Fortuinlijk IJsselmeervogels brengt AFC eerste thuisnederlaag toe
In een enerverend en sportief duel wonnen De Rooien op gelukkige manier met 2-3 van The Reds, na een 1-1- ruststand. Het was de eerste nederlaag dit seizoen van het team van Uli Landvreugd, die ver in blessuretijd gestalte kreeg door een onterecht gegeven penalty. Vooral in de eerste helft kreeg het publiek een wedstrijd voorgeschoteld die in overeenstemming was met de hoge klassering van beide ploegen. AFC was technisch beter, speelde op de aanval, IJsselmeervogels toonde zich onverzettelijk en loerde op een buitenkansje. Na rust was het duel meer spannend dan goed en kwam AFC voor de tweede keer terug van een achterstand. Terwijl de koploper in het laatste kwartier nog een zege trachtte te forceren was het tenslotte IJsselmeervogels dat met de volle buit naar Spakenburg vertrok. Ondanks deze onfortuinlijke nederlaag kunnen The Reds, mede gelet op vertoonde spel tegen de Rooien, de tweede helft van de competitie met vertrouwen tegemoetzien. Maar ook de Vogels doen op twee punten achterstand weer volop mee aan de kampioensrace.
Vandaag, zaterdag 12 januari staat op sportpark Goed Genoeg de laatste wedstrijd van de eerste competitiehelft op het programma. Tussen de nummers één en twee van de Tweede Divisie, AFC en IJsselmeervogels, waartussen een gaatje van vijf punten bestaat. Bij winst van The Reds ontstaat een serieus verschil, bij verlies is het verschil nog maar miniem. AFC en IJsselmeervogels troffen elkaar nog maar twee keer in competitieverband. Afgelopen seizoen gingen de Rooien twee keer onderuit, in Spakenburg was AFC met 0-1 te sterk, in Amsterdam wonnen The Reds met 2-0. Met een ploeg die keihard moest vechten tegen degradatie. Dat is nu dus wel anders met 38 punten uit 16 wedstrijden en een doelsaldo van 47-18. De verwachtingen aan Amsterdamse kant zijn dan ook hoog gespannen, want thuis werd dit seizoen bijna alles gewonnen, alleen tegen Katwijk werd vlak voor de winterstop gelijk gespeeld. Maar ook IJsselmeervogels is dit seizoen zeer goed op dreef en heeft met Danny van den Meiracker, Feliciano Zschusschen en Robbert Olijfveld enkele topspitsen in huis. Het zal er vanmiddag om spannen.
Jammer genoeg moeten 500 jonge AFC’ers, hun begeleiders en supporters dit topduel missen, want ze spelen op Borchland hun jaarlijkse indoortoernooi. Dat heb je als je als zondagclub door je bond gedwongen wordt op zaterdag de wedstrijden af te werken tegen een zaterdagclub. Het is de bijna wekelijkse ergernis over een ernstige misstand in het amateurvoetbal. Toch is het lekker druk op ons sportpark en dat komt zeker ook door een groot aantal supporters uit Spakenburg. Als de spelers het ondanks de regen goed bespeelbare veld betreden, omlijst door een indrukwekkende en sfeer verhogende vuurwerkshow, zien we dat dat Tim Linthorst en Thomas van den Houten door blessures in de basisopstelling van AFC ontbreken. Moiz da Silva begint daarom als rechtsback, Johan Kulhan in het hart van de defensie en Derre Kwee verhuist van de rechtsbackplaats naar links. Bij IJsselmeervogels staat dezelfde ploeg als in de laatste wedstrijd voor de winterstop tegen Rijnsburgse Boys in het veld, een duel dat met 4-1 thuis gewonnen werd. Met Zschusschen in de basis en Olijfveld op de bank. Op diezelfde bank zit ook spits Maurice de Ruijter die in deze winterstop overkwam van DVS’33 Ermelo.
