Knetterend zonlicht en koud. Dat was het op Goed Genoeg waar onze jongens de O13-3 van De Meteoor uit  1923 ontvingen. De ranglijst boezemde ons geen angst in, maar je weet het natuurlijk nooit. Hermen zetelde weer eens op de coachstoel, Fred scheids en Sigurd aan vlag. De ouders namen volledig bezit van de dug out, er was geen ruimte voor de wisselspelers. Wellicht moet daar eens een stevig woordje over worden gesproken. Veld 2, gras dus ... lekker. Over de rubberen korrels hoor je totaal niets meer. 

En daar floot Fred voor het begin. Ik had aangeboden om het verslag te schrijven. Wat er met de dictafoon van mijn telefoon is gebeurd weet ik niet, maar er staat niets op. Los daarvan was het besluit om (even) te stoppen met de verslagen een juiste merk ik nu. Er zit behoorlijk wat sleet op. Om weer lekker frisch te beginnen moet ik stoppen, daarbij zie ik het niet goed en moet ik steeds vragen wie deed dat en wat gebeurde er daar..

Enfin ... Wat zag ik wel en wat weet ik nog? Een onthutsend zwakke tegenstander, het was werkelijk onmogelijk om daarvan te verliezen. Al snel stond het 1-0 voor AFC. Daarna werd het inspiratieloos en valt er niet veel over te zeggen. Tikkie opzij, nog een tikkie opzij, dan tikkie terug ... waar zagen wij dat eerder? Ruststand 4-0, het had15-0 moeten zijn. De tweede helft liet een min of meer zelfde beeld zien. Wel een paar fraaie doelpunten van Samuel en Azedine (een knallende volley). Diagne maakte de laatste en toen stond het 10-0. Olivier heeft er vier of vijf gemaakt, Tommy en Jamie (meen ik) hebben ook gescoord. Aan het eind van de wedstrijd wilde iedereen scoren en dan gebeurt natuurlijk het tegendeel. 
Twee mannen van de wedstrijd, Olivier deelde op het middenveld weer de lakens uit en scoorde veel en Azedine vanwege wat tovenarij en die schitterende volley.

Volgende week naar TABA, daar kunnen we (en hopen we) meer tegenstand te krijgen.

Peter Loman