Op een zonovergoten zaterdag op echt gras voetballen, op het hoofdveld zelfs, wat wil een veteraan nog meer? Winnen! en dat deden we. Maarten maakte, na een langdurige blessure, zijn comeback. Deze mastodont maakte de oudste verdediging van Nederland compleet. Wilfred, Marius, Ron en Maarten zijn eind vijftig, begin zestig jaar. Hardstikke fit en fanatiek. En dan heb je de unieke Paul nog van 63 jaar! (Alhoewel Paul heeft een tweelingbroer dus zo uniek is hij ook weer niet).

De eerste helft ging gelijk op. We kregen een penalty maar die werd gemist door Robert (volgens mij de eerste in zijn lange voetballoopbaan). Frank en Carlos waren met hun snelheid en techniek een ware plaag voor de verdediging van Hercules. Zij scoorde ook de 0-1 en 0-2. Alleen kwam Hercules snel terug in de wedstrijd via een benutte penalty (2-1) en vlak voor rust de 2-2. Een terechte ruststand.

In de rust probeerde trainert Jeroen zijn spelers te motiveren om een echte prijs te geven voor de 'man of the match' , een fles Schaeferin i.p.v. een gevaarlijk afdankertje uit zijn collectie. We kwamen super gemotiveerd uit de kleedkamer en walste over Hercules heen. Met twee (!) doelpunten van Thomas en 3 keer een assist van Robert liepen we al snel naar een 2-6 voorsprong.

De derde helft was gezellig en de kippetjes vielen in de smaak (helemaal bij Syl). Marius moest snel weg want hij moest optreden, hij moest het hooggeeerde publiek toespreken. Volgende week spelen we thuis tegen ASC.

Hieronder de stand dankzij dhr. Jan Wortel.