AFC is op de Spaanse toer!
Soms is het fijn om even een adempauze te hebben. De competitie is spannend en vergt veel van onze jonge talenten. Zit voetballen om promotie naar de Eredivisie er nog in? Wij doen er in ieder geval alles aan!
Juist om die reden is het goed om even een weekje niet met de competitie bezig te zijn. De jongens reizen, onder leiding van trainer Xander, af naar Salou om daar deel te nemen aan de Costa Daurada Cup.
De reis verliep uiterst soepel en in de middag was er zelfs even tijd om, na het eten van een flinke lunch, te trainen op het strand. De mannen moesten zich in het zweet werken terwijl de ouders tevreden toekeken met een eerste Spaanse cerveza in de hand. Iedereen tevreden en klaargestoomd voor de wedstrijden van morgen.
De Costa Daurada Cup is een prestigieus en internationaal voetbaltoernooi waarin, binnen de leeftijdscategorie van de JO15-1 twaalf teams uit zeven verschillende landen deelnemen. AFC is in de loting voornamelijk gekoppeld aan Engelse en Schotse tegenstanders, dus de nodige strijd valt te verwachten op het voetbalveld.
Hoe groot dit toernooi is, bleek tijdens de openingsceremonie. Ruim tweehonderd clubs en teams maakten daar hun opwachting, trots om de club (en zelfs hun land) te vertegenwoordigen. Kyan Lever heeft als aanvoerder zelfs het woord genomen om hun intentie tot Fair Play uit te spreken namens AFC Amsterdam.
Morgen gaat de wekker vroeg om af te reizen naar Pobla de Mafumet, een klein dorpje in de buurt van Salou. Daar zullen onze boys strijden tegen Willar Schools FA, een opleidingsteam uit de buurt van Liverpool.
Verslag vrijdag – wedstrijd 1
AFC wint, maar overtuigt niet
De eerste wedstrijd van het toernooi werd gewonnen, maar over het veldspel werd nog lang na gesproken door spelers, staf én ouders. Was het even wennen om tegen Engelsen te spelen? Werden we verrast door hun felheid of begint de gezelligheid van de groep een klein beetje parten te spelen. Gelukkig heeft het resultaat er niet onder geleden: AFC Amsterdam won uiteindelijk verdiend met 2-1.
De wedstrijd begon en de Engelse tegenstander, Wirral Schools, was met een duidelijke opdracht de kleedkamer uitgekomen. Ze waren bereid om veel strijd te leveren en AFC Amsterdam niet te laten voetballen. Aanvankelijk slaagden de Britse jongens erin om AFC te ontregelen. De passing was slordig en verder dan een afstandsschot van Muhlis Dagasan wat ruim naast de goal ging, kwam AFC niet in de openingsfase.
Daar hadden de Engelsen echter nog geen gevaar tegenover gezet. Toch was het in de zesde minuut uit het niets raak. De handige spits, Zak Catesby, draait soepel weg bij de centrale verdedigers van AFC en kan met een leep schot in het dak van het doel een voorsprong op de borden zetten. Daarmee was duidelijk dat AFC Amsterdam de overwinningen in Spanje absoluut niet gratis gaat krijgen: er zal moeten worden gevochten.
Na een kwartier spelen wordt dat zichtbaar: AFC krijgt grip op de wedstrijd en begint de bal simpel van een rood shirt naar een rood shirt te spelen. Dit zorgt ervoor dat er meer ruimtes ontstaan en de Engelse gretige spelers veel energie moeten steken in het veroveren van de bal. Dit zorgt ervoor dat de Engelse jongens hier en daar te laat zijn en vervelende overtredingen maken. Tot twee keer toe is Ahmet het slachtoffer en in de 20e minuut is trainer Xander dan ook genoodzaakt om te wisselen: Dylan komt op zijn plaats.
Kort voor de rust geeft Dylan zijn eerste bal de diepte in aan Ties. Ties presteert het om de bal terug te leggen aan Anwar, die met een simpel ogende hakbal Antonio alleen voor de keeper zet. Hij twijfelt niet en nu juichten de Nederlandse ouders: 1-1. Op dat moment een terechte tussenstand die naar meer smaakt.
Toch staan de koppies op storm in de rust. De mannen zijn niet tevreden en vinden dat er simpeler gevoetbald moet worden. Trainer Xander heeft een makkelijke taak: ze weten zelf heel goed waar het fout gaat en krijgen de kans om dit te herstellen. In de rust worden Massin en Jesse vervangen door Mido en Faas.
