HBS is een van de leukere tegenstanders uit Den Haag al kwamen ze nu op een ongelukkig moment. De dag na de Zilveren Ploeg. Ik heb nog geen verslag over die avond gelezen maar het was zeer geslaagd! Als het jaardiner spectaculair wordt genoemd en het Okterfest een groot succes (en de ledenvergadering vlekkeloos) ben ik heel benieuwd hoe deze avond omschreven wordt. Robert (+ Michiel en Brian v. G) Hulde! en Brian Koster wat een meesterlijke speech!

HBS heeft een heel sterk team. Ze spelen het veteranevoetbal op z'n best. De bal het werk laten doen, lekker rondspelen en dodelijk effectief zijn. Ze zijn jonger, fitter en ze hebben geen zwakke plekken in het elftal (er lopen geen dikkertjes rond). Ze kwamen vrij snel op 0-1. Wij gaven goed partij en bleven compact voetballen, ook na de 0-2. Via uitvallen waren we gevaarlijk. Een grote kans voor Lennard bleef onbenut maar het werd wel 1-2 door een mooie voorzet van John Hazel op de kopsterke Frank Bakker. 1-2 met de rust. Er werd doorgewisseld (iedereen kwam aan spelen toe) en in de tweede helft maakte zij de 1-3. Nog steeds gaven we ons niet gewonnen en een getergde Carlos scoorde de 2-3. Elke keer dat we dichterbij kwamen, maar 1 doelpunt verschil, hadden we de hoop op een gelijkspel. Maar dat zat er niet in. De 2-4 viel al snel en de 2-5 zorgde voor een geflatteerde uitslag. Het was een sportieve wedstrijd en onze scheidsrechter Henk kreeg de complimenten van HBS.

De derde helft was top! Iedereen bleef lang hangen, ook de tegenstander.Behalve Jeroen (die had andere afspraken, jammer). We hadden een record baromzet met 47 pitchers en ontelbare shotjes. Onze keeper Pim moest de volgende dag een duurloopje doen om de calorieën er weer af te lopen. Volgende week spelen we uit tegen Hercules, altijd lastig.

Hierbij de stand, mede mogelijk gemaakt door Jan Wortel