Abcoude was het decor voor de eerste echte confrontatie voor de jongens van de O13-6. Even wennen die benaming. Er waren er schermutselingen geweest tegen onze O13-5 en die werden triomfantelijk afgesloten met een afgetekende 6-2 overwinning. In Abcoude liggen de roots van Fritjof. Hij hield zich sterk. Een leuk park, groen en landelijk. De klimatologische omstandigheden hielpen daarbij.
Het team is bijna volledig bij elkaar gebleven, Sonny gaat het, terecht, wat hogerop proberen en wij wensen hem daarbij veel succes. Rutger hadden wij al ingelijfd en in zijn kielzog kwamen Jesse en Darren. Jesse kennen wij natuurlijk, Darren is nieuw en een welkome aanvulling als vaste keeper. Vijftien jongens, vier wissels derhalve … dat vraagt om organisatie. Hermen heeft het coachen overgedragen aan het drietal Fred, Roberto en Guido. Hermen wordt natuurlijk buitengewoon bedankt, er zijn weinig coaches die in een relatieve korte periode met zoveel prijzen afscheid nemen. Van dat afscheid was nog weinig te merken, hij liep weer met zijn bekend enthousiasme langs de lijn. Guido was in geen velden of wegen te bekennen …

Goed, een bekerwedstrijd tegen de JO O13-4 van Abcoude. Het begon rommelig en er was geen pijl op te trekken, mocht je dat gewild hebben. Maar na een minuut of vijf werd langzaam duidelijk dat AFC sterker en beter was. Steeds vaker trokken wij de helft van Abcoude in en een doelpunt kon niet uitblijven. Na een aantal grote kansen was het Olivier die met een handig balletje de score opende, 1-0. Niet lang daarna was hij het opnieuw die na slecht uitverdedigen de bal achter de uitstekende keeper van Abcoude deed belanden, 2-0. Werd het eerst nog wat langzaam duidelijk, nu stond als een paal boven water dat Abcoude geen serieuze tegenstander was, kat in bakkie derhalve. Jammer was dat de ene aanval na de andere, soms met mooie driehoekjes, om zeep werd geholpen. Fraaie voorbereidingen, met name op links met Jamie en Kian, maar afronden bleek lastig. Dan was een laatste pass net iets te kort of te lang, dan werd de bal niet goed aangenomen en klotste via een knie weg. Ik weet niet meer wie er onderuit werd geschoffeld, maar we kregen een penalty. Dan komt er niemand daadkrachtig naar voren om de bal te pakken om kordaat zo’n pingel in de touwen te rossen. Weifelend, bijna bedremmeld wordt er gekeken. Uiteindelijk stapte Max het strafschopgebied binnen en knalde overtuigend de 3-0 binnen. Kom op jongens! Mocht je hem missen, niets aan de hand .. zolang het maar met overtuiging gaat.
Het beeld veranderde niet, fraai spel zo nu en dan maar een schot op doel kwam er te sporadisch. Tommy speelde geen gelukkige wedstrijd, net iets te kort, het net iets te mooi willen doen. Maar gelukkig maakte hij wel voor rust de 4-0 en dat was een mooie.
Een simpele voorsprong die wel wat groter had mogen zijn. Maar bemoedigend was hoe de jongens elkaar wisten te vinden in de combinatie, ik heb een aantal mooie steekpasjes gezien.

Over de tweede helft kan ik kort zijn. Opnieuw heel veel onbenutte kansen en het spel werd onzorgvuldiger. Abcoude kwam iets meer op onze helft en dat was dan weer leuk voor Darren want die mocht af en toe een bal vasthouden. Jesse bepaalde de eindstand op 5-0 met een mooi schot vanaf rand 16 meter.
Het was geen echte wedstrijd. De uitslag is dan ook prima, maar als je zoveel beter bent en zoveel kansen krijgt kun je ook zeggen dat de dubbele cijfers een beter beeld hadden gegeven. Maar ja, ook niet echt nodig. Voor mij was Kian de man van de wedstrijd. Sterk aan de bal, oog voor wat er om hem heen gebeurde en een aantal wonderschone steekballen.

Het was prettig toeven in Abcoude. Volgende week begint de competitie thuis tegen Geuzen/Middenmeer. Lijkt mij geen enkel probleem.

Peter Loman