Dat de grootste nederlaag van het seizoen  vorige week er ingehakt heeft ? Nou nee, want AFC maakte gehakt van Aalsmeer.

Even was er gehakketak over een gehackt bericht, maar met The Marko en The Moshko aan beide zijden van het veld, werd er al snel weer wittebrood gegeten.

Niet voor het eerst tegen Aalsmeer werd de eerste helft met ruime voorsprong afgesloten: Twan plaatste secuur menig balletje in het pannetje, en ook Tarmo kopte een bal in de touwen, waarna Dave nog een balletje naar binnen schoof.

Dat alles na een vertraagd begin, waar de nood aan een scheidsrechter zo hoog was, dat Aalsmeer zelfs de eerder verfoeide 100-jarige scheids, onze eigen Moshko, vroeg om de fluit weer in de jus, eh de mond, te steken.

Zover kwam het allemaal niet, en ondanks de grote voorsprong bij rust werd er toch zuinig gewisseld. De deconfriture van vorig jaar stond nog helder voor ogen, toen we ons  een 4-0 voorsprong de ballen van het bord lieten eten en het 4-4- werd.

Gelukkig werd er niet halfomhalf gespeeld en denderde de aanval door en legde bal na bal panklaar. Bij 7-0 werd het nog 7-1 en 7-2, dus even dreigde ... maar nee, opnieuw werd er aanvallend de boter uit gebraden en liepen we door naar 2-9.

Toen was er een vervelend gevalletje van gehak op de enkels en voor er verder werd gehakt, werd de wedstrijd beeindigd. Wat op zich niet verwonderlijk was omdat Moshko inmiddels weer binnen de lijnen stond.
Helaas was Marko al weg met de elftalportemonnee, zodat er na afloop geen balletje kon worden besteld. De tegenstander richtte zich inmiddels op een andere consumptie, blijkens het twitterbericht van Ds van Dalen : “Op zaterdag voor Pasen zijn veteranen @FC Aalsmeer bepaald nog niet opgewekt: 9-2. nederlaag tegen @AFC_Amsterdam. Gelukkig zijn we beter in #paaseierenzoeken.”

Daar sluit ik me graag bij aan, eh, mee

AF