Op deze stille zaterdag een uitwedstrijd tegen Heerenveen. Vlak voor de winterstop werd daar ietwat gelukkig gelijk tegen gespeeld. Heerenveen had evenwel wat punten laten liggen en dus kon bij winst goede zaken worden gedaan door AFC.
Aan het weer kon het niet liggen. Een stralende voorjaarsdag. Aan het veld ook niet. Waar in Friesland over het algemeen nog op echt gras wordt gespeeld was speciaal voor de (ietwat verwende) jongetjes uit Amsterdam Zuid een kunstgrasmat ter beschikking gesteld. De enige in de wijde omgeving. Jammer, want het pak van de enigszins bejaarde scheids had zo mee gekund op een echt grasveld. Naar verluidt had Jack Taylor in het pak van de scheids de WK finale van 1974 gefloten. U weet wel die “zijn we er dan toch ingetuind?” finale. Met dat gevoel moeten de mannen van AFC overigens ook het sportpark Skoatterwald hebben verlaten. Daarover nu meer.
Heerenveen begon goed aan de wedstrijd en scoorde al vrij snel uit een vloeiende aanval de 1-0. AFC stond erbij en keek ernaar. De mannen van Gio lieten de koppies evenwel niet hangen en maakten ietwat gelukkig de gelijkmaker. De keeper van Heerenveen pakte een bal niet in zijn handen maar speelde die zo in de voeten van een middenvelder van AFC die met een splijtende pass de spits vrij voor de keeper zette.
De 2-1 viel echter snel na de gelijkmaker en weer stond de verdediging van AFC niet op te letten. Het was te danken aan de keeper van AFC dat de voorsprong van Heerenveen niet verder opliep. Met een aantal fraaie reddingen hield hij de schade beperkt. Langzaam kwam AFC weer aan voetballen toe en uit een mooie aanval werd de gelijkmaker gemaakt. Beide ploegen wilden voetballen en trakteerden het massaal opgekomen publiek op een heerlijke eerste helft. Op naar het tweede bedrijf.
AFC bleef lekker voetballen en ook Heerenveen liet zien wat het kon. Toch kwam AFC op voorsprong. Een schitterende knal van de linksbuiten van AFC ging over de keeper van Heerenveen heen. De aan de andere van het veld staande Waldorf en Stadtler riepen al “daar gaat ie”. Het lot van keepers van deze leeftijd die moeite hebben met dit soort hoge ballen. Met nog 10 minuten te spelen leek er een kleine stunt in te zitten voor de Amsterdammers. Helaas viel de gelijkmaker vlak daarna. Uit een onterecht gegeven corner maakte Heerenveen de gelijkmaker. AFC lette teveel op de bal en niet op de man zodat een van de Heerenveen-spelers raak kon koppen. Die treffer gaf Heerenveen weer het iets betere van het spel. De wedstrijd stevende af op een gelijkspel maar Heerenveen maakte toch nog, tamelijk onverdiend, de winnende. De scheids liet doorspelen bij een vrije trap die werd genomen terwijl de bal niet stil lag. AFC raakte daarvan enigszins in verwarring en daar profiteerde Heerenveen van. Met een bekeken lobje maakte Heerenveen’s linksbuiten de winnende. Onverdiend maar zo gaat nu eenmaal. Een illusie armer maar een ervaring rijker aanvaardde de AFC’ers de terugreis. Volgende week liggen er weer drie punten klaar. Als je op zoek gaat naar de drie punten, vind je die ook. Da’s logisch.
