Natuurlijk zijn er altijd andere  en belangrijker dingen te doen op zaterdagmiddag! Een weekendje weg, of de autowassen, of de boodschappen doen, naar het buitenland of een marathon lopen, de winkel openhouden of een bruiloft in je restaurant, naar je  ouders gaan, de hond uitlaten, geblesseerd op de bank liggen, voorzitter zijn of juist niet meer –kortom, het is allemaal heel begrijpelijk dat we met krap elf man en bijna 160 jaar aan reserves stonden, in de personen van de beide Kosters, die niet alleen bereid waren om in te vallen maar ook nog de vlag te voeren.
Ik snap het allemaal heel goed, dat soort belangenafweging. Daarom is er ook elke woensdagavond om 20.00 uur een training, beetje ballen, en daarna onder het teoziend oog van Joop, de gezelligste barman van Amsterdam, een biertje drinken, een frietje eten en veel sterke verhalen over vroeger. Daar kun je komen en mag je wegblijven al naar gelang je agenda, de sociale leven of je vrouw dat toestaat.

Misschien is het dan ook goed om je niet op te geven voor competitievoetbal waar je elke week –een enkele uitzondering daargelaten- geacht wordt te verschijnen: strak afgetraind, topfit en brandend van het verlangen naar de bal. Tegen tegenstanders die er wel altijd voldoende hebben, goed getraind en over het algemeen jonger zijn (dan de beide Kosters)  en wel zin hebben in een partijtje.
Zie het dan als een leuke bijkomstigheid dat je ook eens een keer een beetje mee mag doen op zaterdag, als je dan eens een keer niet al die dingen hoeft te doen die belangrijker zijn dan een onnozel potje voetbal in Baarn, waar we tegen Tot Ons Verdriet nauwelijks tegenstand konden bieden en hetzelfde meemaakten als vorige week, maar dan omgekeerd.
Maar ja, toen waren we wel met voldoende voetballers.
Hoewel, wie weet zie ik het juist verkeerd en zijn we eigenlijk de AFzeg-Club.

Dan meld ik mij vast voor volgende week

AF