Na de rust proberen beide ploegen kansjes te creëren, maar het is AFC dat terecht op voorsprong komt. Muhlis stoomt zelf op, legt de bal af op Antonio. Hij schiet, maar de bal raakt een verdediger. Plots krijgt Muhlis de bal terug binnen het strafschopgebied en dankbaar schuift hij de 2-1 binnen. Altijd goed als een doelpunt gemaakt wordt door de speler die de kans zelf heeft gecreëerd.
In de fase die volgt (met nog een kwartier te spelen) wordt de wedstrijd onrustiger. De Spaanse scheidsrechter, die qua actieve uitstraling al halverwege zijn siesta was, voelde zich genoodzaakt om twee gele kaarten te tonen, waaronder één aan onze Faas. Hij staat hiermee direct voor de rest van het toernooi op scherp.
De laatste twee minuten zijn nog spannend, omdat AFC de bal moeilijk weg krijgt. Er ontstaan wat duels waarbij de scheidsrechter net in het voordeel van de tegenstander beslist met hoekschoppen of vrije schoppen. Gelukkig houdt Lukas zijn doel verder schoon en worden de eerste drie punten van het toernooi binnen gesleept. Het was niet oogstrelend, maar wel efficiënt. Vanmiddag wacht de tweede poule wedstrijd en onze jongens zijn van één ding overtuigd: er zal uit een ander vaatje moeten worden getapt!
Wirral Schools FA – AFC
Opstelling AFC: Lukas, Joey, Jesse (25’ Faas), Nick, Kyan, Ties, Ahmet (20’ Dylan), Anwar, Massin (25’ Mido), Muhlis, Antonio
Scoreverloop:
6’ 1-0 Zak Catesky (Wirral Schools FA)
23’ 1-1 Antonio Lazzeri
35’ 2-1 Muhlis Dagasan
Disciplinaire maatregelen:
37’ Geel Faas Dankaart
38’ Geel Reece Oliver (Wirral Schools FA)
Verslag vrijdag – wedstrijd 2
AFC laat geen spaan heel van Banchory Boys
Zo nu en dan zit je naar een voetbalwedstrijd te kijken en dan ervaar je medelijden. Onze jongens van AFC, die normaliter op de hoogste niveaus van het binnenlandse voetbal spelen, krijgen een tegenstander geloot. Deze Schotse jongens uit Banchory, een dorpje net buiten Aberdeen, zijn vriendelijk en hebben zin in hun Spaanse avontuur…
Maar binnen de eerste dertig seconde van de wedstrijd was het al duidelijk. Het verschil in kwaliteit is dusdanig groot, dat het simpelweg zielig is om de tegenstander aan de individuele kwaliteiten van AFC Amsterdam bloot te stellen. De enige Schotse speler die werkelijk een compliment verdiende was de keeper. Niet omdat hij technisch zeer vaardig was, maar wel omdat hij een talent had om precies op de goede plek te staan en zo te voorkomen dat er een monsterscore op het bord kwam.
Na tien minuten spelen had AFC al vijf grote kansen laten liggen. Het was een kwestie van tijd en in de 13e minuut konden de meegereisde ouders eindelijk juichen: Massin krijgt een voorzet op maat van Muhlis en kan weergaloos hard inkoppen. De keeper stond wederom goed, maar hoorde de bal enkel langs zijn oor suizen: 1-0.
Daarmee was het spreekwoordelijke hek van de dam. Twee minuten later stoomde Antonio op langs de linkervleugel en gaf hij een lage voorzet op maat. Kyan koos ervoor om de bal in één keer uit de lucht te schieten in de tegendraadse hoek: 2-0 op het bord en tevreden koppies na een goed uitgevoetbald doelpunt.
De overwinning was al zeker in de eerste helft. Toch was er een klein minpuntje toen Nick, in strijd om een duel om de bal te winnen, door zijn enkel ging. Hij moest het veld verlaten en Joey werd weer in de ploeg gebracht.
Na de rust was alles anders: wind tegen en dat voetbalt veel makkelijker. Drie minuten na de rust was het al raak toen Mido de bal oppikte na een mislukte hakbal van een medespeler. Hij kon de bal simpel in de hoek krullen: 3-0.
