3 januari 2024
Halverwege
De tussenbalans kan worden opgemaakt, nu we, anders dan vorig jaar weer in een gewone competitie zitten en niet halverwege worden heringedeeld (zoals bij de pupillen en de 45+ 1).
We staan op een mooie tweede plek, hebben nog alles in eigen hand dus we gaan vol vertrouwen straks de tweede competitiehelft in.
Ondertussen hebben we massaal meegekiend. Onze toppers wisten een paar aardige prijzen weg te slepen onder luide aanmoedigingen van de Toppers op het podium. Hulde voor hun energie, en vooral hun volume, waardoor elk gesprek onmogelijk was. Meezingen, als enige optie!
De dag erna al was ons jaarlijkse kerstdiner, georganiseerd door het nieuwe leidersduo Elja en Menno, dat niet alleen nieuwe spelers heeft aangetrokken op het veld, maar ook daarbuiten het team van nieuw elan voorziet. Ze speelden een voortreffelijke thuiswedstrijd in Venster 33, door bijna de gehele selectie bijgewoond, onder het goedkeurend toezicht van Marcel Koster en beschermvrouwe Ellis, die de dames verblijdde met een goodiebag.
Daarna konden de spelers zich richten op de Sixes, die opnieuw gewonnen werd door het team met de meeste 45+ 2 veteranen; Sander, Jeroen en Alex mochten een prijs in ontvangst nemen; helaas moest Alex twee keer hinkend naar voren om ook nog de pechprijs op te halen. Achteraf bleek het een nare blessure die hem voorlopig uit de basis zal houden.
Niettemin richten we ons nu op de komende trainingen, onder leiding van toppert/wedstrijdleidert/trainert Jeroen, want in de verte lonkt misschien het kampioenschap.
Moeilijk is dat niet, want zoals mijn voormalige ploeggenoot en zelfbenoemde voetbalprofessor Voss altijd zei aan het begin van het seizoen: “Als wij alles winnen en de rest alles verliest, worden we vanzelf kampioen.”
Zo simpel is het.
@.F.
9 december 2023
Summer
And it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard, it’s a hard
It’s a hard rain’s a-gonna fall
Volgens de buienradar zou het om 16.00 u helemaal droog zijn, en mooi was het dan ook dat we pas om die tijd zouden beginnen. De motregen zou wel snel ophouden, was de gedachte. Maar toen die bij het begin van de wedstrijd tegen Amstelveen/Heemraad, aangewakkerd door een ferme wind, in slagregen veranderde, profiteerde AFC daar handig van. Na twaalf minuten stond het al 3-0: Eerst schoof Elja de bal over het natte plastic van buiten de zestien onder de keeper door en daarna maakte hij uit een corner van GAlex de 2-0. Dat was natuurlijk voor Amit de reden om maar meteen een paar spelers te passeren en de 3-0 in het net te leggen. Twan weggestuurd, hopla, 4-0 en Menno, vervanger van Twan: 5-0 en 6-0.
Was A/H dan zo slecht? Nee, maar het druk zetten van de spitsen Twan, Amit en Menno, het aansluiten van middenvelders Jan-Hein, Ton, Sander en Elja, en natuurlijk de strakke dekking op de eenzame spitsen van GAlex, BAlex, Daniello en Mario zorgde voor ervoor dat de bal steeds snel werd veroverd en met goed samenspel naar de andere helft werd verplaatst. A/H werd in fases geheel overlopen.
En Blok Op Doel dan? Je ziet dat soms wel eens, van die dieren die in de regen in de weide staan: onder een boom geparkeerd, met de rug naar de wind, eenzaam en alleen door de regenvlagen naar de verte turend waar alle anderen bezig zijn, in de hoop op een enkel zonnestraaltje, op ietsje minder wind, ach, als die regen ooit maar eens ophield.
Maar dat deed hij niet. In de tweede helft, waarbij de in de voorhoede snelheid vervangen was door ervaring, en met het eerste optreden in jaren van Engelandvaarder Jeroen die natuurlijk de regen niet eens opmerkte. Of zoals Guy onze andere Engelsman opgetogen zei toen hij naar buiten in de inmiddels stormachtige buien stapte: “Ah, its summer!”. En Guy scoorde dus ook een vintage-Sadler: van afstand en met precisie langs de keeper. 7-0!
Het spel werd daarna slordiger, de regen zo mogelijk nog heviger en A/H vroeg om het eindsignaal, ook met het oog op het bezoeken van Ajax.
En Blok Op Doel? Die was inmiddels zo stram geworden dat elk afstandsschot, al kwam het van de eigen helft van de tegenstander, erin vloog. Toen hij eindelijk weer zijn arm kon optillen en een schot corner tikte, vond de scheids het genoeg.
Het was tijd om naar het clubhuis te zwemmen en de 7-3 overwinning te vieren.
@.F.
2 december 2023
Breaking Neus!
Je moet even rondneuzen op sportpark Drieburg van Taba, maar dan blijkt het echt waar: de nieuwe en nette kleedkamers zijn voor de thuisploeg, de gasten worden verwezen naar een soort hokken waarbij zelfs de voormalige kleedkamers van AFC paleizen waren.
Toen we vooraf alle neuzen telden, kwamen we tot een bank met slechts vijf wissels, en dat zou maar net voldoende zijn in de wedstrijd tegen Taba, dat het gebrek aan techniek compenseerde met een tomeloze inzet, die ook nog wel eens te ver ging, zoals bij PJoost, normaal toch het neusje van de zalm op voetbalgebied.
