Op initiatief van de Commissie Pers, Publiciteit & Evenementen zullen op onze website wekelijks columns worden geplaatst. Leuke, opiniërende artikelen en verhalen met betrekking tot AFC en de (sport)wereld om ons heen.
Deze week een bijdrage van Peter Loman
Geboren en tot mijn elfde gewoond in Amsterdam Oost. Mijn vader was secretaris van Watergraafsmeer naast De Meer. Natuurlijk ging ik bij die club voetballen en had ik een blauwwitte das. We hebben een W, we hebben een G, we hebben een M … WGM! gilde ik tijdens thuiswedstrijden van het eerste. En WGM stond voor Watergraafsmeer wat dan weer niets te maken heeft met JOS/Watergraafsmeer. Voor zover ik mij kan herinneren heb ik nooit tegen AFC gespeeld en toen wij verhuisden naar de Rivierenbuurt ging ik basketballen. Daar heeft de voetballerij niet écht onder geleden, ik was bepaald geen talent. Basketbal ging mij een stuk beter af.
AFC kwam dan toch op mijn pad toen mijn jongste zoon met een vriendje lid werd. Eindelijk betrad ik Goed Genoeg na er zo vaak langs te zijn gekomen. Dat is inmiddels ruim vijf jaar geleden en heb ik er heel veel voetstappen liggen. Geen gewone club, dat merk je aan alles. Hoewel ik de charme van een houten keet met koffie uit een thermoskan voor 80 cent en een klef broodje natte kaas zeker kan waarderen … is het bij ‘ons’ toch beter geregeld. De aankleding, de organisatie, de website … een professionele amateurvereniging. Ik ging mij thuis voelen en bezocht steeds vaker de thuiswedstrijden van het vlaggenschip. De mopperende mannen die op een ongezouten Amsterdamse manier commentaar leveren … heerlijk. Vorig jaar ben ik zelfs naar Spakenburg geweest voor de uitwedstrijd om het algeheel kampioenschap. Om verschillende redenen, die met voetbal niets te maken hebben, een belevenis om niet snel te vergeten.
Het team van mijn zoon is najaarskampioen geworden en hoe dat bij AFC wordt gevierd heeft op de jongens (en eerlijk gezegd ook op de ouders) een behoorlijke indruk achtergelaten. Ook dat is dus AFC.
Met die paar jaar kan ik natuurlijk niet zeggen dat ik een AFC’er in hart en nieren ben. Wat ik wel kan zeggen is dat het rood en zwart (waarover meer) mij met lichte trots vervuld. Een prachtig tenue zonder Slagerij De Jong en Bouwbedrijf Van Onderen. Nu ik hier toch ben wil ik wel een opmerking maken over de kleding. Het mooie dieprood wordt vervangen door een fellere kleur .. jammer. En ik zie steeds vaker teams in afwijkende tenues. En het eerste in totaal afwijkende trainingspakken wat kleuren betreft. Ook jammer, rood en zwart ziet er fraai uit. AFC staat in de voetbalwereld bekend als een chique club. Dat is voor een deel wellicht waar, maar aan de andere kant toch ook laagdrempelig en van alle gezindten.
Ik hoop er nog veel voetstappen aan toe te voegen.
Peter Loman
Ga naar site 'Clubinfo' en klik op 'AFColumns' om voorgaande bijdragen te lezen. Nog makkelijker klik hier.