Toen ging het heel hard: in een kwartier tijd werd de score opgevoerd naar 6-0. Mido, Muhlis en Ties pikten hun goaltje mee. Een gemakkelijke overwinning voor de Amsterdamse mannen. Toch blijft elke toeschouwer met een AFC hart voorzichtig. Het was een makkelijke overwinning, maar hadden het niet véél meer goals moeten zijn? Trainer Xander sprak bij vlagen over circusacties, waar simpel voetbal veel efficiënter was geweest.
Natuurlijk is dit waar! Onze jongens weten beter en hadden het wellicht harder af moeten straffen. Voor de andere kant van het verhaal valt ook wat te zeggen: twee gespeeld, zes punten en soeverein bovenaan na de eerste voetbaldag in Spanje. Morgen wacht de laatste groepswedstrijd en daarna moeten zij in de kruisfinales bewijzen dat ze het waard zijn om de trofee mee naar huis te nemen. Gelukkig spelen we morgen iets later, dus kunnen de mannen hun rust pakken!
PS. Faas wordt niet genoemd in dit verslag. Voor de wedstrijd bleek dat hij te veel last had van zijn knie en uit voorzorg heeft hij niet deelgenomen aan de wedstrijd.
AFC – Banchory Boys
Opstelling AFC Lukas, Jesse, Nick (23’ Joey), Kyan (25’ Anwar), Ties, Ahmet, Massin, Dylan, Muhlis, Antonio, Mido
Scoreverloop:
13’ 1-0 Massin (Muhlis)
15’ 2-0 Kyan (Antonio)
28’ 3-0 Mido (Massin)
35’ 4-0 Mido (Massin)
42’ 5-0 Muhlis
44’ 6-0 Ties (Muhlis)
Disciplinaire maatregelen:
Er zijn geen kaarten getoond in deze wedstrijd
Verslag zaterdag – wedstrijd 1
AFC wint zakelijk en voorkomt blessures
De laatste groepswedstrijd was een formaliteit voor AFC Amsterdam. Aan een gelijkspel zouden wij genoeg hebben om eerste te worden in de poule en daarmee een gunstige loting voor de kwartfinales te genereren. Toch was er geen sprake van gemakzucht.
Want de tegenstander, Holytown Colts, hadden voetballend niet veel in te brengen tegen de jongens uit Amsterdam. Wel bleek al snel dat het heetgebakerde jongens waren die niet angstig waren om een overtreding te maken. Gelukkig was het team hier door trainer Xander op voorbereid: op basis van het aantal kaarten in de eerste twee wedstrijden was dit enigszins te voorzien.
Voetballend was er geen sprake van enkele weerstand en AFC kwam dan ook binnen twee minuten op een voorsprong. Massin kreeg de bal mee van Ties, dribbelde iets op en schoot gemakkelijk raak in de verre hoek. Hiermee was het doel eigenlijk al bereikt.
Iets van gemakzucht sloop er wel in de ploeg, waardoor de Schotse tegenstander er af en toe uit kon komen. Dit heeft er toe geleid dat Lukas één van zijn spaarzame reddingen van het toernooi moest verrichten. Hij kwam zijn doel uit en voorkwam met zijn benen een inschuiver en een onterechte gelijkmaker.
Na de rust veranderde het beeld niet. Ties mocht van Mido de 2-0 maken en daarna was het voornamelijk zaak om fit te blijven. De tegenstander was bereid om vervelende overtredingen te maken en één speler was zelfs brutaal genoeg om trainer Xander van een duidelijk weerwoord te voorzien. De trainers van de Schotten vonden dit juist prachtig, want het zou ‘strijdlust’ weergeven.
AFC had dit als waarschuwing moeten zien, maar wilde graag veel aan de bal zijn. In plaats van de bal rustig rond te laten gaan, gingen zij proberen om tegenstanders te passeren. Dit leverde een paar pijnlijke overtredingen op, waarna de trainer hen aansprak op hun verantwoordelijkheid. Als je blijft voetballen, voorkom je dergelijke tikken.
In de 39e minuut schoot Anwar (tot zijn frustratie) op de paal. Muhlis kreeg de bal daardoor voor zijn voeten en kon met een intikker de 3-0 op het bord zetten. Het laatste woord was aan de Schotse tegenstander, want via een overtreding van Ahmet mochten zij een penalty nemen. Zelfs het hele betoog van Ahmet (in het Nederlands) bracht de Spaanse scheidsrechter niet op andere gedachten. De penalty werd feilloos binnen geschoten en zo stond de 3-1 eindstand op het bord.