Net nadat scheidrechter Sam Dröge voor het eerst gefloten heeft is het binnen de minuut bijna raak voor de ditmaal in het geel geklede Vogels. Gelukkig voor AFC is Zschussschen nog niet wakker en trapt volledig over de puike voorzet van Mike van de Laar heen. Niet veel later volgt het antwoord van The Reds, maar nu is het Yordi Teijsse die een voorzet van Melvin Grootfaam naast schiet. De toon is gezet en in de zesde minuut tikt keeper Jaimy Schaap een schot van 35 meter van Kenny Teijsse fraai uit de bovenhoek. Weer een minuut later lopen Kenny en Yordi elkaar in de weg bij een corner van Milan Hoek en blijft het nog even 0-0. Even, want in de 15e minuut is het wél raak, maar dan aan de kant waar je het gelet op spel tot dan toe niet zou verwachten. Het doelpunt van IJsselmeervogels komt door geblunder van de AFC-defensie, waar Danny van den Meiracker wel raad mee weet. Het geblunder begint met het idee dat je tegen zo’n tegenstander over vijf schijven dicht bij je doel kan uitverdedigen. Een foutje is bij zo’n rondo gauw gemaakt en dat overkomt Milan Hoek die de bal van zijn voet laat springen. De voorzet van Van de Laar op Van den Meiracker is op maat en het 0-1. Grote vreugde bij de Vogels op en rondom het veld en als de confetti weer is opgeruimd is de ploeg van trainer Ted Verdonkschot dicht bij de 0-2 na een schot van Van de Laar voorlangs het doel van Patrick Zonneveld. Bij AFC zit de schrik er dus even in maar gelukkig volgt het herstel snel. Een splijtende voorzet van Milan sorteert net niet voldoende effect, maar in de 24e minuut draait Fouad Belarbi goed weg en verlengt Raily ignacio de bal op de 19-jarige Moiz Da Silva. Moiz gaat goed door en zijn voorzet wordt door Milan fraai afgerond. Een prachtige aanval, die alle AFC’ers, maar vooral Milan zelf veel voldoening schenkt. Hierna volgt een periode waarin The Reds duidelijk sterker zijn. Yordi is in deze fase twee keer bijna bij een doelpunt, maar zijn schoten missen het doel op een paar meter. Een geplaatste bal van Milan wordt met moeite door keeper Schaap verwerkt. IJsselmeervogels stelt daar niet veel tegenover. Het enige gevaar komt van Van den Meiracker, maar zijn schuiver gaat net naast het AFC-doel. 1-1 bij rust, de wedstrijd kan nog alle kanten op.
De tweede helft begint met dezelfde ploegen. Anders dan in de eerste helft wil het in het begin niet erg vlotten. Aan beide kanten is er veel balverlies en is er weinig gevaar voor beide doelen. De enige die het publiek vermaakt is Melvin Grootfaam, die zijn tegenstander vaak te vlug af is en tot twee keer toe poort. Jammer genoeg smoren zijn voorzetten in de mêlee van spelers in het strafschopgebied van de Vogels. In de 68e minuut wordt Raily volledig onderuit geschoffeld in het strafschopgebied, maar de scheidsrechter en zijn assistent zien er geen overtreding in. Meer in het algemeen is het stuitend hoe het arbitrale trio met Raily omspringt. De topscorer van de Tweede Divisie wordt het voetbal totaal onmogelijk gemaakt, op geen enkele manier wordt hij in bescherming genomen. Raily wordt constant vastgehouden, omvergekegeld, alles, maar dan ook alles wordt getolereerd van zijn tegenstander, het is werkelijk met geen pen te beschrijven. Het incasseringsvermogen van onze spits is abnormaal groot en verdient heel veel lof.
Twee minuten na de niet bestrafte overtreding op Raily gaat de bal wél op de stip, maar dan voor IJsselmeervogels als Derre op slimme wijze gepasseerd wordt door Van de Laar en zijn tegenstander onderuit haalt in het strafschopgebied. Een duidelijke penalty zou je zeggen en de commentator bij het beeldverslag is dat ook van mening. Maar als je de TV-beelden nog eens heel goed bekijkt is de genomen beslissing op z’n minst kwestieus. Maar er is geen VAR en we zullen het hiermee moeten doen. Van den Meiracker laat deze kans natuurlijk niet aan zich voorbijgaan en schiet de bal fraai in de linkerbovenhoek. 1-2 en AFC hikt weer tegen een achterstand aan.
Gelukkig is er nog een minuut of twintig te gaan en is er nog niks verloren. Uli Landvreugd brengt Matthijs Jesse in het veld voor Milan en Tim Linthorst voor Moiz. Pal hierna valt de gelijkmaker als Melvin een prachtige voorzet geeft en Kenny de bal onhoudbaar achter Schaap kopt. 2-2 en IJsselmeervogels wankelt in deze fase. Een vrije trap dicht bij het doel wordt door Tim te laag ingeschoten, een vrije trap van Melvin wordt ternauwernood uit het doelgebied van de Vogels gekopt. Maar in de slotminuten hebben de Vogels toch ook de lef om aan te vallen en is De Harder met een kopbal dicht bij de winnende goal. Na deze actie wordt De Harder gewisseld voor Maurice de Ruiter, die nog maar net het shirt van de Vogels draagt. Een gouden wissel, want ver in blessuretijd passeert hij Derre en Tim in het centrum en stuit op Patrick Zonneveld. Scheidsrechter Dröge, toch niet ver uit de buurt, beloont de duik van De Ruiter met een penalty en zit er met deze beslissing flink naast, zoals overduidelijk ook uit de beelden blijkt. Een dwaling die beslissend is voor de wedstrijd want na de door De Ruiter zelf goed genomen penalty fluit de scheidsrechter al snel af en wint IJsselmeervogels fortuinlijk met 2-3. Voor AFC zijn de druiven zuur, want een gelijkspel was op z’n minst verdiend geweest. Maar wanneer je tot op het laatst op de winst speelt kan het verkeren, ook al is deze manier van verliezen behoorlijk frustrerend.
