Je hebt spelers doe altijd en overal commentaar op hebben. Neem bijvoorbeeld J. van D. Het wordt kort na rust 6-0 voor Muiden. J. van D. wordt enorm boos omdat het buitenspel zou zijn. Elbert is aan de zijlijn weer geheel in boeddhistische overpeinzingen verzonken en wordt ruw wakker geschud door het geschreeuw en steekt de vlag omhoog. Geen reden voor de scheidsrechter om te fluiten, blijkbaar. Terwijl Elbert weer in Himalayaanse sferen terugkeert winden een paar AFC-ers zich op. Woede, teleurstelling, verdriet? J. van D. vergallopeert zich deze keer ook verbaal, Boudewijn citeert uit de Dikke van dalen en anderen proberen iedereen tot kalmte te manen.
Niets van dit alles echter bij Raymond die zich bescheiden voegt naar de omstandigheden. Eerst middenvelder, terwijl Hans Poort achter hem loopt te hansen, dus even later rechtsback, maar als Daniello komt, toch weer half. En terwijl iedereen uit zijn positie loopt om de meubelen te redden (het is, nadat Twan eerst een fraaie kans niet kon verzilveren en vervolgens uitviel, in rap tempo van 1 naar 5-0 opgelopen), blijft Raymond doen wat hij altijd doet: rustig de bal veroveren, naar een medespeler plaatsen en vervolgens weer de bal veroveren omdat die medespeler hem inlevert. Als een Willy van der Kerkhof bijna, maar dan met meer stijl en minder lelijk. 

In de rust werd weer wat omgezet: de verdediging op orde en versterking voorin waarin Tarmo loopt te sleuren en te knokken voor elke bal die hem voor de voeten valt.
En ja hoor, het gaat inderdaad beter. Het is goed voor Muiden dat de scheids die 6-0 heeft goedgekeurd, want na een penalty (Anthon wordt geheel overbodig bij een voorzet gehinderd, alsof hij hem niet zelf naast kan koppen) van Theo, scoort Tarmo uit een listige bal van Ward, schiet Joost de bal hard tegen de touwen en weet Tarmo nogmaals te scoren via een tegenstander.
Zal het nog spannend worden ? Jazeker en daarom wordt de wedstrijd beeindigd.

In de strandtent van Muiden wordt in een aangenaam zonnetje met plezier op de wedstrijd teruggegeken, althans op de tweede helft, want de geheugens van de veteranen werken alleen op zeer korte termijn.
En Raymond ? Hij glimlacht en denkt aan de bal van J. van D., die in vrije positie de bal richting Amersfoort joeg. Twan komt hem mischien nog tegen, op weg naar huis en hopelijk spoedig herstel.
Volgende week vrij, maar daarna beginnen we weer bij

AF