AFC is daarmee terecht groepswinnaar geworden en zal nu als favoriet doorstromen naar de kruisfinales. In de kwartfinale wachten de Ieren van Carrigaline United.
AFC – Holytown Colts
Opstelling AFC: Lukas, Joey, Jesse, Nick, Kyan, Ties, Ahmet, Anwar, Massin, Dylan (25’ Muhlis), Mido
Scoreverloop:
2’ 1-0 Massin (Ties)
32’ 2-0 Ties (Mido)
39’ 3-0 Muhlis (Anwar)
43’ 3-1 Jamie Linden (strafschop) (Holytown Colts)
Disciplinaire maatregelen
37’ Geel Jamie McLaughlin (Holytown Colts)
45’ Geel Alex Zadok (Holytown Colts)
Wedstrijdverslag Kwartfinale
AFC wordt in kwartfinale niet getest
Nu de foutenmarge kleiner wordt, staan de koppies op scherp bij AFC Amsterdam. Ze weten dat ze nog drie wedstrijden moeten winnen om de beker in ontvangst te nemen en ze weten ook dat ze daarvoor aan het werk moeten. Vroeg of laat komen zij een ongeslagen tegenstander tegen.
Dat was niet het geval in de kwartfinale. In de stromende regen moest AFC op een zakelijke manier afrekenen met de Ierse tegenstander, Carrigaline United. De spelers wisten dat zij bij winst direct de bus in moesten om anderhalf uur later de halve finale te spelen. Na vijf minuten spelen wisten de jongens van AFC waar ze stonden. Muhlis kreeg het wederom op zijn heupen, begon op het middenveld te dribbelen en zigzagt dwars door de verdediging heen. Hij draait weg en scoort simpel: 1-0 van de topscorer van het toernooi.
AFC moest vervolgens heel lang wachten op een goede goal. Naar schatting hebben we ruim tachtig procent balbezit en lukt het de Ierse tegenstander niet om druk te zetten op de situatie. Toch zitten de toeschouwers van AFC niet lekker te kijken. De Ieren spelen alles op de lange bal en zo nu en dan krijgen ze een overtreding mee van de Spaanse scheidsrechter. Dat levert een lange bal op en we weten allemaal dat die vroeg of laat verkeerd kan vallen.
Gelukkig is daar, laat in de wedstrijd, de treffer die rust geeft binnen en buiten het veld. De goed spelende Anwar geeft een voorzet die slecht weggewerkt wordt door de verdediger. Muhlis krijgt hem plots als cadeau voor zijn voeten en heeft dit toernooi laten zien dat hij graag scoort: 2-0.
Hiermee is het verzet officieel over en op hun dooie gemakje blijft AFC de bal rondspelen tot de scheids het ook genoeg vindt. De focus is nu al meteen gericht op de halve finale, waar ze de Basken van Martutene gaan tegenkomen. Spaans voetbal zoals ze dat hier kennen met veel strijd en extreem veel passie. Moeten de mannen dan eindelijk uit een ander vaatje gaan tappen?
AFC – Carrigaline United
Opstelling AFC: Lukas, Joey, Jesse, Nick, Kyan, Ties (25’ Anwar), Ahmet (25’ Antonio), Massin, Dylan, Muhlis, Mido
Scoreverloop:
5’ 1-0 Muhlis
42’ 2-0 Muhlis (Anwar)
Disciplinaire maatregelen:
Geen kaarten getoond in deze wedstrijd
AFC – Carrigaline United
Opstelling AFC:
Lukas, Joey, Jesse, Nick, Kyan, Ties (25’ Anwar), Ahmet (25’ Antonio), Massin, Dylan, Muhlis, Mido
Scoreverloop:
5’ 1-0 Muhlis
42’ 2-0 Muhlis (Anwar)
Disciplinaire maatregelen:
Geen kaarten getoond in deze wedstrijd
Wedstrijdverslag Halve finale
AFC behaalt eindelijk haar échte niveau
Eindelijk… Zuchtend zaten een paar ouders te genieten op de tribunes. Nu ze een échte tegenstander kregen, moesten ze ook écht gaan voetballen. De jongens zullen gedacht hebben: ‘u vraagt, wij draaien’. Want ondanks de grootste weerstand tot dusver in het toernooi, gaf AFC een gezonde dosis voetballes aan de Basken van Martutene.
