De derby tegen Zeeburgia is altijd beladen. Deze was nog eens extra beladen omdat AFC en Zeeburgia precies gelijk in punten stonden. Een echte 6 punten wedstrijd derhalve. De zon die door de wolken probeerde heen te breken, zorgde voor aangenaam voetbalweer. Vooraf de gebruikelijke rituelen. Keepers spelen elkaar in, veldspelers doen een positiespel waarna het inspelen wordt afgesloten met afronden op goal. De spelers hadden het vizier niet echt op scherp staan getuige de vele ballen naast en over het doel. Afijn, de wedstrijd kon beginnen nadat de scheids de formaliteiten had afgehandeld. AFC trapte af met de zon in de rug.
Bij Zeeburgia stond iemand in de spits waarvan een ieder langs de lijn zich afvroeg hoe oud die was. Hij was tenminste anderhalve kop groter dan de langste AFC’er en had een sprint in de benen waar de gemiddelde Nederlandse 100 meter-loper jaloers op zou zijn. Als dat maar goed zou gaan. Het centrale verdedigingsduo en de links- en rechtsback hadden de handen vol aan deze spits maar zeker het eerste gedeelte van de eerste helft werd er goed verdedigd. Ook de keeper droeg zijn steentje bij door met een katachtige redding met zijn linkerhand een schot van de rechterspits en zeker doelpunt onschadelijk te maken. Het middenveld van AFC en Zeeburgia hield elkaar ook in evenwicht zodat een 0-0 ruststand voor de hand zou liggen. Niets was minder waar. Uit een goed uitgespeelde counter kreeg de eerdergenoemde spits van Zeeburgia de bal aan de linkerkant van het veld. Hij dribbelde op volle snelheid het strafschopgebied in en schoot snoeihard met links de bal in de verre hoek. De keeper hoorde de bal alleen en zag die pas weer toen hij de bal uit het net moest halen. 0-1 en dat was ook de (ietwat onterechte) ruststand.
AFC wist wat het te doen stond en begin dan ook vol goede moed aan de tweede helft. Voetballend werd het allemaal wat beter en AFC creëerde ook (halve) kansen. Helaas hadden de aanvallers en middenvelders het vizier niet op scherp staan. Er werden maar weinig ballen tussen de palen geschoten. De tijd begon te dringen voor de jonge AFC’ers die zich realiseerden dat zij een nederlaag eigenlijk niet konden hebben. De druk werd maximaal opgevoerd en Zeeburgia kwam er niet meer uit. Een extra spits werd ingebracht maar ook dat mocht niet baten. Zo verloor AFC de derby tegen Zeeburgia waar zij zeker een punt had verdiend. Zoals de oude meester gezegd zij hebben: “als je niet kan winnen, moet je zorgen dat je niet verliest”. Maar ja, als je ze zelf niet maakt en zij wel, verlies je toch. Da’s logisch. Volgende week nieuwe kansen tegen Quick ‘20 in de beker.
