Afgelopen zaterdag was het dan zover. De laatste wedstrijd van het seizoen en het kampioenschap in de Hoofdklasse A was inzicht. Purmerend had de laatste wedstrijd gewonnen met 3-1 van Zeeburgia en daarom hoefde onze toppers alleen te winnen bij Hoofddorp om de kampioensschaal naar de Zuidas mee te nemen.

De ouders waren in grote getalen afgereisd (dank voor jullie support dit seizoen!) en ook vele grootouders gaven acte de présence. Iedereen was toch een beetje gelaten. Melle had schitterende bloemen geregeld, Belle prachtige bekers, maar ja, was dit al wel verstandig, ‘slechte Karma’, misschien toch later huldigen… want er moest nog wel gewonnen worden en zo werden er langs de kant allemaal ‘prachtige herinneringen’ opgehaald van recente voetbal drama’s.

Zo hadden Ajax en PSV  bijvoorbeeld op 8 mei 2016 op de laatste speelronde beide 81 punten. Het doelsaldo van de Amsterdammers (+60) was behoorlijk beter dan dat van de concurrent uit Eindhoven (+54). De kampioenschaal was naar Doetinchem gebracht de Ajax bus had stickers met Landskampioen 2015/2016 er op en de supporters zongen ‘kampioenen’  uit volle borst. Maar het liep anders. Ajax kwam niet verder dan 1-1 tegen De Graafschap en de schaal ging naar Eindhoven.

Dat moest ons dus niet overkomen. Onze toppers waren vol zelfvertrouwen dat moet gezegd, maar bleken toch met meer zenuwen aan de wedstrijd te beginnen dan de uitspraken voor de wedstrijd deden vermoeden. Het weer was prachtig en het vlaggen gebeurde bij gebrek aan vlaggen met de felgekleurde hesjes van AFC. Heerlijk. De wedstrijd kon beginnen.

AFC nam zoals vaker dit seizoen het initiatief. De bal ging goed rond, maar de kansen werden niet altijd benut (in de hoeken schieten niet recht op keeper) mede ook door het uitstekende keeperswerk van Hoofddorp. De druk nam geleidelijk toe, we hadden wat moeite het veld breed te houden en niet altijd alleen om zelf een actie te maken, maar vooral juist ook om het centrum minder druk te maken voor de individuele acties voor het doel.

Maar daar was dan eindelijk de 0-1. Zeer verdiend, maar wat een spanning. Hoofddorp gaf niet op en speelde op de lange bal en de counter en plots nadat ze die ene keer eruit komen en een hoekschop krijgen gebeurde toch het onverwachte. De bal komt in de 16, met geluk voor een speelster van Hoofddorp en na een wat roekeloze trap staat het zowaar 1-1... Het zou toch niet gebeuren…

AFC herpakt zich gelukkig snel en gaat met 1-2 de rust in. Maar dit was totaal niet onze gameplan. We wilde 4-0 staan met de rust, en misschien wat wisselen met onze verdediging in de aanval en de aanval in verdediging. Maar nu we moesten volle bak opletten dat er geen drama in Hoofddorp ontstond. Alle kampioenspullen bleven toch nog maar even in de auto en de spanning nam toe. Niemand was nog gerust op de enige goede uitslag.

Hoewel AFC in de tweede helft bleef domineren, kwam het verlossende doelpunt maar niet. Hoofddorp kreeg daardoor steeds meer hoop, ging zowaar zelf druk proberen te zetten en er kwamen zowaar ook kansen. Onze aanval werd eruit gehaald, echt? is dat verstandig… Ja maar natuurlijk was dat verstandig! (achteraf he..) Want na de nodige instructies van onze coach kwamen ze er weer in en was de verdediging van Hoofddorp even niet goed georganiseerd. Hierdoor viel de 1-3 en was de wedstrijd gespeeld!!

Championes!!! Na de bloemen ceremonie en wat foto’s ging het hele team terug naar AFC om daar het kampioenschap in stijl samen te vieren. In ons prachtige clubhuis zongen onze meiden het ‘We Are The Champions’ uit volle borst mee en iedereen kreeg daar een mooie beker mee naar huis. De meiden konden lekker wat eten, drinken en napraten over een geweldig seizoen.

Nu op naar de Final League! Daar zullen onze toppers op zaterdag 10 juni bij de KNVB tegen de beste teams van NL strijden om het kampioenschap in de MO13 klasse. We gaan ervoor! Succes meiden!

Dennis (en foto’s van Debby)