De psychologische oorlogsvoering begon al voor de wedstrijd: de trainer van de tegenstander probeerde te voorkomen dat AFC met haar eigen bal mocht spelen. Dit is ook de laatste tactische zet geweest die geholpen heeft, want de toeschouwers kregen even een clinic over hoe ver het Nederlandse jeugdvoetbal is ten opzichte van het Spaanse.
De trainer van Martutene had met de jongens afgesproken dat zij heel hoog druk gingen zetten. Ze waren groter en sterker, dus dat moest lukken. De arme man kwam van een koude kermis thuis, want als je blind druk gaat zetten op de spelers van AFC Amsterdam, loop je het risico om helemaal sufgetikt te worden. Na zes minuten vroeg de eerste speler al om een wissel: met zijn tong op zijn schoenen verliet hij het veld.
Kort daarna werd het directe spel van AFC beloond met een voorsprong. Mido kreeg de bal in de diepte aangespeeld van Kyan, produceerde een fantastische voorzet die Muhlis al zwevend in de lucht inkopte. Twee minuten later wist Ties dankbaar gebruik te maken van het feit dat de keeper onvoldoende antwoord had op een schot van Mido: 2-0.
De rest van de eerste helft heeft AFC, als een soort uitlooptraining, de bal dusdanig rondgetikt dat Martutene gebroken was. Na rust maakte Mido dit pijnlijk duidelijk met vier doelpunten. De mooiste was in de 47e minuut, toen de keeper de bal probeerde weg te werken. Hij schoot hem direct in de voeten van Mido. Met nog 40 meter te gaan naar het doel dacht hij niet langer na en schoot de bal leep over de nog terug rennende keeper heen.
Na 49 minuten (en na drie minuten smeken van de trainer van Martutene) vond de scheidsrechter het welletjes bij een eindstand van 6-0. AFC had voetballes gegeven en de Spaanse jongens konden niet anders dan verslagen het veld aflopen en het applaus van hun eigen supporters incasseren. Hun toernooi was ten einde, maar zij konden niet anders dan hun meerdere erkennen in de Amsterdamse boefjes.
Daarmee was een lange zaterdag ook ten einde voor onze jongens. Nu was het een kwestie van opladen, want morgen wacht de grote finale. Ze waren er in ieder geval moe genoeg voor om een lange nachtrust tegemoet te gaan!
AFC – Martutene Ke
Opstelling AFC: Lukas, Joey, Jesse, Nick, Kyan, Ties, Ahmet, Anwar, Dylan (40’ Faas), Muhlis, Mido
Scoreverloop:
7’ 1-0 Muhlis (Mido)
9’ 2-0 Ties (Mido)
30’ 3-0 Mido (Anwar)
35’ 4-0 Mido
47’ 5-0 Mido
49’ 6-0 Mido
Disciplinaire maatregelen:
Er zijn geen kaarten getoond
AFC Amsterdam wint de Costa Daurada Cup 2019!
In de finale kwam AFC een oude bekende tegen: Wirral Schools FA. Het was achteraf de tegenstander gebleken die de meeste weerstand gaven, maar ook deze club moest, in de eerste wedstrijd van het toernooi, het onderspit delven. Toch is een finale een wedstrijd op zich en dat bleek ook nu.
In de eerste wedstrijd liet AFC zich in de openingsfase verrassen door een afstandschot. Blijkbaar hadden de jongens uit Amsterdam daar onvoldoende van geleerd, want in de eerste minuut was het al raak. De kleine Jack Reily dribbelde op buiten het strafschopgebied en haalde verwoestend uit in het dak van het doel. Lukas kon geen antwoord vinden en al snel was de situatie veranderd: AFC moest aan de bak!
Gelukkig zat het ook mee voor AFC. In de eerste aanval, nog geen minuut later, was het AFC dat mocht juichen. Anwar gaf een voorzet waar Muhlis slim overheen stapte. Ties was de derde man en kon slim intikken. Twee minuten gespeeld, 1-1.
De wedstrijd ging vervolgens, zoals het hoort in een finale, over en weer. Wirral kreeg kleine schotkansen die over vlogen en AFC scoorde via Kyan. Helaas had de grensrechter al aangegeven dat het buitenspel was en dus bleef de tussenstand tot de rust op het bord staan.
