Met 1 schamel punt uit drie wedstrijden was het zaak voor de jonge AFC’ers om vandaag de drie punten te pakken tegen de mannen uit Dordt. Die waren nog ongeslagen dus AFC wist dat het aan de bak moest. Er was, naar verluidt, goed getraind en dus begonnen de mannen met vertrouwen aan de wedstrijd. Het publiek was massaal op komen dagen, uiteraard met inachtneming van de anderhalve meter afstand. Het zonnetje scheen, het (kunstgras) veld lag er prachtig bij en zelfs twee voormalige ploeggenoten die nu bij die andere grote Amsterdamse club speelden, hadden de moeite genomen om Sportpark Goed Genoeg te komen. Ideale omstandigheden dus voor de broodnodige 3 punten. 

AFC begon fel aan de wedstrijd en zette Dordrecht continu onder druk. Met goede combinaties en dito positiespel werd Dordrecht regelmatig van het kastje naar de muur gestuurd. Dat leverde een veldoverwicht op maar vooralsnog geen grote kansen. AFC speelde zeer verzorgd voetbal met opkomende backs. Halverwege de eerste helft slalomde een van die backs, Jesse, door de defensie van Dordrecht als Kanu in zijn beste jaren. Helaas leverde dat geen doelpunt op maar wel applaus van het publiek. Het enige waar het aan ontbrak waren doelpunten. AFC moest wel oppassen voor een oude voetbalwet: als je zelf niet scoort, ligt ie zomaar aan de andere kant in het net. In deze wedstrijd was er weinig reden om aan te nemen dat dat zou gebeuren want de verdediging stond als een huis, maar je weet het nooit natuurlijk. 

Halverwege de tweede helft beloonde AFC het goede spel. Een mooie combinatie door het midden kwam uiteindelijk bij Jesse terecht en die deed wat ie moest doen: scoren. Het eerste doelpunt van AFC in de competitie. Ook op de bank werd een klein vreugdedansje uitgevoerd. AFC rook dat er meer in zat en bleef verzorgd voetballen. Tot meer doelpunten leidde dat niet maar wel dat AFC met een lekker gevoel de kleedkamer kon opzoeken. Tussendoor had de keeper van AFC nog even voor een ‘oei’ moment langs de lijn gezorgd door iets te laconiek een bal over de lat te tikken. Later gaf de keeper aan dat zijn handen vast zaten tussen de bal en de lat en dat hij daardoor de ogenschijnlijk eenvoudige bal niet kon klemmen. Het zag er allemaal kolderiek uit maar achteraf dus weinig aan de hand. Terug naar de wedstrijd. 

AFC kwam scherp uit de kleedkamer en had ook na de rust nog steeds het beste van het spel. Het speelde verzorgd positiespel waar de Dordtenaren bijkans gek van moesten worden. Maar goed, AFC had dan wel een veldoverwicht, het leidde nog niet tot doelpunten terwijl er wel degelijk kansen waren op de ‘vorentscheidung’. Daardoor bleef het spannend. Het publiek klapte nog maar eens in hun handen om AFC aan te moedigen want het had door dat AFC deze wedstrijd niet uit handen mocht geven. AFC kreeg best wat kansen en uiteindelijk werd de bevrijdende 2-0 in de extra tijd gemaakt. De eerste drie punter was binnen en die smaakte naar meer. Voor de keeper van AFC dubbel feest want die kreeg extra zakgeld omdat ie de nul had gehouden. Volgende week uit naar Fortuna. Benieuwd wat dat zal brengen. Als AFC er dan eentje meer scoort dan Fortuna hebben ze in principe gewonnen. Da’s logisch.