Na de valse start in de openingswedstrijd en de succesvolle revanche op onszelf in de tweede wedstrijd dachten we de opwaartse lijn door te gaan trekken. Helaas zijn we vorig week thuis tegen Pancratius J09-5 en dit weekend uit tegen NFC J09-1 hard met onze neuzen op de feiten gedrukt. Beide keren op identieke wijze. Het feit dat de tegenstander telkens fysiek sterker en een kopje groter is mag niet als excuus gelden. Wie niet groot is, moet slim zijn! 

We kwamen beide wedstrijden telkens op voorsprong mede door gedisciplineerd spel en hard werken (en de engeltjes op onze lat). We wisten ons zelfs goed te herpakken na het eerste tegendoelpunt door kort daarop weer op voorsprong te komen. Daarna sloop er een zeker gemakzucht in het team en ging het in de tweede helft helaas telkens fout, maar dan ook goed fout. Het gebrek aan concentratie, discipline en scherpte zorgt dan voor pijnlijke einduitslagen. 

Is er dan niets positiefs te noemen? Zeer zeker wel. De spelertjes hebben allemaal sterke punten, maar ze spelen nog te weinig als team. Zodra dat wel gebeurt en ze zich aan gemaakte afspraken houden zal het gaan swingen. 

AFC JO9-5 is momenteel het beste te vergelijken met een ruwe diamant. Een diamant krijgt ook pas na verschillende bewerkingen zijn eigen vorm en schittering. We zitten midden in dat proces en weten waar aan gewerkt moet worden. Deze ruwe diamant zal uiteindelijk gaan glinsteren, daar bestaat geen twijfel over.