Vooral de grote spits, Zak Catesby, maakte het AFC lastig. Hij was sterk en niet bang om een tik uit te delen. Na twaalf minuten raakte hij met een zwaaiende arm Nick in het gezicht. Het werd niet gezien door de Nederlandse arbitrage en Nick moest met hoofdpijn even het veld verlaten.
In de rust konden we concluderen dat Wirral een fittere indruk maakte. Ze hadden meer spelers en leken ook iets eerder naar bed te zijn gegaan dan de feestbeesten van trainer Xander. Net na de rust kreeg AFC een gevaarlijke vrije schop die hard werd ingeschoten door Joey. De keeper had hier een uitstekend antwoord op en wist het tot een corner te verwerken.
AFC had in de tweede helft pech. Een tweetal goals werden afgekeurd door de scheidsrechter, omdat Muhlis en Anwar een overtreding zouden hebben begaan. Trainer Xander was het hier duidelijk niet mee eens en wees er op dat het verschil in fysieke gesteldheid niet per sé een overtreding hoeft te zijn. Voor het eerst dit toernooi kreeg hij een duidelijk antwoord, want hij was even vergeten dat we in Spanje te maken hadden met Nederlandse arbitrage. Gelukkig kon trainer Xander er even later zelf om lachen. Een vrije schop werd feilloos genomen en Muhlis kopte de bal hard in de touwen. De bevrijdende 2-1 was eindelijk gemaakt. In de naschok van deze vrije trap kreeg Callum Hill, de rechtsback van de Engelse tegenstander, een gele kaart na het leveren van commentaar op de leiding.
Het einde van de wedstrijd was lelijk, maar erg spannend. De Engelsen maakten een aantal vervelende overtredingen en AFC had moeite om zich buiten de duels te houden. Dit leidde tot een overtreding van Dylan, die vervolgens slim voor de bal ging staan. Hij incasseerde hiermee een gele kaart, maar uitgerekend de verdediger Callum Hill besloot om hem een duw te geven. Dom, want dit was zijn tweede overtreding die hem een gele kaart kostte. Hiermee deed hij zijn eigen team de das om, want kort daarna kon AFC Amsterdam juichen dat de beker binnen was.
AFC heeft er meer voor moeten strijden dan van te voren gedacht werd. Voetballend zijn zij geen gelijke tegenstander tegengekomen, maar mede dankzij de vermoeidheid en een nauwe selectie was de winst van het toernooi allesbehalve zeker. Tijdens de prijsuitreiking werd er gejuicht, gevierd en eindelijk ook een beetje gezongen! Het gezang stelde helaas niet al te veel voor, want de meeste jongens waren ergens gedurende het weekend hun stem al kwijtgeraakt.
Zo kwam een succesvol paasweekend ten einde voor de jongens uit Amsterdam. Vier prachtige dagen (en drie spannende nachten) in Salou waren voorbij en moegestreden gingen ze terug naar Nederland. Al met al was het een geweldige ervaring die zij meenemen in de laatste fase van de competitie, waarin promotie naar de eredivisie nog kan worden afgedwongen.
Als laatste dient nog één belangrijk iets genoemd te worden: Denzel was de hele reis mee, maar had de pech dat hij helaas niet mocht voetballen. Een vervelende en langdurige blessure hield hem aan de kant. Toch zijn we blij dat hij er bij was. Bemoedigende woorden, grapjes en zijn directe connectie met de Spaanse dames hebben bij alle spelers en begeleiders een glimlach op het gezicht getoverd. Ondanks dat hij zijn kunsten niet op het voetbalveld heeft mogen vertonen, was zijn aanwezigheid prettig en gewaardeerd! Heel veel beterschap, Denzel. Zorg dat je er volgend seizoen weer staat!
Mede dankzij alle gezelligheid van de ouders, de technische staf en de spelers kijken we terug op een geweldig internationaal toernooi in Spanje. Volgend jaar weer?
Hartelijke groet,
Rick Pereira
AFC – Willar Schools FA
Opstelling AFC :
Lukas, Nick (20’ Antonio), Joey, Jesse, Massin (43’ Faas), Kyan, Ahmet, Dylan, Anwar, Muhlis, Ties
Scoreverloop:
1’ 0-1 Jack Reilly (Willar Schools FA)
2’ 1-1 Ties (Anwar)
39’ 2-1 Muhlis (Joey)
Disciplinaire Maatregelen
40’ Geel Callum Hill (Willar Schools FA)
48’ Geel Dylan Bensi
48’ Rood Callum Hill (Willar Schools FA)