Twan, die vorig jaar tegen Taba zijn enkel brak, had zich voorgenomen dit jaar een lange neus te trekken door als spits snel en doelgericht te spelen. Dat leverde al na vijf minuten, na een fraaie pass van Amit, de 0-1 op. Even later keken we toch op onze neus, toen onze Blok Op Doel de bal aan een tegenstander gunde, die niks beters wist te doen dan de bal in het doel te jagen. De AFC-neuzen bleven echter dezelfde kant op te staan.
Want opnieuw bediende Amit Twan, dit keer een uitgekiende voorzet via de lat, die Twan wist binnen te houden en te schieten. Nadat hierna Twan tot twee keer Sander op het doel had afgestuurd (1-4), was het weer de beurt aan B.O.D. die bij een vrije trap geen muurtje wenste op te stellen. De verwarring die volgde zorgde voor de 2-4.
Nog net voor de pauze zwaaide een Tabaan zijn arm tegen PJoost zijn neus aan, die bloedend het veld uit moest en door Hospik Boudewijn naar het ziekenhuis werd gebracht om daar vast te laten stellen dat de neus gebroken was.
Enfin AlexB erin en dat was meteen het sein voor de scheids om af te fluiten.
Na de rust was AFC sterker, maar wist de voorsprong niet verder uit te breiden, totdat Guy, na drie keer in korte tijd tot struikelen te zijn gebracht, de bal van grote afstand in de kruising joeg. Hier had Amit, die in de strijd als altijd vooropging, opnieuw een neusje voor positiespel. Toen ook nog de Tabaanse verdediging werd opgejaagd, wist Twan ze andermaal bij de neus te nemen en stond het zomaar 2-6!
Wie dacht dat hiermee gespeeld was, is geen knip voor de neus waard, want hoewel de overwinning ons niet meer door de neus werd geboord, kreeg Taba toch nog twee doelpunten cadeau.
De eindstand van 4-6 gaf de verhoudingen in het veld niet helemaal goed weer, maar je kunt niet altijd met de neus in de boter vallen.
Wat verder opviel: Mario, die zijn neus niet ophaalde voor vele verdedigende meters, Arjan die een sprint begon en met iets meer dan een neuslengte verloor, Eddy, die tussen neus en lippen door een prima techniek van vlaggen bleek te hebben, en de goede sfeer na afloop, die zomaar bij iedereen uit had kunnen lopen op een snee in de neus.
Maar de grootste pech had toch PJoost: eindelijk een keer op tijd voor de basis aankomen en dan zo met de neus op de feiten worden gedrukt: wie zijn neus schendt, schendt zijn aangezicht.
A.F.
27 november 2023
Een grote zege
Na een grote periode van langs de kant staan, kwam voor onze blondgekuifde spits eindelijk de gelegenheid om weer eens deel te nemen. En met wat voor een succes!
Zoals men weet zijn er meer rechtse (eh, rechtsbenige) spelers dan linkse spelers, en een enkeling weet niet of hij rechts of links is. Maar Menno nam de door Nicky toegekende strafschop meedogenloos langs rechts, terwijl de keeper op links had gehoopt.
De 1-0 leek een garantie voor snel succes, maar toch werden de vele deskundigen langs de kant in spanning gehouden om uiteindelijk verrast te worden met een enorme overwinning.
Veel ging natuurlijk over rechts, waar Amit en Sander omtzigtig in de aanval gingen, maar toch hadden ze de steun van links nodig om door Twan tot 3-0 te komen.
Nadat Jan-Hein opnieuw vanaf de stip had gescoord, dacht men de overwinning al binnen te hebben, maar een snelle tegenstoot van de Muiders over links zorgde voor de 4-1 ruststand.
In de rust begon opnieuw het formeren, waarbij er een groot deel van de eerder gekozen spelers vervangen werd. En met succes: De nieuwe spits gebruikte zijn hoofd (ode aan de bijna even oude Ruud Geels) en daarna ontsnapte Amit: 6-1 dus inmiddels en de grootste overwinning in jaren leek naderbij te komen. DJoost probeerde iets wilders maar produceerde een afzwaaier, terwijl Jan-Hein wel de ruimte op rechts zag en van grote afstand aan die kant van de keeper raak schoot.
En de prognoses konden weer in de prullenbak: Hoeveel zouden het er uiteindelijk worden? 20 ? 25 ? 35? Meer? AFC wilde Ballen, Ballen, Ballen! De spanning nam bezit van de volgers. Twan mikte een voorzet in het doel en vervolgens een roller niet rechts, niet links maar door het midden, die de keeper niet zag aankomen.
BlokOpDoel hield de verdediging bijeen, zodat er niets werd behaald en zette met een voorassist de aanval op waaruit Boudewijn, aanstormend over rechts, het tiental vol maakte. Daarna werd op links zelfs nog even geprobeerd om Maurice in stelling te brengen. Ondanks diens timmermans oog (“van rood naar rood!”) leverde dat niet veel meer op, en trots op deze mega-landslide, togen de AFC-ers naar de kantine -eh, clubhuis- om daar hun zetels -eh, stoelen- op te eisen. Want zo gaat dat met winnaars, ook al is er nog een lange weg te gaan voor de verhoudingen in deze competitie duidelijk zijn.
A.F.