Een ouderwets vroege ochtendwedstrijd, dat was al een tijd geleden. De Watergraafsmeer was weer de arena voor de topper tegen WV-HEDW, die prettige club met de bizarre naam. Peter heeft die vele letters bij de vorige ontmoeting helder verklaard, dus genoeg daarover. 

Het beloofde een memorabele wedstrijd te worden: een ongeslagen tegenstander, (dreigende) regenbuien, een drassige grasmat en een (bekend van eerdere ontmoetingen) scheidsrechter die weliswaar niet slecht floot maar regelmatig in discussie ging met spelers en coaches. Coach van dienst was Guido, Hermen stond aan de overkant te assisteren. En de aanwijzingen waren nodig, want WV etc. heeft een sterk team, met grote en handige spelers die steeds gevaarlijk doorkwamen. Guido haalde die angel uit het spel door Jamie en Olivier er bovenop te zetten en dat werkte prima.

AFC kwam onder de vroege druk uit en koos via de zijkanten en via lange ballen steeds vaker de aanval. Met resultaat: voorin hebben we immers twee snelle en handige spitsen, Tommy en Jesse scoorden beiden na een supersnelle counter! Tommy met een schitterend schot uit een lastige hoek en Jesse uit de rebound na een redding van de keeper. Bijna was het zelfs 3-0 na een grote kans voor Tommy, maar een 2-0 ruststand was al prima genoeg, want WV was eigenlijk sterker. Zo kan simpel voetbal bijzonder effectief zijn: de beste spelers van de tegenstander kort dekken, geen gepingel op gevaarlijke plekken en bij balbezit zo snel mogelijk de spitsen in stelling brengen via de zijkanten of lange ballen.

Er moest nog wel een tweede helft komen. Na een paar minuten ging het helaas al fout: een uitbraak van WV door slordig balverlies, een stevige ingreep van keeper Darren, die de bal wel veroverde maar ook de tegenstander meenam en de penalty werd vervolgens benut : 1-2. Of die penalty terecht was of niet (ik stond er dichter bij dan de scheids en het leek mij geen overtreding). Maar je moet niet gaan lopen mekkeren tegen de leiding. Dat haalt je alleen maar uit je eigen spel en het sterkt de tegenstander. Meteen werd het ook 2-2 na slecht verdedigen en zelfs 3-2. De wedstrijd was helemaal gekanteld. De jongens waren het simpele voetbal volledig kwijt en leden veel te vaak balverlies na moeilijke combinaties. AFC was nu weliswaar meer in balbezit maar veel kansen leverde dat helaas niet op. Tommy was nog heel dicht bij de 3-3 maar zag zijn schot gestopt. De jongens bleven mopperen en dat kwam het spel niet ten goede. WV kon nog 2 keer scoren en won de wedstrijd, eigenlijk verdiend, met 5-2. 

Jammer, maar verliezen hoort erbij en dat kan tegen een sterkere tegenstander een keer gebeuren. Blijf gewoon lekker voetballen en verspil geen energie aan discussies met de scheidsrechter, heeft geen enkele zin. Een stevige wedstrijd tegen een goede tegenstander kan verloren worden. Maar steeds met 8-1 winnen en dan gemiste kansen tellen is minder spannend en leerzaam ( goh, ik moet dominee worden zo stichtelijk deze woorden overkomen).
Hermen wees Azedin aan als beste AFC- er en daar kan ik mij in vinden. Hij kan een bal veroveren, vasthouden en er met de trucendoos iets goed mee doen. En Azedin blijft de duels aangaan. Een wekelijkse uitblinker met prachtige pingelacties! Daar komen de mensen voor naar het stadion, met wat meer kracht komt het rendement vanzelf.

Volgende week weer een goede tegenstander denk ik, SDZ. Ik zeg, revanche.

Fijne zondag,
Fred