Eindelijk hebben we een speler erbij kunnen halen, begin dit seizoen, die niet altijd geblesseerd is, of op vakantie, of marathons loopt, of huisjes timmert in Egmond, of de hond(en) moet uitlaten, of zijn spullen vergeet of altijd juist op zaterdag moet werken! Hoe prettig is het om gewoon een medespeler te hebben die komt, die zonder morren voorstopper of laatste man gaat staan en die de bal afpakt en doorspeelt. En die bovendien ook nog elke week komt trainen! Een voorbeeld dus, deze Menno, voor menig AFC-veteraan: een soort Maurice, maar dan jonger. 

Menno vormde dit keer met Maarten het blok achterin en ze deden dat met overtuiging en overgave, ook al was er opnieuw een orkaan gaande tijdens de wedstrijd. Dat betekende: alle ballen hoog op Twan, die zich een verstuiking sprintte. Gelukkig bleek dat pas aan het einde van de wedstrijd.
Eerst wist Rivierwijk tegen te scoren, totdat Twan na een mooie aanval, met een subtiele steepkpass opgezet door Ton, ge-een-tweet met Anthon de bal langs de keeper schoof.
Dat was dan ook de ruststand, 1-1, terwijl het met de wind in de rug wel wat meer had mogen zijn voor AFC. Maar ja, Hans Poort ging met links schieten en die kleine keeper haalde toch net de hoek om de inzet van Twan te keren.

Na de thee en dankzij de medegebruikers van de kleedkamer een rookwolk, moest AFC tegen de wind opboksen. Dat ging lang goed, met kort maar efficient voetbal werd naar het doel van de tegenstander gecombineerd, waar de kansen echter spaarzaam waren. M&M hielden het lang dicht achterin en een herstelde DickOpDoel (we hadden even gehoopt op een Cech hoofddeksel, maar helaas) ving alle schoten. Een scherp naar binnen gewaaide corner werd fataal en zo viel dan toch de 2-1. Kort daarna had het 2-2 kunnen zijn, toen Twan de bal panklaar legde voor T. (de betreffende speler wordt liever niet genoemd, maar kijk even terug naar het verslag Roda-AFC...) die hem ondanks de tegenwind toch het stadion uitjoeg, een hele knappe prestatie.

De counters van Rivierwijk bleven gevaarlijker dan onze aanvallen, en toen vlak voor tijd een doelpoging via DickOpDoel in het doel waaide was het pleit beslecht: goed gevoetbald, maar zonder punten naar huis.
Gelukkig was de schedsrechter deze keer het lichtpunt: hij floot duidelijk en zonder te marchanderen. Je kon zien dat deze snelcursus wel aan Nicky was besteed, want hij bleef tot het einde kijken. Onze enige toeschouwer, nou ja, samen met Elbert, maar die was zijn tas vergeten, en liep dus langs de lijn de kantjes er van

AF