De beker bracht onze gladiatoren naar de O13-2 van TOS Actief op sportpark Middenmeer. Ja, die kennen wij. Vorig jaar voor de competitie tegen gespeeld. Na een 2-0 achterstand vochten wij ons terug naar een 2-2 gelijkspel. Dat ging niet geheel zonder slag of stoot. Op zijn minst gezegd waren er wat scheids- en grensachtige dwalingen in ons nadeel. Laten we het daar maar op houden.

Klimatologisch leek de dag niet beroerd te beginnen, maar toen Boaz en ik in de auto stapten begon het te regenen. Niks aan de hand natuurlijk, jongens van Jan de Wit. De parkeerautomaat op Middenmeer weigerde mijn kenteken te herkennen, ik heb er ruim een kwartier gestaan. Saskia schoot te hulp: ‘Je moet het met liefde doen.’ Die was op dat koude, regenachtige en winderige waaigat ver te vinden, maar uiteindelijk lukte het toch, liefde overwint alles ...

Vijf afwezigen maar liefst, Gaaijes, 2 Maxen (waaronder 1 Diagne), Samuel en Kian waren elders. Max had zich samen met Samuel verschanst in de Dolomieten, Diagne vertoefde in Andorra, Gaaijes vond Kaapstad wel leuk en waar Kian resideerde is mij vooralsnog onbekend.
Floris uit de 13-4 wilde meedoen en Ryan, Anthony en, jawel, Edward uit de 13-3 speelden eerder die ochtend tegen WV-HEDW aldaar om de hoek en kwamen ons iets later versterken. Ook bij de tegenstander zagen wij jongens die zeker hoger spelen, dus dat was gelijk getrokken. Coach van dienst was Guido en Fred betrok de zijlijn. Dezelfde arbitrage als de vorige ontmoeting, maar ach ...

AFC begon redelijk al mag het wel met wat meer overtuiging en daadkracht. Als je namelijk op die manier begint gebeurt er iets. TOS Actief komt er uit en hebben een paar snelle jongens voorin, we worden voorbijgelopen, maar Darren redde prachtig!
Dat was een forse waarschuwing, kijk om je heen en dek op afstand in de ruimte (waar haal ik het vandaan). TOS meer op onze helft zonder echt gevaarlijk te worden. En plots was het 1-0 voor AFC. Een bal uit de verdediging, Olivier pakte hem op en schoot niet hard, maar wel gericht, langs de verbouwereerde keeper. Dat was even leuk meegenomen!
Er kwam wat meer pit in de wedstrijd. TOS drong aan, Darren moest een paar keer optreden en deed dat met verve, daar zit echt progressie in. Maar dan een hoekschop en daar zijn wij geen liefhebber van en helaas betekende dat de 1-1.  Edward en Anthony kwamen in het veld en onmiddellijk was er meer druk en kwamen er kansen. Tommy deed het goed, maar stond tegenover een hele goede verdediger.
Dan een enorme kans voor TOS alleen voor Darren, maar die werd gelukkig hoog overgeschoten. Het werd wat fysieker door met name de TOS Actievers. Anthony werd behoorlijk onderuit geschoffeld, een straf bleef uit. Een aantal kansen voor AFC, maar Jamie en Tommy konden net niet scoren.
De druk, van met name Edward, werd steeds groter. Hij speelt niet alleen zelf overtuigend, maar laat ook anderen excelleren. Een hard schot van hem zeilt over, maar er hangt wat in de lucht. Uitval van TOS en daar stonden we toch weer een beetje te slapen, maar Darren was weer paraat ... prima!
Een prachtige pass van Tommy op Anthony en die schoot op de paal. Tegen de verhouding in kwam TOS daarna op 2-1. Niet alert verdedigd tegen de snelle linksbuiten.  Heel jammer, juist in een fase waar we veel beter waren. Maar spelen tegen betere tegenstanders vraagt ook om een andere houding en dat moet je leren, snelheid speelt daarbij een grote rol. Na dat doelpunt waren er perikelen langs de zijlijn. Er bleek, zo heb ik uit de overlevering vernomen, sprake geweest te zijn van een hele duidelijke handsbal bij het tweede doelpunt. Wat mensen van ons kwamen daartegen in opstand. Uiteindelijk werd dat met de mantel der liefde, waar hoorden wij dat eerder, bedekt.

Het vreemde is dat er toen voor de rust werd gefloten en ik blijkbaar ons tweede doelpunt heb gemist ... Maar het was dus wel degelijk 2-2, dat wist ik dan weer wel. Koud en nat, de jongens gingen de kleedkamer in en wij naar de kantine om wat op te warmen. Daar bespraken wij als heuse analisten de wedstrijd. Dit moet kunnen was de tendens en met die wetenschap gaven wij ons weer bloot aan de elementen van februari.

Iets te laat uit de warme kantine zag ik een enorme kans voor AFC die jammerlijk verloren ging. Daarna een minstens zo grote voor TOS die net door DJ verijdeld kon worden. Uitval van AFC, de grens staat tien meter ervandaan en vlagt. Ik stond op de lijn en het was beslist geen buitenspel. En dat zei ik ook, dat vond de man niet leuk en dat begrijp ik ook goed. Na de wedstrijd heb ik mijn excuses aangeboden. Hij staat hier in regen, kou en wind...

Hoewel het gevoel overheerste dat het nog niet gespeeld was leek het een kwestie van tijd. En ja, Edward pakte de bal ruim buiten de zestien, keek en krulde hem prachtig over de keeper. Nog zo’n doelpunt van Edward en nog een van Anthony die heel beheerst scoorde. Daarvoor maakte TOS er nog een en wij nog een keer. Eindstand 7-3.
Karakteristiek vond ik een actie van Ryan die achter een mislukte bal in de diepte aanging en daar nog een inworp uithaalde. Dat is waar het omgaat, maar dat is dan ook waarom deze jongens hoger spelen. Helemaal geen punt, daar kun je een voorbeeld aan nemen. De verdediging die in de eerste helft wat aarzelend was, herpakte zich goed in de tweede helft. Begin met die instelling ben ik geneigd te zeggen.

Man van de wedstrijd, dat zijn er wat mij betreft vier. Floris, Ryan, Anthony en Edward (die natuurlijk een beetje van ons is). Enorm bedankt dat jullie dit wilden doen.

Door in de beker! Leuk ... volgende week thuis tegen Pancratius voor de competitie. Als we die pakken doen we goede zaken.

Peter Loman

Volkomen terecht werd ik gewezen op het niet vermelden van het prachtige doelpunt van Tommy in de tweede helft. Op rechts schoot hij de bal formidabel in de lange hoek, dat was meen ik de 6-3.