Het was natuurlijk een rare week voor de 45+ Veteranen: eerst het ontstellende bericht over het overlijden van George Wijnberg, een zeer aimabele man die de generaties van de 45+ verbond: voor sommigen was hij medespeler, soms doelman, soms scheidsrechter en voor anderen leider van hun jeugdteam en ook scheidsrechter. Veel te vroeg en te plotseling aan ons, maar vooral aan zijn familie en vrienden, ontvallen.
Op donderdag vervolgens de PubQuiz, waar de 45+ ruim vertegenwoordigd was en helaas slechts met de derde prijs naar huis ging, ondanks alle kennis en puzzelvaardigheden. Gelukkig was het erg gezellig op deze goed georganiseerde avond onder leiding van de glitterende hoofdonderwijzer Ad (dus niet onze eigen Voorz.Ad, die ook nog in dit team heeft gespeeld). Een man met gezag en humor, alleen jammer dat zijn hoofdrekenen blijkbaar minder was.
En dan op zaterdag de uitwedstrijd tegen Amstelveen-Heemraad, het thuishonk voor DickOpDrie, voordat hij bij AFC introk. In aangenaam weer begonnen we voortvarend tegen deze voor ons taaie tegenstander, en het duurde niet lang voor dat Peter een voorzet van De Peek, in het doel kon duwen. Maar daar bleef het dan ook lang bij, totdat vijf minuten voor rust Sander, aangespeeld door JanHein een acrobatisch meesterwerkje uitvoerde en de keeper kansloos liet. Het leek 2-0 te worden bij de rust, maar net voor het affluiten vond A-H na een slecht verdedigde corner een gaatje en passeerde EefSeef.
Gelukkig was Trenert Jeroen er om in de rust als gastspreker de meute voor te houden dat het bij verdedigen de bedoeling is dat je je man niet aan de bal laat komen. Kortom hij parafraseerde maar weer eens op de uitspraak van die ene Amsterdammer, kom hoe heet hij ook alweer, nou ja: Voetbal is simpel maar het moeilijkste is om simpel te voetballen.
Dit indachtig viel al snel de 1-3, maar een ongelukkige dans in ons strafschopgebied (De A-H-partner van Alex weigerde in te haken) ging de bal op de stip en stond het zomaar 2-3.
Een vergelijkbare overtreding in het andere strafschopgebied werd weggewuifd, indachtig de woorden van een andere Amsterdammer, Jaap van Praag, die ooit zei: Er is geen regel die zegt dat ik consequent moet zijn. Trenert Jeroen, vuurde de mannen nog maar eens aan en ja hoor, JanHein ontsnapte op links en gaf scherp voor op De Peek, die net op tijd bij de paal was om hem binnen te schuiven.
Toen was de wedstrijd gespeeld: Eerst soleerde Eduardo tot in het strafschopgebied, struikelde over de keeper, waarna Mario tegen de bal aan struikelde en het dus 2-5 was. Het slotakkoord was voor JanHein die vrijgespeeld werd net buiten de zestien en met een ouderwetse punter toesloeg.
Hoewel wij zeker niet onze beste wedstrijd speelden, was Trenert Jeroen zeer tevreden, hij appte: ‘Heb genoten van jullie inzet en beleving, prachtig!’ Ja, logisch, want wie wekelijks naar Lugdunum kijkt, is snel tevreden!
@f