een sponsor achter in als de bus langzaam vooruit rolt ter hoogte van Breukelen.
De files zijn echter zo hardnekkig dat het lang de vraag is of de AFC'ers het wel gaan redden om om 18.30 uur in Tilburg te zijn. "Kan iemand niet even een streaker het veld op sturen zodat de wedstrijd een kwartiertje wordt uitgesteld?"
Vlak voor de aftrap parkeert de bus dan toch voor de hoofdingang van het stadion.
Tijdens de eerste minuten druppelen alle fans het AFC-vak binnen. Meteen laten ze van zich horen als Yordi Teijsse de eerste kans van de wedstrijd krijgt. Hij raakt de bal echter niet goed genoeg en schiet naast.
Op het ritme van meegebrachte trommels springen de kinderen op en neer. Onderwijl zingen ze aanhoudend liederen die normaal in de Johan Cruijff Arena te horen zijn.
Maar Willem II krijgt het grotendeels jeugdige publiek al vroeg stil. Donis Avdijaj brengt de Tilburgers in de 18de minuut op voorsprong. En voor rust verzorgen Fran Sol en Aras Özbiliz nog twee doelpunten: 3-0.
Aardige kansen
"Hey, boys!," roept Ticho Groeneveld naar zijn vriendjes, die zich allemaal vlak voor de tweede helft laven aan hotdogs. "Iedereen weer hier naartoe." De 12-jarige AFC'er draagt een trommel voor zijn buik waar hij zelf makkelijk twee keer in past. Niet dat hij paukenist is van een jeugdorkest. "Nee, deze is alleen voor AFC, ik wil het team graag aanmoedigen."
Ondanks de achterstand blijft hij trommelen zo hard hij kan. "Je moet altijd achter je club blijven staan, hè." Waarna hij zijn pauken weer pakt. Herhaaldelijk schreeuwen de jongens: "Wij zijn AFC, wij zijn de besten!"
Maar de stand verandert niet meer. Aardige kansen voor AFC en de inspanningen van de Ticho en zijn vrienden ten spijt. Na het laatste fluitsignaal bedankt de voltallige selectie het uitvak. Ze krijgen een staande ovatie terug, de fans klappen hun handen kapot.
"Ze hebben goed strijd geleverd," zegt de 74-jarige Michael van Os. "Ik vond Willem II een beetje tegenvallen. Ze hadden een dag extra rust en AFC had een zware wedstrijd tegen concurrent Katwijk achter de rug. De stand van 3-0 is wat geflatteerd, maar kwalitatief zag je zeker de verschillen, hoor."
De oud-journalist maakt zich op voor een rustige terugreis naar Amsterdam, tenminste, dat hoopt hij. "Ze konden onze bus niet vol krijgen met oudjes, er zitten ook een paar kinderen bij. Maar ik geloof niet dat het een tralala-stemming wordt." Met een lach: "Dus misschien kan ik nog een oogje dichtdoen."