Door deze eerste thuisnederlaag is IJsselmeervogels AFC tot op twee punten genaderd en is de strijd aan de kop van de ranglijst weer in alle hevigheid losgebarsten. Over zeventien wedstrijden ontmoeten de ploegen elkaar opnieuw op de laatste competitiedag. Wordt het kampioenschap dan aan de rode kant van de Westmaat beslist? De tijd zal het leren.
MvdW
Opstelling AFC: Patrick Zonneveld, Moiz da Silva (75’ Tim Linthorst), Johan Kulhan, © Jonathan Richard, Derre Kwee, Kenny Teijsse, Milan Hoek (75’ Matthijs Jesse), Yordi Teijsse, Fouad Belarbi, Raily Ignacio en Melvin Grootfaam.
Voor de TV samenvatting en interviews klik op AFC-TV
Voor foto's zie ons AFC Fotoalbum of klik hier
Onderstaand verslag van de wedstrijd op de website van ´voetbal op zaterdag´:
IJsselmeervogels valt met de neus in de boter
Tekst: Freek Louis
AMSTERDAM – Met zes bussen vol supporters was IJsselmeervogels naar sportpark Goed Genoeg in Buitenveldert gekomen om koploper AFC in de Tweede Divisie even een lesje te leren. Verlies zou immers betekenen dat er bijna een onoverbrugbare achterstand zou ontstaan in de race om de titel.
De formatie van trainer Ted Verdonkschot viel met zijn neus in de boter en won in de slotfase van deze spannende en aantrekkelijke ontmoeting met 2-3. Een overwinning die na afloop nogal wat emoties opriep aan beide kanten, nog net niet uit de hand liep, maar ondanks ongepaste opmerkingen aan beide zijden alsnog een goed einde kreeg.
Was enige weken terug Goed Genoeg met de wedstrijd AFC tegen Katwijk al redelijk goed gevuld met zo'n 800 toeschouwers, voor het eerst dit seizoen hadden ongeveer 1200 toeschouwers de moeite genomen om Amsterdams trots AFC aan het werk te zien. Terecht, want het sportpark ademde veel sfeer met spetterend Bengaals vuurwerk, gepaard gaande met oorverdovende knallen die tot ver in de omtrek te horen waren. Met een vlaggenparade vooraf ging de wedstrijd al om twee uur van start omdat AFC geen verlichting heeft op het hoofdveld.
Nog voor dat iedereen tweemaal met zijn ogen had geknipperd, kroop AFC al meteen door het oog van de naald. Een sublieme voorzet van Michael de Harder die voor de voeten van Danny van den Meiracker terecht kwam, werd geheel vrijstaand en zonder enige schaamte, hopeloos verprutst door de bal ver naast te schieten. AFC zwijnde en ging meteen tot de aanval over. Na vier minuten spelen kreeg Kenny Teijsse een mooie gelegenheid om de Vogels aan het schrikken te brengen, maar zijn poging leverde geen succes op. Aan de andere kant testte een paar minuten later Eef van Riel AFC-keeper Patrick Zonneveld op zijn betrouwbaarheid. De doelman verwerkte de doelpoging tot corner die niets opleverde.
Beide partijen gooiden de gaskraan wagenwijd open. AFC bleek over veel kwaliteiten te beschikken, maar IJsselmeervogels opende de score. Via een snelle uitbraak over rechts deponeerde Michael de Harder de bal op een presenteerblaadje bij de volkomen vrijstaande Danny van den Meiracker, wat de 0-1 betekende. De fraaie treffer gaf IJsselmeervogels vleugeltjes, maar maakte de ploeg ook onzorgvuldig. Een slordigheidje van Van Riel bracht de bal bij Milan Hoek die beheerst en vakkundig keeper Jaimy Schaap passeerde: 1-1.
