Wederom een vroege start voor de boys van Gio. Niet zo vroeg als tegen Emmen maar wel zo vroeg dat het nog donker was bij het opstaan. PEC had de week daarvoor slechts met 3-1 verloren van Ajax en dus waren de jonge AFC'ers beducht voor onderschatting. Als je in zo'n mooie competitie speelt als de JO-13 doet, mag je soms ook in een echt stadion spelen. Zo ook, deze zaterdag. Het Markerink Stadion met de Gaston Sporre tribune was de plek waar het zou gebeuren. De kunstgrasmat lag er goed bij op deze druilerige zaterdagochtend. Beetje inspelen, positiespel, keepers inspelen en afwerken op de goal. Kleedkamer in en in formatie het veld op. Het begint zo langzamerhand routine te worden voor de jonge Amsterdammers.
Toch begonnen de mannen wat aarzelend aan de wedstrijd. Misschien dat het kwam door de onterechte verliespartij tegen Volendam de week daarvoor of door het vroege opstaan, AFC draaide niet echt lekker. Wel was al vrij snel duidelijk dat PEC moeite had om het spel te maken. Echt gevaarlijk werden ze dan ook niet. Toch kwam PEC op voorsprong. Een lange bal leidde tot wat aarzeling in de verdediging van AFC en PEC profiteerde optimaal: 1-0. Jammer. Weer een onnodige achterstand. Bij de ene goal bleef het en dus gingen de mannen van Gio rusten met een kleine achterstand. Niets aan de hand op zich. Hopelijk zou de thee wonderen doen. De thee in Zwolle staat bekend als goede thee. Redelijk herboren kwamen de AFC'ers uit de kleedkamer. Gio had ze duidelijk gemaakt dat er wat te halen viel in Zwolle maar dat er dan wel beter en fanatieker gevoetbald moest worden. Ze gezegd, zo gedaan. AFC zat er meer bovenop en gaf PEC geen ruimte. De verdediging van PEC stond voortdurend onder druk en kwam er eigenlijk niet meer uit. Vlak na rust maakte Nick de verdiende gelijkmaker. Als hongerige wolven renden een aantal spelers het doel in om de bal eruit te plukken en naar de middellijn te brengen. Voor een punt waren de AFC'ers duidelijk niet gekomen. Ze bleven druk zetten op PEC en kregen kansen op de 1-2. Aan de andere kant kwam PEC er ook een enkele keer gevaarlijk uit en het bleef oppassen voor een zondagsschot. Na ruim een kwartier in de tweede helft kreeg Mo een lange bal in de diepte. Hij nam hem prachtig aan, omspeelde de verdediging en schoof beheerst raak in de lange hoek. 1-2 voor AFC. Op basis van het spel was dat ook echt verdiend. PEC moest nu komen en AFC loerde op de counter. Uit een van die counters maakte MO de bevrijdende 1-3. Punten in de tas dus. Voor de statistieken maakte PEC er nog eentje in de blessuretijd. Eindstand 2-3. De tocht naar huis kon aanvaard worden met drie punten in de achterzak. Wederom een lekker tochtje naar huis dus. Eens te meer bleek dat als je op zoek gaat naar de drie punten, je ze ook vindt. Da's logisch.
Toch begonnen de mannen wat aarzelend aan de wedstrijd. Misschien dat het kwam door de onterechte verliespartij tegen Volendam de week daarvoor of door het vroege opstaan, AFC draaide niet echt lekker. Wel was al vrij snel duidelijk dat PEC moeite had om het spel te maken. Echt gevaarlijk werden ze dan ook niet. Toch kwam PEC op voorsprong. Een lange bal leidde tot wat aarzeling in de verdediging van AFC en PEC profiteerde optimaal: 1-0. Jammer. Weer een onnodige achterstand. Bij de ene goal bleef het en dus gingen de mannen van Gio rusten met een kleine achterstand. Niets aan de hand op zich. Hopelijk zou de thee wonderen doen. De thee in Zwolle staat bekend als goede thee. Redelijk herboren kwamen de AFC'ers uit de kleedkamer. Gio had ze duidelijk gemaakt dat er wat te halen viel in Zwolle maar dat er dan wel beter en fanatieker gevoetbald moest worden. Ze gezegd, zo gedaan. AFC zat er meer bovenop en gaf PEC geen ruimte. De verdediging van PEC stond voortdurend onder druk en kwam er eigenlijk niet meer uit. Vlak na rust maakte Nick de verdiende gelijkmaker. Als hongerige wolven renden een aantal spelers het doel in om de bal eruit te plukken en naar de middellijn te brengen. Voor een punt waren de AFC'ers duidelijk niet gekomen. Ze bleven druk zetten op PEC en kregen kansen op de 1-2. Aan de andere kant kwam PEC er ook een enkele keer gevaarlijk uit en het bleef oppassen voor een zondagsschot. Na ruim een kwartier in de tweede helft kreeg Mo een lange bal in de diepte. Hij nam hem prachtig aan, omspeelde de verdediging en schoof beheerst raak in de lange hoek. 1-2 voor AFC. Op basis van het spel was dat ook echt verdiend. PEC moest nu komen en AFC loerde op de counter. Uit een van die counters maakte MO de bevrijdende 1-3. Punten in de tas dus. Voor de statistieken maakte PEC er nog eentje in de blessuretijd. Eindstand 2-3. De tocht naar huis kon aanvaard worden met drie punten in de achterzak. Wederom een lekker tochtje naar huis dus. Eens te meer bleek dat als je op zoek gaat naar de drie punten, je ze ook vindt. Da's logisch.
PEC Zwolle JO 13-1 - AFC JO 13-1: 2-3.
1-0 PEC, 1-1 Nick van Nieuwkerk, 1-2 Mohammed Hamouchi, 1-3 Mohammed Hamouchi, 2-3 PEC.
Harmen Holtrop
+31 6 51 79 40 27
Harmen Holtrop
+31 6 51 79 40 27
