De laatste wedstrijd in een bewogen seizoen vond plaats op een zonovergoten Goed Genoeg, waar de kampioenschappen in de lucht hingen en deels ook behaald werden, compleet met Amsterdamse charmezanger op het terras na afloop.
Toch gaan de gedachten terug naar het begin van het seizoen, waar we Henk voor het laatst zagen, op ook zo’n zonovergoten tribune, Henk, die met al zijn energie en optimisme aankondigde dat hij weer snel met ons op het veld zou staan.
De volgende dag was hij zomaar opeens dood.
Een onbegrijpelijk verlies, dat op deze dag, uitgerekend de dag waarop hij 65 had moeten worden, ons nog eens laat proosten, geheel in de geest van Henk, op onze vrolijke, enthousiaste teamgenoot, die altijd vol plannen zat om de gezelligheid zo lang en vaak mogelijk te vieren.

De wedstrijd tegen Martinus was eigenlijk na tien minuten gespeeld. AFC begon goed combinerend aan de wedstrijd, met een doelpunt van Theo, die aangespeeld door Robert, met een geplaatst schot in de bovenhoek–vintage Theo- de keeper kansloos liet.
Maar al na tien minuten stond het 1-1, toen er matig uitverdedigd werd en Martinus daar meteen van profiteerde.
Daarna ging het redelijk op en neer, al had de tegenstander iets meer balbezit. Daar stond tegenover dat Uri in topvorm was en onpasseerbaar bleek, DJoost zich alleen bezig hield met voetballen en dus sterk speelde, Mario, Ugur en Hein snelheid combineerden met een grote inzet tegen de ook snelle spitsen. Dick moest helaas na een val met hoofdpijn het veld verlaten, de Aal vertrok ook met een blessure, zodat Ward linksbuiten of daaromtrent ging spelen. Theo, Ton en Elja konden het middenveld langzamerhand veroveren, al vergde dat veel rennen en draven. Amit bleef op volle snelheid kappend en draaiend steeds weer de ruimte zoeken en had wat pech met enkele schoten.
En daar was opeens PJoost, die weer over het veld dartelde, en toen Ward ook nog moest uitvallen, kwam zelfs de scheidsrechter aan spelen toe, terwijl Maurice als scheids een duo ging vormen met Daniello die soeverein vlagde!
Zo stroomde de bank vol, niet alleen met zojuist geblesseerde spelers, maar ook al langer uitgevallen spelers als Eddy, Twan, Jos, JanHein, Menno en Daniel kwamen kijken, en natuurlijk de scheidsrechter aller scheidsrechters Marcel Koster.

Na afloop was het op het terras vol, druk en gezellig. Bitterballen, bier, 0.0 in overvloed. Zon, Zang en dans. Een derde helft die bijna ouderwets aandeed.
Maar ja, geen Henk.