De wedstrijd bleef spannend en aantrekkelijk, maar ging gepaard met de nodige overtredingen waarvoor scheidsrechter Sam Dröge geen oog had. Vooral AFC-spits Raily Ignacio moest het ontgelden bij de verdedigers Kevin van Diermen en Marciano van Leijenhorst. Regelmatig werd Ignacio het spelen door overtredingen belet. Op de hielen en in de rug lopen, armklemmen, duwen in de rug, geen overtreding werd onbenut gelaten om de aanvaller van scoren af te houden. Dröge is waarschijnlijk een cursus zweefvliegen aan het volgen, want hij wuifde alles weg.
Ignacio wilde wel reageren na afloop: "Tja, ik ontken niet dat ik flink ben aangepakt, maar dit hoort er schijnbaar bij. Hij had ook best wat meer mogen fluiten, maar ik wil hem verder nergens van beschuldigen. We moeten de schuld van het verlies bij ons zelf zoeken. We hebben verloren door drie persoonlijke fouten en dat moeten we ons zelf aanrekenen. Zoals wij speelden was gewoon kinderachtig met een falend collectief. Het stelde niet veel voor."
Op de vraag of AFC een echte kampioensploeg is of het nog kan worden, was Ignacio helder: "Kampioen worden is heel moeilijk en of we het worden, daar heb ik mijn twijfels over. Ik denk dat we daar de ploeg niet voor hebben", aldus de topschutter die zijn emoties maar moeilijk de baas kon.
De tweede helft gaf nagenoeg hetzelfde speelbeeld te zien en was daardoor grotendeels een kopie van de eerste episode. Twee tot op het bot gemotiveerde ploegen die tot het uiterste gingen, met veel onnodige overtredingen en ook nu de arbitrage om vraagtekens bij te zetten. Ook beide assistent-scheidsrechters vlagden er lustig op los met veel fouten die weinig begrip opriepen bij spelers en publiek.
Ook nu weer was Ignacio de gebeten hond wanneer hij zich maar in het zestienmetergebied vertoonde. Aan alle kanten werd de aanvaller tegen de grasmat gewerkt zonder dat Dröge hier tegen optrad. Maar in minuut 70 ging de bal aan de andere kant op elf meter, nadat Mike van de Laar de kalklucht van de stip mocht opsnuiven. Van den Meiracker was de juiste man om zijn tweede treffer te mogen laten bijschrijven: 1-2.
Met twee wissels – Tim Linthorst en Matthijs Jesse mochten hun kunsten gaan vertonen – probeerde AFC meer aanvalskracht te genereren. Dit leek succes te hebben met de snelle Jesse voorin, want nog geen vijf minuten later was het Kenny Teijsse die in een mêlee van spelers voor 2-2 kon zorgen. AFC had voor de tweede keer een achterstand ingelopen. De spanning werd inmiddels met de minuut beter voelbaar. Welke uitslag zou er aan het einde van de wedstrijd op het scorebord staan?
In de 90-ste minuut miste IJsselmeervogels nog een open kans om op voorsprong te komen, maar in blessuretijd was het toch nog raak toen AFC -doelman Zonneveld de ingevallen Maurice de Ruiter onderuit haalde. Wel of geen strafschop? De Ruiter zelf zorgde ervoor dat de strafschop onhoudbaar was. De 2-3 werd gevierd of de Vogels landskampioen waren geworden.
Maikel de Harder was oprecht en eerlijk: "Misschien was een gelijkspel de juiste uitslag geweest gezien de krachtsverhouding tussen beide ploegen. Ik denk dat wij vandaag dan ook de gelukkigste waren. Op wat kleine foutjes na hebben we als collectief een prima wedstrijd gespeeld. De wedstrijd op zich vond ik prima, veel supporters, veel sfeer, met uiteindelijk drie punten waardoor de achterstand is terug gebracht naar twee punten. Ik ga hier lekker van genieten want volgende week wacht de derby."
Even verderop in de catacomben likte AFC-trainer Ulrich Landvreugd zijn wonden en had zeker geen excuses voor de nederlaag die zijn ploeg leed: "Ik vond het vanmiddag op alle fronten een mooie reclame voor het voetbal in de Tweede divisie. Twee topploegen die er alles aan hebben gedaan om er een mooie wedstrijd van te maken waarvan het publiek heeft genoten. Als ploeg hebben we dominant gespeeld wat niet beloond is."
Op de vraag waarom centrale verdediger Tim Linthorst op de bank begon antwoordde Landvreugd: "Hij had last van kraakbeenproblemen en had nog weinig getraind. Daarom heb ik hem op de bank gehouden tot aan zijn invalbeurt. Ik hoop dat hij snel weer inzetbaar is. Nee, over de arbitrage zeg ik niks. Ik ga ook geen excuses zoeken. Als we hadden gewonnen, had dit ook niet ter sprake gekomen." Waarna de coach zijn spelers opzocht.
Voor de TV samenvating klik op AFC-TV